به گزارش شهرآرانیوز؛ غذا، یکی از عناصر اصلی جشن عید فطر است که با نام «عید شیرین» نیز شناخته می‌شود، زیرا خانواده‌ها و دوستان گرد هم می‌آیند تا در کنار یکدیگر از ضیافتی مفصل و عالی لذت ببرند.
به عنوان مثال، در فلسطین هیچ جشنی بدون موساخان کامل نمی‌شود و عید فطر نیز از این اعیاد است. در واقع، موساخان به‌طور گسترده به‌عنوان غذای ملی این کشور در نظر گرفته می‌شود. موساخان یا مسخن از غذا‌های مشهور و محبوب مردم فلسطین است که در آن یک تکه مرغ را بین یک تکه پیتا ساندویچ می‌کنند. این غذا با مرغ یک فینگر فود به حساب می‌آید که باید با دست خورده شود و در یک قابلمه یا بشقاب سرو می‌شود. همه می‌توانند مقداری از نان را جدا کرده و هر مقدار مرغ می‌خواهند، برای خودشان روی آن را بریزند. به تکه‌های بزرگ و گرد نان، تابون (taboon) می‌گویند که به خاطر تنور‌های سفالی سنتی که در آن پخته می‌شود، نامگذاری شده است. این نان، شبیه نان هندی است. اغلب، تکه‌های مرغ استخوان‌دار را ابتدا با موادی مانند فلفل سیاه، برگ بو و هل می‌جوشانند سپس در فر با ادویه‌هایی مانند سماق و فلفل دلمه‌ای می‌پزند.
منسف نیز غذای سنتی منطقه شام و غذای ملی اردن است. این غذا با پختن گوشت گوسفند در ماده لبن جمید تهیه و با برنج یا بلغور و نان مصرف می‌شود. این غذا در مراسمی مانند عروسی، مراسم ختم و در رستوران‌های اردنی تهیه می‌شود. لبن جمید، همان کشک است که از جوشاندن و غلیظ کردن دوغ (لبن) بدست می‌آید. مشهورترین آن جمید کرکی و الخلیلی است که در شهر کرک اردن و یا در الخلیل فلسطین تهیه می‌گردد و به‌عنوان مهمترین جزء در غذای منسف به کار می‌رود. روشی که منسف سرو می‌شود بسیار جالب است؛ تکه‌هایی از یک نان سنتی به نام مارکوک، کف یک بشقاب بزرگ را می‌پوشاند که روی آن لایه‌ای از برنج ریخته می‌شود. سس گوشت و ماست روی آن قرار می‌گیرد و با آجیل برشته شده تزئین می‌شود. این خوراکی است که به‌صورت جمعی و دستی خورده می‌شود و چند نفر دور ظرف سرو جمع می‌شوند تا با هم در این غذای مخصوص عید شریک شوند.
همچنین، بریان، از غذا‌های معروف افغانستان است که با برنج، ادویه و طعم‌دهند‌های مختلف و گوشت که اغلب بز است طبخ می‌شود. این غذا علاوه بر کشور افغانستان در کشورهای عربی و جنوب شرقی آسیا نیز تهیه می‌شود. کشورهای جنوب آسیا مانند هند، بنگلادش، پاکستان، سریلانکا و نپال همگی مدل‌های خاص خود را با تنوع‌های بی‌شمار دارند، با این حال، برای جشنی مانند عید، احتمالا آشپز‌ها آن را کمی خاص‌تر تهیه می‌کنند. آنها ممکن است مقداری زعفران اضافی بریزند و به جای تکه مرغ از مرغ کامل و برش نخورده استفاده کنند و روی آن پیاز سرخ شده، آجیل برشته و سبزی بریزند.
در ادامه دامپلینگ، نوعی کوفته برنجی یا کیک برنجی چسبناک است که در جشن‌های عید اندونزی مرسوم است، با بادام زمینی مخلوط شده و با شیر نارگیل پخته می‌شود. مخلوط را در برگ‌های نارگیل یا موز می‌پیچند، به شکل استوانه‌ای در می‌آورند، می‌جوشانند و سپس آویزان می‌کنند تا در هوا خشک شود که غذای لذیذی است و اغلب به‌عنوان میان وعده مصرف می‌شود. رنگ سفید برنج می‌تواند نماد خلوصی باشد که همه برای آن تلاش می‌کنند، در حالی که چسبندگی می‌تواند نشان‌دهنده تمایل انسان به اشتباه باشد. بسته‌بندی بافته شده پیوند و پیچیدگی روابط انسانی را نشان می‌دهد. از آنجا که عید همچنین زمانی برای جبران است، باز کردن هر لایه نشان می‌دهد که چگونه حل مشکلات باید به آرامی و به‌صورت خواسته اتفاق بیفتد.
منبع: ایسنا