ابتلا به افسردگی شدید، از عوارض مهم سقط جنین معرفی گیاهان آپارتمانی مناسب برای اتاق نوزاد فصل دوم برنامه تلویزیونی مهنا به بررسی نقش زنان در عرصه مقاومت می‌پردازد بلغورشیر، غذای کمکی مناسب برای کودکان ۱۰ تا ۱۲ماهه پرداخت تسهیلات فرزندآوری در آستانه ۴۰ همت قرار گرفت حمایت دولت از زنان سرپرست‌خانوار، از طریق توسعه مشاغل خانگی توضیحات سازمان اداری و استخدامی کشور درباره آیین نامه دورکاری مادران شاغل (۲ بهمن ۱۴۰۳) بازگشت ساره بیات به جشنواره فیلم فجر با فیلم سینمایی «چشم بادومی» رفع نیاز کودکان به تعاملات اجتماعی بیرون از خانواده با رفتن به مهدکودک از هر ۴ زن یک نفر به میگرن مبتلا است لزوم توجه والدین به نقش تربیتی بازی‌های خانوادگی در کودکان تصویب اولویت‌های موضوعی منشور زنان در جلسه شورای فرهنگی و اجتماعی خانواده و زنان همسر شهید برونسی درگذشت گفت و گو با زنی جوان که با موتورسیکلت به مشتریانش مواد مخدر می رساند | رؤیا‌های سوخته «رؤیا» رفع مشکلات زنان و خانواده با اجرای قوانین مرتبط با این حوزه در جامعه معرفی زنان موثر در پیشرفت ایران اسلامی در برنامه رادیویی «ایراندخت» مصرف زیاد غذا‌های فراوری‌شده، عامل مهم ابتلا به سرطان روده بزرگ در زنان هشدار سازمان جهانی بهداشت درباره پدیده زنانه شدن سالمندی
سرخط خبرها
اجرای مراسم «آب فرات» توسط بانوان کوهسرخ خراسان‌رضوی

اجرای مراسم «آب فرات» توسط بانوان کوهسرخ خراسان‌رضوی

  • کد خبر: ۲۳۹۳۱۲
  • ۲۵ تير ۱۴۰۳ - ۱۹:۱۲
گرچه ۱۴۰۰ سال از واقعه عاشورا و آنچه بر امام‌حسین(ع)، اهل‌بیت(ع) و یاران باوفایش گذشته است، می‌گذرد، همچنان در بسیاری از روستاهای خراسان‌رضوی ازجمله شهرستان کوهسرخ، هم‌زمان با فرارسیدن تاسوعا و عاشورای حسینی، آیین‌های باشکوهی که از پیشینه دیرینه‌ای برخوردار هستند، برگزار می‌شود.

به گزارش شهرآرانیوز، علی‌اکبر خلیلی، پژوهشگر فرهنگ شفاهی، در خصوص یکی از این آیین‌ها گفت: صبح تاسوعا، زنان بیشتر روستا‌های کوهسرخ در خانه یکی از بزرگان اهالی جمع می‌شوند. این منزل هر سال ثابت است و تعویض نمی‌شود.

وی افزود: زنان بعد از خواندن روضه و عزاداری امام‌حسین(ع) مشغول تهیه آب فرات می‌شوند. برای تهیه آب فرات، هرکسی به نحوی کمک می‌کند. این آب که در حقیقت نوعی شربت است که با خواندن اشعار و ذکر‌هایی متبرک شده و «آب فرات» خوانده می‌شود.

خلیلی در خصوص وجه‌تسمیه این آب اظهار کرد: بعضی از زنان قند، بعضی شیره انگور و برخی برگه زردآلو همراه خود به منزل آن بزرگ می‌آورند و در تهیه آب فرات یاری می‌رسانند. ابتدا چند ظرف بزرگ از آب پر می‌شود. سپس قند‌ها و برگه‌ها و شیره‌ها در داخل آب ریخته شده و توسط چند زن خوب هم زده می‌شود تا قند‌ها و برگه‌ها و شیره‌ها با آب مخلوط و آب شیرین شود.

پژوهشگر فرهنگ شفاهی گفت: سپس ظروف آب را به وسط جمعیت زنان آورده و دو زن سر ظروف آب می‌نشینند. در حقیقت، همچون مراسم تعزیه و تعزیه‌خوانی، یکی از زن‌ها نقش حضرت فاطمه(س) و زنی دیگر نقش آب فرات را به‌عهده می‌گیرد که این دو زن هر سال مشخص‌اند و این نقش‌ها به این دو محول می‌شود.

وی گفت: زنی که در نقش حضرت فاطمه(س) است، زبان به گلایه و شکوه گشوده و خطاب به زن دیگر که در حقیقت شط (آب) فرات است، می‌گوید:‌ «ای آب فرات, خاک عالم به سرت‌؛ ای‌کاش به کربلا نمی‌شد گذرت.»

زنی که عهده‌دار نقش آب فرات است در جواب و با حالت گریه می‌گوید: یا فاطمه بیش از این مکن ناشادم عباس علی آمد و آبش دادم.

حضرت فاطمه:‌ ای آب فرات آل طه تشنه فرزند علی زاده‌ی زهرا تشنه

آب فرات: یا فاطمه بیش از این مکن ناشادم فرزند علی آمد و آبش دادم

و به همین ترتیب ادامه می‌دهند و بعد از خواندن اشعار در حالی که همه زنان اشک از دیدگان می‌بارند بر سر و سینه می‌زنند.

سپس لیوان‌ها را آورده و درون هر لیوان مقداری از آب فرات ریخته و به دست زنان و دختران می‌دهند. بعضی هم مقداری از آب فرات را در ظرفی ریخته و برای بستگان و مریضان می‌برند.

وی در ادامه اجرای تعزیه و شبیه‌خوانی در محرم را یکی دیگر از مراسم این منطقه دانست و گفت: بعد از پایان مراسم شبیه خوانی، مجدداً مردان و جوانان روستا به هم پیوسته و نوحه‌خوانان و سینه‌زنان به سمت مزار با مقصد از پیش تعیین شده راه می‌افتند.

پژوهشگر فرهنگ شفاهی افزود: زنان نیز به منازل خود رفته و بلافاصله سینی‌هایی را که از نقل و شکلات، نخود، بادام و به طور کلی هر نوع خوردنی قبلاً پر شده برداشته و به سمت مزار می‌روند.

وی اظهار کرد: هر فردی سر مزار بستگان نزدیک پدر مادر خواهر برادر خود رفته و به پذیرایی زائرین قبور مشغول می‌شود. همه اهالی، از زن و مرد، کوچک و بزرگ پیر و جوان در این مراسم شرکت کرده و برای روح در گذشته‌ها (اموات) طلب آمرزش می‌کنند و بعد از گذشت ساعتی به منازل خود بر می‌گردند.

خلیلی توضیح داد: قبل از اینکه دسته‌های هیأت به سر مزار رسیدند، همه مردان و جوانان روستا به صورت چند دایره می‌ایستند. هر فردی کمربند فردی که در کنارش قرار دارد می‌گیرد و همان‌طور که بر سر و سینه خود می‌زنند حالت چرخشی دارند. آنها در حالی که روی یک پای خود و به صورت دایره‌وار می‌چرخند بر سر و سینه خود می‌زنند و با صدای بلند عبارت «حیدر علی» و «حسن – حسین» را گفته و همان طور می‌چرخند و بعد از گذشت دقایقی چند متفرق شده و سر مزار می‌روند.

وی یادآور شد: غروب روز تاسوعا کسانی که همان سال یکی از بستگان نزدیک خود را از دست داده و به عبارتی عزادار هستند، سر مزار رفته و فاتحه می‌خوانند و از یکدیگر پذیرایی می‌کنند. ولی بعد از ظهر عاشورا همه اهالی در مراسم سر مزار شرکت می‌کنند.

منبع: ایسنا

ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.