به گزارش شهرآرانیوز؛ شبهای قدر؛ شبی که در گوشه گوشه ایران با صداها، رسمها و دعاهای متفاوت زنده میشود. از سواحل خلیج فارس تا کویرهای یزد؛ هرکس به زبان خود با آسمان حرف میزند و سرنوشت خود را فریاد میزند.
به عنوان مثال، در ایلام، مراسم شب قدر مانند دیگر مناطق ایران، با قرائت دعاهای جوشن کبیر، قرآن به سر گرفتن و مناجات برگزار میشود. اما در برخی روستاها، آیینهایی با ریشههای بومی نیز دیده میشود؛ مثلاً سفرههایی با نان محلی، نمک و سبزه که در مراسم دعا برای باران یا رفع بلا گسترده میشوند. برخی این آداب را همراه با شبهای دعا و استغفار احیا میکنند، هرچند به شکل رسمی به شب قدر اختصاص ندارد.
در زاهدان و ایرانشهر مردم بلوچ، قرآن به سر میگیرند و با لباسهای سفید و ساده، به دعا و نیایش مشغول میشوند.
یکی از رسوم زیبا، آیین نذر آب و خرما است. در این شب، مردم نذر میکنند تا اگر دعاهایشان مستجاب شد، در پایان ماه رمضان به فقرا آب و خرما بدهند. برخی هم بر سر سفرههای افطار دستهجمعی برای کودکان فقیر دعا میکنند.
یکی از رسوم خاص یزدیها نیز، مراسم سنتی «روضه قنبر» ویژه زنان است که در منازل برگزار میشود که نمایش ضربت خوردن و شهادت امام علی (ع) است.
در این شبها، یزدیها با افطاری ساده، نان، پنیر، خرما و آجیل مشکلگشا از نیازمندان پذیرایی میکنند. برخی نیز با برگزاری نخلگردانی در تفت و تعزیهخوانی در مهریز، یاد و خاطره شهادت امیرالمؤمنین را زنده نگه میدارند.
منبع: ایرنا