به گزارش شهرآرانیوز؛ مستند کوتاه شهرام میراب اقدم (که به تازگی او را از دست دادیم) فیلمی ساده، غیرشعاری و جمع و جور درباره یک چهره خاص است. بانو زهرا محمودیه سال‌ها در فضای مردانه جنگ و در خط مقدم حضور داشته و به رزمندگان در سال‌های دفاع مقدس خدمت رسانی می‌کرده است.
فیلم «مادر جبهه‌ها» با محور قراردادن این حضور دلاورانه، به نوعی از همه زنانی یاد می‌کند که در سال‌های سخت جنگ تحمیلی کنار مردان در جبهه حضور داشتند و شاید کمتر دیده شده‌اند. فیلم، با روایت شخصیت اصلی پیش می‌رود و با درگذشت او، پس از بیماری، با تنی رنجور و نحیف در بیمارستان به پایان می‌رسد، اما اثری زلال، و تاثیر گذار و همدلی‌برانگیز است.
امتیاز فیلم تصاویر دست اول از پشت جبهه، (همکاری زنان در مسجد‌ها و کانون‌ها) و عکس‌ها و فیلم‌هایی از جبهه و حضور بانو محمودیه در کنار مردان رزمنده است. خانم محمودیه با چادر، در فضای خاکی جبهه، وصله ناجور محسوب نمی‌شود، او بخشی از تاریخ معاصر و حماسه دفاع است، قطعه‌ای از پازلی که مردان قهرمان ایرانی برای حفظ وطن رقم زدند و زنان بخش جدایی ناپذیر آن بودند.
«مادر جبهه‌ها» رنگ و بوی زنانه دارد، شخصیت اصلی به دلیل بیماری و کهولت سن، از اتاقش خارج نمی‌شود، کارگردان برای این که تصاویر تنوع داشته باشند، بخش مهمی از روایت را به کمک عکس‌ها و تصاویر پیش می‌برد که جذابند و خاطرات روز‌های دفاع را زنده می‌کنند. به ویژه فیلم یادآور تاثیر جنگ بر زندگی شهری است و سکانس‌های دیدنی از اثر جنگ بر شهروندان دارد.
«مادر جبهه‌ها» با استراتژی درست فیلمساز، تبدیل به فیلمی صمیمی و دوست داشتنی شده است، این روز‌ها که «اشک هور» (مهدی جعفری) اکران آنلاین شده، یاد و خاطره مادران شهید زنده‌تر از همیشه است.
در سکانس‌های پایانی فیلم «مادر جبهه‌ها» متوجه می‌شویم که بانو محمودیه، مادر شهید بوده و در جمله‌هایی از این که فرزندش در راه خدا شهید شده، احساس غرور و افتخار می‌کند. ساخت فیلم‌هایی شبیه «مادر جبهه‌ها» و «اشک هور» پاسداشت یاد و خاطره زنانی است که در روز‌هایی سخت، شجاعانه صبوری کردند و افتخار آفریدند، زنانی که سایه مردان قهرمان جنگ، مانع دیده شدن آنها نشد، مادرانی که یک عمر چشم به راه ماندند، اندوهگین شدند، اما مقابل دشمن، سرخم نکردند.
«مادر جبهه‌ها» در فیلیمو در دسترس علاقه‌مندان است.
منبع: خبرگزاری آنا