به گزارش شهرآرانیوز؛ محمدرضا موحدی اظهار کرد: در حالی استفاده از مضامین لطیف و ظریف زنانه و پیوند آن با خلاقیت در اشعار پروین اعتصامی وجود دارد که این بانوی شاعر توانسته بود در اشعار خود مضامین انسانی و اخلاقی روزگار خودش را به خوبی روایت کند.
وی ادامه داد: بیشتر عمر این شاعر در دوران پهلوی بود، بنابراین باید وضعیت فرهنگی جامعه او را از سال ۱۳۰۰ تا ۱۳۲۰ بررسی کنیم. در کنار بستر عمومی جامعه، نهاد خانوادگی او هم بسیار موثر است. او پرورش یافته پدرش یوسف اعتصام الملک بود و از کودکی زبان انگلیسی و عربی را آموخت، چون پدرش هم مترجم رسمی بود؛ لذا از ادبیات غرب هم خود به خود مطلع شده بود و از مضمون سازی‌های او کاملاً مشخص است که از ادبیات غرب تاثیر گرفته اگرچه او ریشه در سنت‌های اصیل ایرانی داشته است.
این عضو هیات علمی دانشگاه قم تصریح کرد: یکی از وجوهی که به شکل‌گیری شخصیت او بسیار کمک کرد تشویق‌های پدرش و شخصیت‌های دیگری همچون ملک الشعرای بهار بود، شرکت در حلقه‌های ادبی که بزرگان در آن شرکت می‌کردند باعث شد شخصیت ادبی او شکل بگیرد.
موحدی بیان کرد: پروین اعتصامی بیشتر قصیده و قطعه و بعد مثنوی سروده است. او سبک منحصر به فردی نداشته است و از شیوه قدما تقلید کرده و از لحاظ مضمون، قالب و حتی انتخاب واژگان کاملا نگاهش به گذشته است. در برخی از قطعات نگاهش به سبک خراسانی است و گاهی به سبک عراقی نظر دارد لذا او را می‌توان یک مقلد صادق و پیروی راستین از سبک گذشته ایرانی دانست.
وی در پاسخ به این سوال که پروین اعتصامی چه تأثیری بر ادبیات معاصر ایران، بویژه بر شاعران زن پس از خود گذاشته است، افزود: متاسفانه تاثیر چندانی بر شاعران زن پس از خود نداشت، زیرا فضای فرهنگی و فکری پس از پروین اعتصامی یعنی در دهه‌های ۳۰ تا ۵۰ به نحوی نبود که شیوه او مورد پسند باشد، فضای زن گرایانه به تدریج رشد کرد؛ بنابراین پروین اعتصامی حتی با انتقاد‌هایی هم مواجه شد.
منبع: ایسنا