به گزارش شهرآرانیوز، فرزند من ۸ ماهه است و خوب می‌خورد، خوب می‌خوابد و به طور منظم وزن اضافه می‌کند. با این حال، هنوز دندان‌هایش در نیامده‌اند، در حالی که معمولاً سایر نوزادان از ۵ یا ۶ ماهگی شروع به درآوردن دندان می‌کنند. لطفاً مرا راهنمایی کنید که آیا مشکل خاصی وجود دارد که نوزاد ۸ ماهه‌ام هنوز دندان ندارد؟ و چه زمانی باید او را نزد دکتر ببرم؟
این سوال را یک مادر از متخصص دندان اطفال پرسیده است و در ادامه پاسخ پزشک را با هم می‌بینیم.
نوزادان ۸ ماهه و موضوع دندان‌درآوردن: والدین نباید زیاد نگران باشند
معمولاً در کودکان، همه ۲۰ دندان شیری درون استخوان فک تشکیل شده‌اند. پس از تولد، این دندان‌های شیری به تدریج از طریق استخوان فک و لثه‌ها بیرون می‌آیند. معمولاً حدود ۲.۵ تا ۳ سال طول می‌کشد تا کودک تمام ۲۰ دندان شیری خود را داشته باشد.
دندان‌درآوردن اولیه در نوزادان معمولاً طبق یک توالی مشخص اتفاق می‌افتد:. از ۶ تا ۱۰ ماهگی، نوزاد معمولاً دو دندان اول خود یعنی دندان‌های مرکزی جلو را درمی‌آورد.
اگر تاخیر در دندان‌درآوردن همراه با علائم دیگری مانند: کاهش وزن، عقب‌ماندگی رشد، کاهش اشتها یا ریزش مو باشد، والدین باید به پزشک متخصص اطفال در درمانگاه یا بیمارستان مراجعه کنند. علاوه بر این، اگر تا ۹-۱۲ ماهگی هیچ دندانی درنیامد، حتی بدون علائم دیگر، باید برای ارزیابی به دندانپزشک اطفال مراجعه کنید. بین ۸ تا ۱۲ ماهگی، دو دندان بالایی بعدی که به آنها «دندان‌های خرگوشی» گفته می‌شود، رشد می‌کنند.. تا سن ۹ تا ۱۳ ماهگی، دو دندان بالایی دیگر در می‌آید. بنابراین، تا یک سالگی معمولاً نوزاد ۶ دندان جلویی (۴ دندان در فک بالا) دارد.. در بازه ۱۰ تا ۱۶ ماهگی، دو دندان مرکزی پایین درمی‌آید.. پس از بیرون آمدن ۸ دندان جلویی، از ۱۳ تا ۱۹ ماهگی، دو دندان آسیاب بالایی که در عقب دهان قرار دارند رشد می‌کنند.. بعد، در حدود ۱۴ تا ۱۸ ماهگی، دو دندان آسیاب پایین درمی‌آید.. از ۱۶ تا ۲۲ ماهگی، دو دندان نیش بالایی رشد می‌کنند تا فضا‌های بین دندان‌ها پر شوند.. از ۱۷ تا ۲۳ ماهگی، دو دندان نیش پایین درمی‌آید و باعث لبخندی زیبا می‌شود.. نهایتاً، از ۲۵ تا ۳۳ ماهگی، دو دندان آسیاب آخر بالایی در می‌آید.
همان‌طور که پیش‌تر گفته شد، در توالی معمول دندان‌درآوردن، دیر نیست که نوزاد ۸ ماهه هنوز دندان نزده باشد. بعضی نوزادان ممکن است اولین دو دندان مرکزی خود را از ۴ یا ۵ ماهگی در بیاورند، ولی نوزادانی هم وجود دارند که تا ۹ یا ۱۰ ماهگی شروع به دندان درآوردن نمی‌کنند. در برخی موارد، ممکن است دندان‌درآوردن تا ۱۱ یا ۱۲ ماهگی نیز به تعویق بیفتد. بنابراین، والدین نباید بابت نداشتن دندان در فرزندش خیلی نگران باشند.
دلایل تاخیر در دندان‌درآوردن نوزادان ۸ ماهه
اگر تاخیر در دندان‌درآوردن در حالی که رشد نوزاد به طور کلی طبیعی و بدون مشکل است رخ دهد، جای نگرانی وجود ندارد و ممکن است این یک تاخیر فیزیولوژیک طبیعی باشد.
اما اگر تاخیر در دندان‌درآوردن همراه با علائم دیگری مانند: کاهش وزن، عقب‌ماندگی رشد، کاهش اشتها یا ریزش مو باشد، والدین باید به پزشک متخصص اطفال در درمانگاه یا بیمارستان مراجعه کنند. علاوه بر این، اگر تا ۹-۱۲ ماهگی هیچ دندانی درنیامد، حتی بدون علائم دیگر، باید برای ارزیابی به دندانپزشک اطفال مراجعه کنید.
علل شایع تاخیر در دندان‌درآوردن نوزادان ۸ ماهه شامل موارد زیر است:. سابقه ژنتیکی خانوادگی. نارس بودن نوزاد (زایمان زودرس). رژیم غذایی ناکافی و فاقد مواد مغذی ضروری. اگر غذای جامد خیلی دیر به نوزاد داده شود، لثه‌ها و جوانه‌های دندانی به اندازه کافی از طریق جویدن و بلع تحریک نمی‌شوند.. سوء تغذیه، عقب‌ماندگی رشد، کمبود کلسیم، ویتامین D و سایر مواد مغذی مهم. در این شرایط، نوزاد معمولاً علائمی مانند کاهش اشتها، ریزش مو، تعریق شبانه، خواب ناآرام، سر صاف و فونتانل‌های بزرگ دارد. بهتر است مادر برای ارزیابی و درمان مناسب به پزشک اطفال مراجعه کند.. در موارد نادر، سندرم‌های ژنتیکی مانند سندرم داون یا cleidocranial dysostosis نیز می‌تواند باعث تاخیر شود، که نیاز به بررسی تخصصی دارد.
نوزاد ۸ ماهه بدون دندان: مادر چه کاری باید انجام دهد؟
در مورد سوال اول متن که نوزاد ۸ ماه دارد و هنوز دندان نزده، اما در کل رشد خوبی دارد، این ممکن است ناشی از تفاوت‌های فیزیولوژیکی طبیعی باشد. با این حال، برای اطمینان خاطر، توصیه می‌شود با پزشک اطفال مشورت کرده و علت را بررسی کنند.
در مواردی که نوزاد ۸ ماهه به دلیل راشیتیسم (نرمی استخوان)، سوء تغذیه یا کمبود مواد مغذی دندان نزده است، علاوه بر پیروی از دارو‌ها و مکمل‌های تجویزی پزشک، والدین باید به نکات زیر توجه کنند:. رژیم غذایی نوزاد باید بهبود یابد تا متنوع و مغذی باشد. میزان غذای روزانه کودک را افزایش داده و اولویت را به غذا‌های پرچرب، پروتئین حیوانی و محصولات لبنی بدهید.. در هر وعده غذایی، ۱ تا ۲ قاشق چای‌خوری روغن خوراکی اضافه شود تا جذب کلسیم و ویتامین D بهتر شود.. کودک را روزانه به مدت ۱۵ تا ۳۰ دقیقه قبل از ساعت ۹ صبح یا بعد از ساعت ۴ بعدازظهر در معرض نور خورشید قرار دهید تا سنتز ویتامین D افزایش یابد و جذب کلسیم بهبود پیدا کند.. اگر کودک شیر مادر می‌خورد، مادر باید رژیم غذایی متعادلی داشته باشد و از رژیم‌های محدودکننده پرهیز کند تا مواد مغذی کافی از طریق شیر به کودک برسد.. اگر کودک از شیر خشک تغذیه می‌کند، از مخلوط کردن پودر شیر با آب جوش، آب سبزیجات، آب آشامیدنی یا آب معدنی خودداری شود، زیرا این کار می‌تواند جذب مواد مغذی را کاهش دهد. (برای تهیه شیر خشک، باید از آب تازه جوشیده‌شده و سپس خنک‌شده تا حدود ۴۰ تا ۵۰ درجه سانتی‌گراد استفاده کرد). علاوه بر این، والدین باید مواد مغذی ضروری مانند روی (زینک)، لیزین، کروم، سلنیوم و ویتامین B ۱ را برای تأمین نیاز‌های تغذیه‌ای کودک فراهم کنند. این ویتامین‌ها و مواد معدنی علاوه بر کمک به هضم بهتر، جذب مواد مغذی را افزایش داده و می‌توانند اشتهای کودکان بدغذا را بهبود بخشند و باعث تغذیه سالم‌تر شوند. والدین می‌توانند این مواد را از طریق رژیم غذایی و مکمل‌های طبیعی تأمین کنند تا جذب بهتری صورت گیرد.
نکته مهم: تب بالای ۳۸ درجه سانتی‌گراد معمولاً نشانه عفونت است و نباید به دندان‌درآوردن نسبت داده شود؛ در این موارد فوراً به پزشک مراجعه کنید.
مهم است بدانید که بهبود وضعیت کودک نیازمند تداوم و صبر است. استفاده همزمان از چندین مکمل یا تغییر مکرر بین مکمل‌های مختلف در مدت کوتاه می‌تواند سیستم گوارشی کودک را تحت فشار قرار دهد که اصلاً خوب نیست. بنابراین، والدین باید صبور و پیگیر باشند و در همراهی با کودک خود مداومت داشته باشند.
منبع: تبیان