به گزارش شهرآرانیوز، حرم مطهر حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا(ع)، همواره قبله‌گاه عاشقان و ارادتمندان اهل‌بیت(ع) بوده و در طول شبانه‌روز، پذیرای خیل عظیم زائران از اقشار مختلف جامعه است. اما در میان این جمع پرشور، توجه ویژه به قشر سالمندان، بیماران و افراد کم‌توان، جلوه‌ای خاص به این بارگاه ملکوتی می‌بخشد. طرح «معین‌الضعفا» که از صحن گوهرشاد آغاز شده و تا مضجع شریف رضوی امتداد می‌یابد، روزانه در سه نوبت، فرصتی مغتنم را برای زیارت دلنشین این عزیزان فراهم می‌آورد. در این طرح، خادمان حضرت رضا(ع) با مهربانی و دلسوزی، سالمندان و بیماران را با صندلی‌های چرخدار به کنار ضریح مطهر هدایت می‌کنند تا زیارتی سرشار از معنویت را تجربه کنند.
«معین‌الضعفا» تنها یک نام یا صفت نیست؛ در ادبیات رضوی، این عبارت سال‌هاست که تداعی‌گر قرار عاشقانه‌ای میان سالمندان، معلولان و افراد کم‌توان شهر با سلطان خراسان، حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا(ع) است. این طرح با هدف تسهیل زیارت برای کسانی که با محدودیت‌های جسمی رو‌به‌رو هستند، به یاری خدا و همت خادمان حرم، هر سه‌شنبه برگزار می‌شود.
در میان زائران این سه‌شنبه، «محدثه»، دختر جوانی که از ناحیه پا دچار معلولیت است، با چشمانی درخشان و لبخندی بر لب، به استقبال ما آمد. وقتی از او پرسیدیم که چه خواسته‌ای از امام‌رضا(ع) دارد، با شور و اشتیاق گفت: «دوباره بیام حرمش با دوستام، وقتی دلم می‌گیره.» او و دوستانش که همگی با محدودیت‌های حرکتی رو‌به‌رو هستند، به همراه جمعی از سالمندان شهر، در این سه‌شنبه مهمان حرم رضوی شده‌اند.
محدثه ادامه داد: «خیلی خوشحالم که امروز تونستم بیام اینجا و از نزدیک آقا رو ببینم. خادمان خیلی مهربون بودن و با صندلی چرخدار من رو تا کنار ضریح آوردن. اینجا که میام، حس می‌کنم تمام غم‌هام از بین می‌ره.»
در گوشه‌ای دیگر از رواق، حاج‌یونس، مردی سال‌خورده که اشک شوق از چشمانش جاری بود، خاطراتش را با ما در میان گذاشت: «خدا خیرشون بده، خیلی وقت بود که توفیق زیارت نداشتم. امروز وقتی اومدم اینجا، هم پشت پنجره فولاد کلی دعا کردم، هم وقتی تو رواق مشغول دعاخوندن بودیم. تونستم با آقا امام‌رضا(ع) حرف بزنم و دلم رو سبک کنم.»
حاج‌یونس که با کمک یکی از خادمان به کنار ضریح مطهر مشرف شده بود، با بغض در گلو افزود: «این طرح واقعاً بی‌نظیره. آدم‌هایی مثل من که دیگه توان راه‌رفتن ندارن، چطور می‌تونستن بیان زیارت؟ این خادمان فرشته‌های نجات ما هستن. از صمیم قلبم از همه اون‌ها تشکر می‌کنم.»
حاج‌خانم صدیقی هم که روی ویلچر چادر گلدارش را جمع‌وجور می‌کند، گفت: «خادمی که ویلچر من را می‌راند، خیلی شبیه پسرم هست، من هم مثل فرزندم برایش دعا می‌کنم. خوشحالم که آمدم زیارت، دلم گرفته بود، اما بعد از اینکه رفتم پشت پنجره، دلم باغ‌باغ باز شد.»
این طرح که با استقبال بی‌نظیر سالمندان و بیماران رو‌به‌رو شده، نه‌تنها راه را برای زیارت این عزیزان هموار کرده، بلکه موجی از امید و شعف را در دل‌هایشان زنده کرده است.
«معین‌الضعفا» نشان می‌دهد که عشق به اهل‌بیت(ع) هیچ مانعی نمی‌شناسد و مهر و دلسوزی خادمان حرم، این عشق را به واقعیتی دلنشین بدل ساخته است.
