من هم مثل خیلی از فرزندان جهان یک وقت‌هایی که مادرم از سرکارش دیر به خانه آمده، یک وقت‌هایی که سردرد شده و حالش خوب نبوده ترسیده‌ام! بهتر بگویم وحشت کرده‌ام از آن روز جهنمی که شاید نباشد. بعد دیوانه‌وار تصور کرده‌ام آن روز سیاه نبودنش را و زارزار زده‌ام زیر گریه! چیست این مادر! چه نقشی با خودش آورده در دنیای ما که بدون حتی یک گلبرگش ما ول‌معطلیم! او که حتی اگر نباشد هم به مادر بودنش ادامه می‌دهد.
مادرم مثل هر دانه سرخ انار مثل هر برگ نارنجی نارنگی، از وجودش گذشته و در بغچه ما بچه‌هایش بی‌دریغ و منت گذاشته. چه وقتی که برداشتیم و مزه کردیم و چه وقتی نخواستیم یا ندیدیم. او همیشه به مادر بودن ادامه داده است. بی‌چشمداشت.
من هم مثل خیلی از فرزندان جهان نفر اول لیست شِیرم مادرم است! و دایرکت مسیجم پر است از ویدئو‌های آموزنده اخلاقی، تناسب اندام، رژیم غذایی و باید‌ها و نباید‌های خانه‌داری... و من هم مثل خیلی از فرزندان جهان، خیلی وقت‌ها پیام هایش را باز نکرده‌ام! یا در نهایت سین زده‌ام و بعد شستی روی صفحه کوبیده‌ام به منزله لایک! او اما، هر روز من را لایک زده، برایم کامنت نوشته، استوری و پست گذاشته و هیچ وقت منتظر جوابی از من نبوده. او همیشه به مادر بودنش ادامه داده است.
