به گزارش شهرآرانیوز؛ روز‌های سختی را از سر گذراندیم، اما سرفراز بیرون آمدیم. این را هم مرهون لطف خدا و عنایت امام رضا (ع) هستیم. رهین منت سلشور مردمی که سر پر سودای خصم را به سنگ کوبیدند. منت دار شهیدانی که پرچم را در اهتزاز به جانشینان خود تحویل دادند. جانشینانی که ثابت کردند گر پدر رفت، هم تفنگِ پدری هست و هم پسری که تفنگ را به سینه دشمن نشانه برود و شلیک کند. اینان هم پرورده شجاعت دامن‌های پاکی هستند که میان خاک و معراج، راه باز می‌کند.
مادرانی که عمود خیمه خانه و خانواده و بالطبع جامعه و کشور هستند. در روز‌های سخت مادران به ظرافت دریافتند و به کار بستند دریافت درست خود را ولذا تجربه کردیم که در ایران، در شرایط بحرانی مانند جنگ، خانه‌ها به پناهگاه‌هایی برای آرامش و امید بدل می‌شوند؛ اما این آرامش خودبه‌خود پدید نمی‌آید، بلکه نیازمند نقش‌آفرینی آگاهانه و ایثارگرانه افراد خانواده، به‌ویژه مادران است.
مادران، به‌عنوان ستون اصلی نهاد خانواده، نقشی کلیدی در حفظ تعادل روانی، ایجاد حس امنیت و تزریق امید به اعضای خانواده ایفا می‌کنند.
در زمان هیاهو و اضطراب ناشی از اخبار نگران‌کننده، که احتمال از دست دادن عزیزان می‌رفت. در سخت هنگامه‌ای که ناامنی محیط، روان خانواده را تهدید می‌کرد. مادر با بهره‌گیری از صبر، محبت و تدبیر، فضای خانه را به محیطی امن و آرامش‌بخش بدل می‌کردند. در این روز‌های آتش بس و پساآتش بس باز مادران‌اند که با کنترل هیجانات خود و تبدیل نگرانی به همدلی و حمایت، به فرزندان و همسر خود پناه عاطفی می‌دهد و از فروپاشی روانی خانواده جلوگیری می‌کند.
نقش مادر در این بستر تنها محدود به فضای خانه نیست. آرامشی که او در خانواده ایجاد می‌کند، به‌طور طبیعی به جامعه نیز تسری می‌یابد. چراکه جامعه‌ای متشکل از خانواده‌های آرام و با ثبات، در برابر تهدید‌های جنگی مقاوم‌تر، منسجم‌تر و امیدوارتر است. مادر با ایفای این نقش، نه‌تنها یک حلقه از زنجیره تاب‌آوری ملی را تقویت می‌کند، بلکه خود به عامل پویایی، ثبات و امید در سطح کلان جامعه بدل می‌شود.
در واقع، مادران در زمان جنگ، بی‌آنکه در میدان نبرد حضور داشته باشند، در خط مقدم روانی و عاطفی پایداری جامعه می‌جنگند. این مجاهدت خاموش، که شاید کمتر دیده شود، از مهم‌ترین ستون‌های استقامت ملی است. ارج نهادن به این نقش و توانمندسازی مادران در مدیریت روانی بحران، گامی مهم در حفظ بنیان‌های اجتماعی در زمانه‌های سخت و پرآشوب است. اینک که به لطف خدا، آتش‌ها دارد خاموش می‌شود باید در برابر مادران ایران زمین سر تعظیم فرود آورد. آنان که هستند و نقش آرامش می‌زنند، مردان را توان رزم در بازو شکوفا می‌شود. چادرشان "کسا"ی آرامش و سنگر معرفت است. با مادرانی چنین ما تا همیشه پیروزیم.
