«پاتوق ایران عاشورایی»، روایتی از اتفاقات خاص جنگ ۱۲ روزه اخیر برای دختران و زنان ایرانی کارگروه ویژه دختران نوجوان و جوان در استانداری خراسان رضوی تشکیل شد حمایت از ۲۰ هزار زن سرپرست خانوار در خراسان رضوی مهارت حل مساله، مهمترین نیاز زوجین در رفع مشکلات زندگی مشترک تلاش برای حضور تیم ملی والیبال نشسته بانوان به پاراالمپیک بعد از ۸ سال دوری کانون پرورش فکری، یکی از محور‌های عملیاتی دولت در سیاست‌گذاری خانواده‌محور است روایت مقاومت زنان ایرانی در جنگ ۱۲ روزه اخیر در برنامه «لاله خیز» آمار‌هایی درباره تأخیر در تولد فرزند اول در کشور| دلایل و راهکار‌ها را بیشتر بشناسیم از دانشجویی تا کارآفرینی | اختراع بانوی جوان مشهدی، نجات‌بخش نوزادان لزوم افزایش ۲۵ درصدی مهارت‌آموزی زنان تا پایان برنامه ششم توسعه چرا دولت ضامن زنان سرپرست خانوار شد؟ حضرت زینب (س)، نماد کاملی برای پیوند وجودی زن با عاشورا وجود احتمال زایمان زودرس در بارداری‌های چندقلویی درباره اهمیت و جزئیات شروط ضمن عقد چه می‌دانید؟ پیروزی شیرین اسکیت هاکی زنان ایران برابر کره‌جنوبی بیش از ۷۰ هزار زن سرپرست خانوار تحت پوشش بیمه اجتماعی قرار گرفتند
سرخط خبرها
نگاهی به ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد شهید فاطمه حسونه عکاس فلسطینی و آثار او

نگاهی به ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد شهید فاطمه حسونه عکاس فلسطینی و آثار او

  • کد خبر: ۳۳۰۲۵۷
  • ۱۳ ارديبهشت ۱۴۰۴ - ۱۵:۴۲
یک فعال حوزه خانواده با اشاره به ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد شهید فاطمه حسونه عکاس فلسطینی و آثار او، گفت: این دختر عکاس فلسطینی از عکاسی، به عنوان «سلاح روایت» در گفتمان حقوق بشری استفاده می‌کرد.

به گزارش شهرآرانیوز؛ راضیه اکبری با تاکید بر اینکه دوربین، عصای دست فاطمه شد؛ ابزاری برای ثبت آنچه دیگران نمی‌دیدند یا نمی‌خواستند ببینند. او با لنز خود، به قلب فاجعه سفر می‌کرد؛ نه برای نمایش رنج، که برای یافتن شکوه انسانیت. لبخند کودکی در میان آوار، دستان پینه‌بسته مادری داغدار، و نگاه مصمم جوانی که برای آزادی، جانش را در کف گرفته بود؛ اینها، سوژه‌های نابِ فاطمه بودند، اظهار کرد: عکس‌های او، تنها تصویر نبودند؛ روایت بودند؛ شهادت‌نامه بودند. فریادی بودند در گلو خفه، که از ورای مرز‌ها و زبان‌ها، قلب‌ها را به تپش وامی‌داشتند. هر فریم، قصیده‌ای بود در رثای انسانیت، در محکومیت ظلم و در ستایش امید.

وی ادامه داد: فاطمه حسونه تنها یک عکاس خبری نبود؛ او هنرمندی بود که با نگاهی ژرف و دیدگاهی متمایز، فاجعه را به بوم نقاشی خود تبدیل می‌کرد. سبک او، ترکیبی بود از زیبایی‌شناسی و فاجعه؛ ثبت همزمان شکوه انسانیت در میان ویرانی‌ها، با تأکید بر جزئیاتی مانند لبخند کودکان در آوار یا دستان پینه‌بسته‌ی مادران. عکس‌هایش، روایت‌هایی چندلایه بودند؛ نه صرفاً مستند، بلکه بیانیه‌های هنری-سیاسی که خشونت ساختاری را در قالب نماد‌های انسانی بازتاب می‌دادند.

این بانوی فعال در حوزه خانواده با بیان اینکه حسونه قهرمانان خود را از میان غیرنظامیان انتخاب می‌کرد؛ کودکان، زنان و سالخوردگانی گمنام که در برابر اشغال، مقاومت می‌کردند. فاطمه، استادی بود در استفاده از تضادها؛ نور و تاریکی، زندگی و مرگ، امید و یأس، افزود: او با این تقابل‌ها، تأثیری دراماتیک بر مخاطب می‌گذاشت و از دریچه‌ی یک چشم‌انداز زنانه، به نقش زنان در بحران می‌نگریست؛ از مادران داغ‌دیده تا دختران نوجوانی که سنگر زندگی را حفظ می‌کردند.

منبع: مهر

ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.