به گزارش شهرآرانیوز؛ مریم صامعی با بیان اینکه اهالی برخی روستا‌های اصفهان در شب پانزدهم ماه رمضان «آش بلغور حضرت فاطمه (س)» می‌پزند، اظهار کرد: برای پختن این آش در هر محله یک زن به در خانه‌ی همسایه‌ها می‌رود و از ۷۰ زن که نام آنها فاطمه است، کمی گندم می‌گیرد. البته هر زنی که نام او فاطمه است فقط می‌تواند یک بار گندم بدهد و اگر فرد دیگری به در خانه او بیاید و طلب گندم کند، نباید به او گندم بدهد. هر زنی که بتواند از هفتاد خانم با نام فاطمه گندم بگیرد، با دیگر زن‌های روستا در تکیه قرار می‌گذارد و از آنجا با همدیگر به «امامزاده دوازده‌امام» می‌روند.
او ادامه داد: در این محل، سه درخت وجود دارد که باید از هر درخت یک شاخه‌ی خشک برای روشن‌کردن آتش زیر دیگِ «آش بلغور هفتاد فاطمه» ببُرند و حتما باید از آب جوی پای آن درختان برای آش استفاده کنند. جوانانی هم که حاجتی دارند به امامزاده دوازده‌امام می‌روند و برای زنان چوب خشک جمع می‌کنند و بعد آش را هم می‌زنند.
این پژوهشگر فرهنگ عامه بیان کرد: وقتی آش پخته شد، هر شخص به اندازه‌ی زحمتی که کشیده است، سهم خود را برمی‌دارد و به خانه می‌برد. از این آش به فقرا هم می‌دهند.
منبع: ایسنا