به گزارش شهرآرانیوز؛ سریال «سووشون» به کارگردانی نرگس آبیار و تهیه‌کنندگی محمدحسین قاسمی است که فیلمنامهٔ آن براساس رمان «سووشون» اثر سیمین دانشور نوشته شده‌است. وقتی کارگردانی نرگس آبیار برای ساخت این سریال قطعی شد هر مرحله ساخت اثر خبرساز شد و مخاطبان اخبار آن را دنبال کردند.
از آنجا که امروز سالروز تولد سیمین دانشور؛ نویسنده این اثر است به بررسی رمانی می‌پردازیم که به گواهی برخی از منقدین ادبی آغازگر فصلی تازه در داستان‌نویسی ایران است. اثری که از همان سال انتشارش (۱۳۴۸) مورد علاقه کارگردانان قرار گرفت و بار‌ها خواسته شد که مورد اقتباس قرار گیرد، اما با واکنش منفی دانشور مواجه می‌شد در نتیجه پیش‌بینی می‌شود مجموعه «سووشون» اثری پرمخاطب باشد.
تقریبا همه کتاب‌خوان‌ها سووشون را خوانده‌اند. سووشون نوشته سیمین دانشور یکی از تحسین‌شده‌ترین رمان‌های ایرانی و اولین رمان فارسی نوشته یک زن است. این کتاب از زمان انتشارش در سال ۱۳۴۸ تاکنون بیش از ۵۰۰ هزار نسخه فقط در ایران فروش داشته است و تا به حال به زبان‌های انگلیسی، روسی، ژاپنی، فرانسوی، عربی، چینی، آلمانی، اسپانیایی، ایتالیایی و ترکی ترجمه شده است. داستان نقش مردم شیراز را در مقابله با استعمار روایت می‌کند و بهنوش طباطبایی و میلاد کی‌مرام ایفای نقش‌های اصلی آن را به‌عهده دارند.
داستان سووشون در شیراز و در آخرین سال‌های جنگ جهانی دوم و پس از تهاجم نیرو‌های متفقین و اشغال جنوب ایران توسط ارتش بریتانیا اتفاق می‌افتد. در این رمان، شیراز شهری به تصویر کشیده شده است که عظمت باستانی‌اش رو به زوال گذاشته و آثار اشغال آن را از نظر فیزیکی در معرض خطر قرار داده است. مجموعه «سووشون» هم در شهر شیراز فیلمبرداری شده است.
شیوایی بی‌آرایش نثر سووشون ستوده شده است؛ نثری که گا‌ها دانشور آن را با استفاده از گویش و اصطلاحات شیرازی رنگ آمیزی می‌کند حال باید دید شیراز و آداب و رسومش در این سریال چگونه به تصویر درآمده است.
منبع: قدس آنلاین