ظریفیان| شهرآرانیوز؛ چای و قهوه دو همراه قدیمی زندگی ما هستند. از صبح های خواب آلود تا عصرهای دلتنگی، همیشه یکی شان در دستمان بوده است، اما همین دو نوشیدنی آشنا اگر درست دم نشوند، به جای آرامش، خستگی و تلخی به جا می گذارند. عجیب نیست که گاهی با بهترین چای یا مرغوب ترین دانه قهوه، نتیجه چیزی از آب درنمی آید که انتظارش را داشتیم. بیایید ببینیم اشتباه ها کجاست.
خیلی ها برای صرفه جویی یا از روی عادت، کتری را بارها می جوشانند و از همان آب برای چای یا قهوه استفاده می کنند. این کار، شاید در ظاهر بی اهمیت به نظر برسد، اما در واقع طعم آب را تغییر می دهد. با تکرار جوشیدن، اکسیژن محلول در آب از بین می رود و طعم آن «پیر» می شود. چای یا قهوه ای بی جان، بی عطر و گاهی تلخ تر از همیشه نتیجه چنین فرایندی است.
راه درست: هر بار که می خواهید چای یا قهوه دم کنید، از آب تازه و سرد استفاده کنید. بگذارید فقط یک بار بجوشد.
بسیاری از ما بعد از دم کردن قهوه، آن را روی اجاق یا دستگاه گرم نگه می داریم تا بعدا بنوشیم. در حالی که قهوه به محض دم کشیدن، شروع به اکسید شدن می کند و طعم آن به سرعت تغییر می یابد. ماندن طولانی مدت روی حرارت، عطر طبیعی دانه را می سوزاند و نوشیدنی را تلخ و سنگین می کند.
راه درست: قهوه باید تازه دم و تازه نوشیده شود. اگر می خواهید دیرتر بنوشید، آن را در فلاسک دربسته و تمیز بریزید. هیچ عطری در دنیا جای قهوه ی تازه دم را نمی گیرد.
وقتی قوری را ساعت ها روی سماور می گذاریم، برگ های چای بیش از حد باز می شوند و تانن زیادی آزاد می کنند. همین تانن است که باعث تلخی و تیرگی بیش از اندازه چای می شود. بعضی ها برای جبران، قند یا نبات بیشتری می اندازند، اما مشکل با شیرینی پنهان نمی شود.
راه درست: برای چای سیاه، زمان دم کشی ۷ تا ۱۰ دقیقه کافی است. اگر چای سبز یا ترکیبی می نوشید، حتی کمتر: حدود سه تا پنج دقیقه. بعد از آن، قوری را از حرارت بردارید تا عطر چای حفظ شود.
بسیاری از ما چای خشک را مستقیما در قوری سرد می ریزیم و بلافاصله آب جوش روی آن می ریزیم. اما این شوک دمایی باعث می شود برگ ها در همان لحظه اول بسوزند و عطرشان آزاد نشود.
راه درست: قوری را پیش از دم کردن با آب داغ گرم کنید. سپس چای را درون آن بریزید و آب جوش ۹۰ تا ۹۵ درجه (نه جوش کامل) اضافه کنید. همین چند درجه تفاوت، عطر چای را دگرگون می کند.
گاهی چایمان کم مایه و رنگ پریده است، گاهی آن قدر غلیظ که دهان را می سوزاند. همین مسئله در قهوه هم وجود دارد. قاشق زیاد یا کم، نتیجه را کاملا عوض می کند.
راه درست: برای هر فنجان چای، حدود یک قاشق چای خوری چای خشک کافی است. در قهوه نیز معمولا یک قاشق پر قهوه برای هر ۱۸۰ میلی لیتر آب نسبت استانداردی است. اندازه را یک بار درست پیدا کنید، بعد دیگر نیازی به آزمون و خطا ندارید.
مواد شوینده معطر، بوی خود را در بدنه قوری یا فیلتر قهوه ساز باقی می گذارند. همین بوی مصنوعی باعث می شود نوشیدنی بعدی طعم عجیبی بگیرد.
راه درست: قوری و چای ساز را فقط با آب جوش و کمی جوش شیرین تمیز کنید و اجازه دهید کاملا خشک شوند.
دانه قهوه، درست مثل ادویه، بعد از آسیاب شدن به سرعت عطر خود را از دست می دهد. نگه داشتن پودر قهوه در کابینت به مدت طولانی، باعث می شود هرقدر هم حرفه ای دم کنید، عطر اولیه برنگردد.
راه درست: اگر اهل قهوه هستید، دانه کامل بخرید و درست پیش از دم کردن آسیاب کنید.