به گزارش شهرآرانیوز، مشهد مقدس، به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام، نگاهی جهان‌شمول می‌طلبد و در واقع، وقتی شهری پایتخت فرهنگی معرفی می‌شود، همه نگاه و تمرکز آن به معنای معرفی آداب و رسوم و ترویج حوزه فرهنگ و هنر به جهان اسلام است.
از یک طرف، مضجع شریف امام رضا(ع) به‌عنوان گران‌بهاترین سرمایه هویتی دینی، فرهنگی و هنری مشهد و هم‌چنین وجود پایگاه‌های عظیم حوزه علمیه، مساجد، نام‌آوران شعر و ادب و آیین‌های سنتی و گویش‌های محلی شیرین در میان مردم جزو ظرفیت‌ها و شاخصه‌های فرهنگی شهرمان محسوب می‌شود و از سویی دیگر، می‌توان به موضوع فرهنگ ایثار و شهادت که سالیان سال است در این شهر برکت و کرامت را جاری کرده است اشاره کرد.
از این رو در مجالی کوتاه با ملیحه غیور، مدیر دفتر حفظ آثار و نشر ارزش‌های مشارکت زنان در دفاع مقدس خراسان رضوی به گفتگو نشستیم که به این مهم، تنها توانستیم اشاره‌ای کوتاه داشته باشیم.
با تقدیم ۱۸هزار شهید خراسان رضوی می‌توان به مشهد و استان، عنوان شهر و استان شهید پرور را اطلاق کرد. این در حالی است که هنوز هم عطر و بوی شهادت را با وجود شهدای مدافع حرم و مدافع سلامت استشمام می‌کنیم. این افتخارات جز با وجود زنانی که استقامت و ایثار را مفهومی والاتر بخشیدند متجلی نمی‌شد.
در طول مدت انقلاب، این زنان بودند که با پشتوانه و حمایت عاطفی از مردان و با بروز و ظهور احساسات و ایمان قوی، قدرت حضور مردان را در میدان‌های سخت تدارک دیدند.
زنان استان خراسان رضوی با وجود فاصله هزاروششصدکیلومتری با مناطق درگیر جنگ، با پذیرفتن نقش‌هایی چون امداد، شرکت در تظاهرات و راهپیمایی‌ها، جریان‌های سیاسی‌اجتماعی‌تبلیغاتی، یاری رساندن به آوارگان جنگی، مدیریت خانه و تربیت فرزندان در غیاب همسر، جمع‌آوری هدایای مردمی، بسته‌بندی مواد غذایی و البسه و بذل مال و توان، چنان عاطفه و ایثار و احساس را به هم آمیختند تا پیروزی رزمندگان را تثبیت کردند.
استان خراسان رضوی ۹۷ بانوی شهید و ۸۱ بانوی جانباز و هزاران مادر و همسر شهید را در کارنامه خود دارد. مادران شهدایی چون بحرینی، دهنوی، منصوری و سلطانی دارند که همزمان فرزندانشان را به سوی جبهه بدرقه می‌کنند و در فاصله‌های زمانی‌ای کوتاه، با چند فرزندشان وداع می‌کنند.
«ما رأیت الا جمیلا» جمله‌ای است که حضرت زینب(س) در توصیف عاشورا فرمودند زیرا زیبا دیدن و زیبااندیشی هم آرامش روح می‌بخشد، هم صلابت و پایداری و هم قدرت تحمل ناگواری‌ها. مادران و همسران شهدا با همین نگاه، فرزندان و همسرانشان را راهی جبهه کردند.
شهدا به سنت و سیره حضرت اباعبدا...الحسین(ع) عمل کردند و خانواده‌های شهدا با پیروی از حضرت خدیجه(س) و حضرت زهرای مرضیه(س) و حضرت زینب(س) با صبر و استقامت از ارزش‌ها و آرمان‌های الهی دفاع کردند. بی‌شک، این نوع ایثارگری باعث پیروزی کشور و حفظ نظام و عزت بخشی و استقلال و آرامش این سرزمین شد. لذا ما و نسل‌های آینده مدیون این خانواده‌ها هستیم.
معرفی سیره و سبک تربیتی خانواده‌های شهدا همان ترویج فرهنگ ایثار و شهادت است که نوعی از سبک زندگی اسلامی است. اسلام دین حق‌شناسی است و تکریم و تجلیل پایمردی و صبوری خانواده شهدا از وظایف آحاد مردم است. تکریم خانواده‌های شهدا یعنی زنده نگهداشتن فرهنگ ایثار و شهادت که اگر کم‌کاری‌ای اتفاق بیفتد، باعث کم رنگ شدن این روحیه در نسل‌های بعدی خواهد بود.