به گزارش شهرآرانیوز؛ انسیه برومندپور اظهار کرد: در جامعه‌ای که بر پایه ارزش‌های دینی بنا شده، خانواده به عنوان سلول بنیادین اجتماع نقشی بی‌بدیل در ترویج سبک زندگی الهی ایفا می‌کند. در چنین جامعه‌ای، ارتباطات انسانی نه تنها بر مبنای منافع فردی، بلکه بر پایه پیوند‌های دینی شکل می‌گیرد؛ جایی که افراد یکدیگر را «برادر» و «خواهر دینی» می‌نامند و در برابر هم احساس مسئولیت دارند.
وی با بیان اینکه تمرین پیوند‌های عاطفی و ایمانی ابتدا باید از نهاد خانواده آغاز شود افزود: خانواده، محیطی است که محبت بی‌دریغ، پایه‌ریزی تربیت عاطفی و دینی را شکل می‌دهد. در چنین محیطی، زن و مرد با پذیرش مسئولیت‌ها و تعهدات متقابل، بستر رشد فرزندان را فراهم می‌آورند.
این پژوهشگر و فعال حوزه زنان و خانواده یادآور شد: والدین در برابر تربیت فرزندان مسئولیت مشترک دارند و انتقال این مسئولیت صرفاً به یک طرف (زن یا مرد) برخلاف روح دین و فرهنگ اسلامی است. متأسفانه برخی رسوم ناصواب، از جمله انتقال کامل تربیت کودک به خانواده یکی از طرفین، در برخی جوامع دیده می‌شود که با مبانی اسلامی سازگار نیست. طبیعی است که وقتی پیوند عاطفی بین زن و شوهر به درستی برقرار شود، زمینه شکل‌گیری یک خانواده سالم و مستحکم فراهم می‌گردد.
برومندپور با اشاره به اینکه قوامیت مرد در خانواده تنها زمانی معنا پیدا می‌کند که او مسئولیت خود را به عنوان پدر، همسر، برادر یا حتی پدربزرگ با جدیت ایفا کند، بیان کرد: مردی که رشد فکری، اعتقادی و معنوی زنان خانواده‌اش را حمایت می‌کند، در حقیقت مسیر استحکام خانواده و جامعه را هموار می‌سازد.
وی با اشاره به آیات قرآن، گفت: واژه «قوام» که در آیه ۳۴ سوره نساء به آن اشاره شده، به معنای ایستادگی، استواری و پشتیبانی است. کلمه «قوام» از ریشه قَوَمَ است که در مقابل «قعود» (نشستن) قرار دارد و به معنای ایستادگی، استواری و ثبات است. «قوام» به معنای حالتی است که شخصی بسیار محکم، استوار و مقاوم باشد؛ کسی که تکان‌ناپذیر است و مانند دیواری محکم یا ستونی استوار عمل می‌کند که گیاهان به آن تکیه می‌کنند و رشد می‌یابند.
منبع: مهر