به گزارش شهرآرانیوز؛ یونس قبادی مفرد با اشاره به اینکه حضانت به زبان ساده یعنی نگهداری، پرورش و تربیت کودک در زندگی روزمره. این شامل مراقبت فیزیکی، تأمین بهداشت، آموزش، تربیت اخلاقی و ایجاد محیط امن برای رشد کودک است، اظهار کرد: حضانت، هم «حق» والد است و هم «تکلیف» او. یعنی حتی اگر والدین مایل نباشند، در شرایط عادی نمی‌توانند از این مسئولیت شانه خالی کنند، مگر اینکه دادگاه بنا به مصلحت کودک تصمیم دیگری بگیرد.
وی در پاسخ به سئوالی مبنی بر اینکه اگر مادری حضانت فرزند را داشته باشد، در بسیاری امور باید از پدر اجازه بگیرد؟، گفت: دقیقاً همین‌طور است. فرض کنید مادری حضانت پسر ۱۰ ساله‌اش را دارد و می‌خواهد او را برای سفر زیارتی یا تحصیلی به خارج از کشور ببرد. حتی در این حالت، چون ولایت با پدر است، باید رضایت کتبی او را ارائه کند. همچنین در امور مالی هم مادر بدون داشتن ولایت قانونی، حق فروش یا خرید اموال فرزند را ندارد.
این وکیل پایه یک دادگستری با اشاره به اینکه طبق قانون، حضانت فرزندان تا ۷ سالگی، چه دختر و چه پسر، با مادر است، تصریح کرد: پس از این سن، حضانت دختران از ۷ تا ۹ سالگی با پدر است و پس از رسیدن به سن بلوغ شرعی (۹ سالگی)، خود دختر حق انتخاب محل زندگی دارد. برای پسران نیز حضانت از ۷ تا ۱۵ سالگی با پدر است و پس از آن، تصمیم‌گیری با خود پسر خواهد بود. این قواعد کلی هستند، اما دادگاه در صورت وجود شرایط خاص می‌تواند به مصلحت طفل تصمیم متفاوتی بگیرد.
منبع: فارس
