به گزارش شهرآرانیوز؛ یائسگی می‌تواند تاثیرات عمیقی بر سلامت قلب داشته باشد، با این حال بسیاری از زنان از این ارتباط مهم بی‌اطلاع هستند.
تغییرات هورمونی که در دوران یائسگی اتفاق می‌افتد، نشانه پایان سال‌های باروری زنان محسوب می‌شود و در افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی، شایع‌ترین علت مرگ در میان زنان سراسر جهان، دخیل است. کاهش سطح استروژن، تغییرات در کلسترول، فشار خون، التهاب و توزیع چربی می‌توانند منجر به تجمع پلاک در رگ‌های خونی شوند که عامل اصلی بیماری قلبی است.
مدت‌هاست که هورمون‌درمانی برای تسکین علائم آزاردهنده یائسگی تجویز می‌شود، اما نتایج تحقیقات منتشر شده در سال‌های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۴ نگرانی‌هایی را در مورد ایمنی آن، به‌ویژه در مورد سلامت قلب و عروق ایجاد کرد. این یافته‌ها منجر به سال‌ها سردرگمی و بحث در این موضوع شد. اگرچه پیش از این هورمون‌درمانی نیز برای پیشگیری از بیماری‌های مزمن مانند بیماری‌های قلبی عروقی تجویز می‌شد، اما امروزه دیگر دستورالعمل‌های پزشکی آن را برای این منظور بر اساس نتایج همین تحقیقات قبلی توصیه نمی‌کنند.
متیو نودی، استادیار پزشکی و علوم بهداشت عمومی در کالج پزشکی ایالت پن آمریکا، متخصص قلبی که در حال تحقیق روی پیشگیری از بیماری قلبی در زنان یائسه است، چگونگی تاثیر تغییرات هورمونی بر سلامت قلب و نحوه بهبود درمان‌ها برای کاهش خطر بیماری قلبی عروقی را بررسی می‌کند. همانطور که تحقیقات برای پرداختن به موضوع یائسگی و سلامت قلب ادامه دارد، به‌طور فزاینده‌ای روشن می‌شود که هورمون‌درمانی که برای درمان علائم یائسگی در زنان جوان‌تر و سالم استفاده می‌شود، نه تنها برای قلب بی‌خطر است، بلکه ممکن است برخی از مزایای قلبی عروقی را نیز ارائه دهد.
یائسگی که به‌عنوان ۱۲ ماه متوالی بدون دوره قاعدگی تعریف می‌شود، نشان‌دهنده پایان سال‌های باروری زنان است و اغلب بین ۴۵ تا ۵۵ سالگی رخ می‌دهد. مرحله تغییر منجر به یائسگی که به‌عنوان پیش یائسگی شناخته می‌شود، می‌تواند چندین سال طول بکشد و با سطوح نوسان هورمون‌ها، ازجمله استروژن و پروژسترون مشخص می‌شود. این تغییرات هورمونی اغلب باعث علائمی مانند گرگرفتگی، تعریق شبانه و اختلال در خواب می‌شود.
چیزی که کمتر شناخته شده این است که یائسگی و کمبود استروژن باعث ایجاد تغییراتی در قلب و عروق خونی می‌شود. استروژن اثرات محافظتی روی سیستم قلبی عروقی دارد و کاهش آن می‌تواند منجر به افزایش سفتی رگ‌های خونی و در نتیجه فشار خون بالا، سطح کلسترول بالاتر، التهاب بیشتر و تغییر در رسوب چربی شود که منجر به خطر بیشتر بیماری قلبی می‌شود.
هورمون‌درمانی ممکن است خطر ابتلا به بیماری قلبی در زنان یائسه‌ای که این روش درمانی را قبل از سن ۶۰ سالگی و در عرض ۱۰ سال پس از آغاز یائسگی شروع می‌کنند و از جهاتی دیگر از سلامت خوبی برخوردار هستند، کاهش دهد.
منبع: ایسنا