به گزارش شهرآرانیوز، «مریلین مونرو» (Marilyn Monroe) با نام اصلی «نورما جین مورتنسن» (Norma Jeane Mortenson) نه تنها یک نماد سینمایی، بلکه یکی از عوامل مؤثر در عادیسازی بیبندوباری جنسی در غرب بود. تصویر او بهعنوان زنی جذاب، بیپروا و اغواگر، مرزهای اخلاقی را در هالیوود و جامعه آمریکا جابهجا کرد و تأثیرات عمیقاً مخربی بر فرهنگ غرب گذاشت.
مونرو در فیلمهایی مانند «بعضیها داغشو دوست دارن» (Some Like It Hot, ۱۹۵۹) و «خارش هفتساله» (The Seven Year Itch, ۱۹۵۵)، شخصیتهایی را بازی کرد که روابط جنسی آزاد و غیرمتعارف را عادی نشان میدادند. صحنههای برهنگی و رفتارهای اغواگرانه او در سینما، بیحیایی جنسی را به یک هنجار تبدیل کرد و ارزشهای ازدواج و وفاداری را به طور سیستماتیک تضعیف نمود.
مونرو با وجود ادعاهای استقلال طلبانه، در عمل قربانی سیستم هالیوود بود که از جذابیت جنسی او برای سود بیشتر استفاده میکرد. او بهعنوان یک کالای جنسی به بازار عرضه شد و این مسئله راه را برای بهرهکشی سازمانیافته از بدن زنان در رسانهها هموار کرد.
مونرو در ۲۹ ژوئن ۱۹۵۶ با «آرتور میلر» - نمایشنامهنویس یهودی و چپگرا - ازدواج کرد. او تحت تأثیر میلر، به آیین یهودیت گروید و مراسم عروسی را به سبک یهودی برگزار کرد. بسیاری از تحلیلگران، این ازدواج را بخشی از تلاش محافل یهودی برای نفوذ در فرهنگ عامه آمریکا میدانند.
مراسم عروسی مریلین مونرو و آرتور میلر در ژوئن ۱۹۵۶
مونرو با جان اف کندی (رئیسجمهور وقت آمریکا) و برادرش رابرت کندی، روابط پنهانی داشت. این روابط نشاندهنده فساد اخلاقی در بالاترین سطوح قدرت بود و الگویی مخرب برای جامعه ایجاد میکرد. مرگ مشکوک مونرو نیز به شدت به این روابط مرتبط دانسته شده و احتمال قتل او به دلیل آگاهی از اسرار سیاسی، همچنان مطرح است.
مریلین مونرو و جان اف کندی در جشن تولد ۴۵ سالگی کندی (۱۹۶۲)
مونرو بهجای ترویج عفت و شخصیت واقعی زن، الگویی را نمایش داد که ارزش زن را در گرو جذابیت جنسی او قرار میداد.افزایش آمار طلاق، فرزندان نامشروع و بیماریهای مقاربتی تا حدّ زیادی نتیجهی همین تغییر ارزشهاست.
مریلین مونرو نه یک قهرمان زنانه، بلکه نماد سقوط اخلاقی در تمدن غرب بود. تصویر او به عادیسازی هرزگی، مصرفگرایی جنسی و وابستگی زنان به تأیید مردان کمک کرد. اگرچه امروز رسانههای غربی از او بهعنوان یک «اسطوره» یاد میکنند، واقعیت این است که میراث او تخریب نهاد خانواده و ترویج فرهنگ بیقیدی بوده است.
منبع:اندیشکده مطالعات یهود