به گزارش شهرآرانیوز؛ اگر به آمارها توجه کنیم، در مییابیم که طبق سرشماری سال ۱۳۷۵، بیش از یکمیلیون نفر از سرپرستان خانوار را زنان تشکیل میدادند، اما در آخرین سرشماری سال ۱۳۹۵ تعداد زنان سرپرست خانوار به بیش از ۳میلیون نفر افزایش پیدا کرده است. همچنین سهم خانوارهای زن سرپرست از کل خانوارها نیز افزایش یافته است. در واقع در فاصله بین سالهای ۱۳۹۵- ۱۳۷۵، سهم خانوارهای زنسرپرست از ۴/۸ به ۷/۱۲ درصد افزایش پیدا کرده است.
علاوه بر این، براساس اطلاعات منتشر شده در مرکز آمار ایران تعداد زنان سرپرست خانوار تحت پوشش سازمان بهزیستی کشور از ۱۸۰هزارو۱۲ نفر در سال ۱۳۹۶ به ۲۷۸هزارو۳۵۳ در سال ۱۴۰۲ افزایش پیدا کرده است. همچنین تعداد زنان سرپرست خانوار تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی (ره) هم از یکمیلیونو۱۵۶هزارو۶۰۶ نفر در سال ۱۳۹۶ به یکمیلیونو۲۶۴هزارو۲۶۹ نفر در سال ۱۴۰۲ افزایش پیدا کرده است.
آنچه موضوع زنان سرپرست خانوار را به یک مشکل اساسی تبدیل میکند، موانع و چالشهایی است که آنها با آن دست و پنجه نرم میکنند و خانوادههای تحت پوشش آنها را آسیبپذیر میکند.
در چنین شرایطی است که افزایش جمعیت زنان سرپرست خانوار در دهههای گذشته، طیف وسیعی از مشکلات در موضوعات سلامت، اجتماعی، اقتصادی و مهارتی را به دنبال داشته است، به همین دلیل توجه بسیاری از برنامهریزان و سیاستگذاران به این گروه جمعیتی، معطوف شده است.
افزایش خانوارهای زن سرپرست در ایران، یکی از تحولات نهاد خانواده محسوب میشود. این موضوع در واقع نشانهای ثانویه از افزایش برخی از مشکلات و آسیبهایی است که وقوعشان، افزایش آمار زنان سرپرست خانوار را به دنبال دارد. عواملی همچون طلاق، اعتیاد و سوانح و تصادفات جادهای که از جدیترین عوامل افزایش تعداد زنان سرپرست خانوار هستند و برای مواجهه و مدیریت این پدیده باید زمینههای وقوع آن را اصلاح کرد. بر این اساس در آستانه سال جدید و شروع سفرهای نوروزی و با توجه به آمار تأسفبرانگیز سوانح جادهای و مرگها و معلولیتهای ناشی از آن و با توجه به اینکه از نظر آماری ۲۰درصد، یعنی یکپنجم از بانوان سرپرست خانوار اعضای خانواده معلولان و فوتیهای تصادفات جادهای هستند، کنترل این حوادث و تلاش برای کاهش آنها میتواند به کاهش آمار زنان سرپرست خانوار، منجر شود و از این نظر نیز اهمیت زیادی دارد.
منبع: جوان