به گزارش شهرآرانیوز؛ یک پژوهشگر و فعال حوزه کودک و نوجوان با اشاره به اینکه خودپنداری تصویری است که هر فرد از خود در ذهن دارد، گفت: این تصویر، مجموعه‌ای از باور‌ها درباره توانایی‌ها، ویژگی‌ها و هویت فرد است که همیشه با واقعیت منطبق نیست.
امیر مردانی ادامه داد: خودپنداری ضعیف، فرد را در یک دور باطل گرفتار می‌کند. ازآنجاکه چنین فردی خود را به طور کاذب «قوی» می‌پندارد، انگیزه‌ای برای تقویت واقعی خود ندارد و در وضعیت ضعف باقی می‌ماند. این حالت که نوعی «خودشیفتگی کاذب» است.
وی با اشاره به اینکه ریشه و عامل اصلی تضعیف خودپنداری اغلب به دوران کودکی بازمی‌گردد، اضافه کرد: ارتباط صمیمی و توجه والدین، پایه اصلی شکل‌گیری خودپنداری سالم در کودک است. وقتی والدین به حرف‌های کودک گوش نمی‌دهند، به نقاشی‌هایش بی‌توجهی می‌کنند یا نسبت به موفقیت‌هایش بی‌اعتنا هستند، در واقع خودپنداری کودک را تضعیف می‌کنند.
به گفته این پژوهشگر، حتی یک گفت‌وگوی ساده هم برای تقویت خودپنداری کودک ضروری است. متأسفانه بعضی کودکان از همین حداقل توجه هم محروم‌اند؛ پدر یا مادری که همیشه با گوشی مشغول است یا از خستگی توان حرف‌زدن ندارد.
مردانی با اشاره به اینکه اهی تلاش ما برای تقویت فرزندمان، نتیجه معکوس می‌دهد، افزود: این اتفاق زمانی می‌افتد که ناخودآگاه، می‌خواهیم آرزو‌های برآورده‌نشده خود را به‌وسیله آنان محقق کنیم. مشکل از جایی شروع می‌شود که ما بدون درنظرگرفتن علاقه یا استعداد کودک، و بدون فراهم‌کردن آموزش و آماده‌سازی لازم، تنها از او نتیجه می‌خواهیم.
وی تصریح کرد: سبک فرزندپروری استبدادی، خودپنداری کودک را به‌شدت تضعیف می‌کند. در این سبک، والدین با کنترل افراطی و ایجاد محدودیت‌های غیرضروری، فضای رشد طبیعی کودک را از بین می‌برند.
منبع: فارس
