به گزارش شهرآرانیوز؛ مؤسسه صیانت از حقوق زنان در اجلاس ۵۸ شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در ژنو، نشست جانبی تخصصی با موضوع «تأثیر تحریم‌ها بر حقوق زنان» را با حضور جمعی از متخصصان و فعالان حقوق بشر بین‌المللی برگزار کرد.
در این نشست، نیلوفر مقدمی، عضو هیئت علمی پژوهشکده زنان دانشگاه الزهرا و مونا رحمانی، مؤسس و مدیر موسسه بین‌المللی کنشگران توسعه فردا، به عنوان سخنرانان اصلی به ارائه نظرات و تحلیل‌های خود در خصوص تأثیرات منفی تحریم‌ها بر حقوق زنان پرداختند.
این نشست با هدف جلب توجه جامعه بین‌المللی به چالش‌های موجود در زندگی زنان تحت تأثیر تحریم‌ها و لزوم اتخاذ اقدامات بین‌المللی برای حمایت از حقوق این قشر برگزار گردید.
نیلوفر مقدمی، استاد دانشگاه و عضو هیئت علمی پژوهشکده زنان دانشگاه الزهرا س با اشاره به تأثیرات تحریم‌ها بر زندگی خانواده‌های ایرانی و گزارش بانک جهانی در سال ۲۰۲۲، اظهار داشت: تحریم‌ها در دهه گذشته، تأثیرات چشمگیری بر اقتصاد ایران گذاشته است. این تحریم‌ها به ویژه بر تولید ناخالص ملی، تولید و صادرات نفت تأثیر منفی داشته‌اند.
وی ادامه داد: تحریم‌ها سبب کاهش چشمگیر رشد اقتصادی ایران شده‌اند و بر اساس گزارش‌های موجود، تولید ناخالص ملی ایران در مقایسه با وضعیت غیرتحریمی، بین ۱۲ تا ۱۹ درصد کاهش یافته است. همچنین، تحریم‌ها پیامد‌های جدی بر وضعیت رفاه مردم به خصوص در خانواده‌های کم‌درآمد داشته است.
مقدمی سپس به تحلیل وضعیت اقتصادی ایران تحت تحریم‌ها پرداخت و افزود: «از زمان انقلاب اسلامی ۱۹۷۹، ایران تحت تحریم‌های مختلفی قرار داشته است، اما شدیدترین تحریم‌ها از سال ۲۰۱۰ علیه ایران وضع شدند. به ویژه پس از خروج ایالات متحده از برجام در سال ۲۰۱۸ و کمپین فشار حداکثری دولت ترامپ، شرایط اقتصادی ایران بحرانی‌تر شد.
وی افزود: نخستین اثر تحریم‌ها را می‌توان در درآمد-هزینه خانوار‌ها مشاهده کرد. فشار اقتصادی ناشی از تحریم‌ها، توان خرید خانوار‌ها را کاهش داده است و بسیاری از خانواده‌ها مجبور به کاهش مصرف کالا‌های اساسی از جمله گوشت و نان شده‌اند. هزینه‌های درمان نیز افزایش یافته است، به طوری که بسیاری از خانواده‌ها قادر به تأمین هزینه‌های درمانی نیستند.
این استاد دانشگاه در ادامه به مشکلات بازار کار در ایران اشاره کرد و گفت: یکی از تبعات تحریم‌ها از دست دادن شغل به ویژه در بخش‌های کلیدی است. به طور مثال، صنعت نفت و گاز ایران که سهم بزرگی در بازار اشتغال کشور دارد، از این تحریم‌ها آسیب جدی دیده است. به طوری که صادرات نفت ایران از ۲.۵ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۱۷ به کمتر از ۵۰۰ هزار بشکه در روز در سال ۲۰۲۰ کاهش یافته است.
مقدمی تصریح کرد که بسیاری از ایرانیان به دلیل کاهش فرصت‌های شغلی رسمی، به سمت مشاغل غیررسمی نظیر دستفروشی و رانندگی تاکسی گرایش پیدا کرده‌اند که این مشاغل از امنیت شغلی پایین و مزایای کمی برخوردارند.
وی همچنین به آثار اجتماعی و روانی تحریم‌ها بر خانواده‌ها اشاره کرد و گفت: تحریم‌ها نه تنها بر اقتصاد تأثیر گذاشته بلکه موجب افزایش فقر، بحران سلامت روانی و کاهش سطح رفاه و آموزش کودکان شده است.
این استاد دانشگاه در ادامه با اشاره به گزارش النا دوهان، گزارشگر ویژه آثار منفی تحریم‌های یکجانبه قهری، بیان کرد: تحریم‌ها یک چرخه معیوب و ناکارآمد را ایجاد کرده‌اند که در آن کشور‌ها نه تنها قادر به تأمین نیاز‌های اساسی شهروندان خود نیستند، بلکه به دلیل نقض حقوق بشر، مجدداً با تحریم‌های جدید مواجه می‌شوند. بنابراین، به جای اعمال تحریم‌ها باید بر گفت‌و‌گو و تعامل مؤثر تمرکز کرد.
در ادامه این نشست، مونا رحمانی، فعال حقوق بشر و مدیر مؤسسه بین‌المللی کنشگران توسعه فردا، ایران را به یک دهکده تشبیه کرد که در آن هیچ ارتباطی با دنیای خارج امکان‌پذیر نیست و مردم از حداقل امکانات ضروری زندگی، از جمله دارو، تجهیزات پزشکی، آموزش و فرصت‌های بین‌المللی، محروم شده‌اند.
وی با تأکید بر این‌که ایران تنها متعلق به ایرانیان نیست، به حضور بیش از ۶ میلیون پناهنده خارجی، عمدتاً از افغانستان در ایران اشاره کرد و گفت: وقتی درباره تحریم‌ها صحبت می‌کنیم، فقط درباره مردم ایران نیست، بلکه درباره تمام اتباعی است که در این مرز و بوم زندگی می‌کنند.
رحمانی تصریح کرد که تحریم‌ها بر تمامی جنبه‌های زندگی مردم تأثیر گذاشته و حتی دسترسی کودکان به آموزش مناسب و تجهیزات پزشکی را دشوار کرده است.
وی از زنان بارداری سخن گفت که به دلیل تحریم‌ها، قادر به دریافت خدمات پزشکی استاندارد نیستند، زیرا تجهیزات پیشرفته‌ای مانند سونوگرافی سه‌بعدی در کشور موجود نیست.
منبع: سایت حقوق بشر