به گزارش شهرآرانیوز؛ نفیسه زمانی با اشاره به روایتی کوتاه از زنان مسلمان تاریخ ایرانیان، اظهار کرد: ناصرالدین‌شاه قاجار را از بانو منیرالسلطنه پسری بود به نام کامران‌میرزا که در طول انقلاب مشروطه، از مشروطه‌طلبان حمایت کرد. کامران‌میرزا با سرورالدوله، دختر حسام‌السلطنه، پسر عباس‌میرزا، ازدواج کرد.
وی ادامه داد: حاصل این ازدواج ۴ فرزند به نام‌های قمرالملوک، معصومه، ملکه‌جهان و فتحعلی‌میرزا شد که ۳ تن از آنان در همان سنین کم از دنیا رفتند و تنها ملکه‌جهان برای پدر باقی ماند.
به گفته این کارشناس ارشد پژوهشگر هنر، ملکه‌جهان زاده سال ۱۲۹۲ هجری قمری برابر با ۲۱ ژوئن ۱۸۷۵ میلادی در تبریز بود. چون به سن ازدواج رسید، همچون دیگر شاه‌دخت‌ها، خواستگارانی درخور منزلت خاندان قاجار داشت.
زمانی با اشاره به اینکه در میان آنها فرزند مظفرالدین‌میرزا را برگزیدند و دوم شعبان ۱۳۱۰ هجری قمری، ملکه‌جهان به عقد محمدعلی‌میرزا (اعتضادالسلطنه) درآمد، افزود: ملکه‌جهان همچون پدرش مذهبش شیعه بود و از سواد و بینش پدر بهره‌مند گشته بود. پس از گذشت چندی از پیوند با محمدعلی‌میرزا، خدواند به بانو پسری عطا کرد که وی را احمد میرزا نام نهادند. بعد از آن، ملکه‌جهان صاحب فرزندان دیگری به نام‌های محمدحسن‌میرزا، محمودمیرزا، عبدالمجیدمیرزا و فاطمه‌خانم شد.
وی بیان کرد: بانو همه تلاش خود را برای انجام وظایف مادری در برابر فرزندان خود صرف کرد.
این کارشناس ارشد پژوهش هنر با بیان اینکه، چون مظفرالدین‌شاه دار فانی را وداع گفت، همسر ملکه‌جهان بر تخت شاهی تکیه زد و بدین‌سان، بانو ملکه قاجار شد، تصریح کرد: فرزند این ملکه، احمدمیرزا، نیز در مقام نایب‌السلطنه نشست. چون شاه قاجار بر خلاف پدر ملکه‌جهان با مشروطه‌خواهان مخالف بود، دستور به توپ بستن مجلس را داد.
زمانی متذکر شد: در نهایت، اوضاع به آنجا ختم شد که محمدعلی‌شاه از سلطنت خلع شد و زندگی برای ملکه‌جهان تلخ شد، زیرا نظر بر آن بود که به طور کلی، سلسله قاجار منقرض شود، اما مشروطه‌خواهانی که در مجلس عالی حضور داشتند از ترس مشکلات مختلف، چون رویارویی با روسیه تزاری تصمیم گرفتند فرزند ملکه‌جهان تاج شاهی را بر سر گذارد.
وی ادامه داد: قرار بر آن شد که محمدعلی‌میرزا و ملکه‌جهان نیز تبعید شوند. در این دوران، احمدمیرزا دوازده‌ساله بود و بانو میل دور شدن از فرزند خویش را نداشت. فرجام چنین شد که ملکه‌جهان با همسر خویش، شاه خلع‌شده، از ایران خارج شدند.
به گفته زمانی، با به سلطنت رسیدن احمدشاه، شرایط طوری پیش رفت که شاه مجبور شد رضاخان سردار سپه را به نخست‌وزیری منصوب کند. بعد از حدود یک سال، خود نیز دستور عزل وی را صادر کرد، اما مجلس دستور شاه را نپذیرفت.
این کارشناس ارشد پژوهش هنر با اشاره به اینکه حمایت طرف‌داران رضاخان نیز مانع از آن شد که رضاخان از منصبش عزل شود، گفت: در این زمان، ملکه‌جهان در پاریس اقامت داشت و، چون خبر به گوش بانو رسید، دیگر نمی‌توانست در برابر این ظلمی که در حق خانواده‌اش می‌شد سکوت کند. در نتیجه، تصمیم گرفت خود به‌تنهایی در برابر رضاخان پهلوی قد علم کند. به همین علت، از پاریس به عتبات عالیات سفر کرد تا نزد مراجع عراق برود و حکم فساد اخلاقی و از دین خارج شدن او را از مراجع بگیرد.
زمانی ادامه داد: هنوز اقدام بانو به موفقیت منجر نشده بود که رضاخان در تاریخ ۲۴ آذر ۱۳۰۴ در مجلس مؤسسان سوگند شاهی را قرائت کرده بود. احمدشاه نیز به فرانسه رفت و در سال ۱۳۰۸ درگذشت. بانو در سوگ فرزند و سرگذشت ناخوشنودی که بر آنان گذشت، در سوگ نشست.
وی افزود: ملکه‌جهان در آبان ۱۳۲۶ در سن‌کلوی فرانسه درگذشت و کالبد او را در کنار همسرش و احمدشاه در کربلا به خاک سپردند.
این کارشناس ارشد پژوهش هنر تاکید کرد: در بیان فضل بانو باید گفت، ملکه‌جهان مجموعه‌ای از دعا‌ها و اذکاری به نام «برهان‌الایمان» دارد.