به گزارش شهرآرانیوز؛ سال‌های ابتدایی زندگی کودک، دوران طلایی شکل‌گیری شخصیت، احساسات و مهارت‌های اجتماعی اوست؛ در این میان، مادر نه تنها نخستین الگوی رفتاری کودک است، بلکه با ابزارهایی، چون بازی و قصه‌گویی، می‌تواند نقشی مؤثر و ماندگار در پرورش هوش هیجانی و آموزش غیرمستقیم مفاهیم زندگی ایفا کند.
تربیت کودک یکی از مهم‌ترین و پیچیده‌ترین وظایف والدین، به‌ویژه مادران، در سال‌های ابتدایی زندگی فرزند است. سال‌های نخست کودکی به‌عنوان دوران طلایی رشد شناختی، عاطفی و اجتماعی شناخته می‌شود؛ در این دوران، نقش مادر نقشی بی‌بدیل است.
کودک از لحظه تولد تا سال‌های ابتدایی زندگی، بیشترین تعامل را با مادر دارد. از این رو، مادر نخستین الگوی رفتاری کودک در زمینه‌های مختلفی، چون نوع صحبت کردن، ابراز احساسات، واکنش به چالش‌ها، و تعاملات اجتماعی است. هر عمل و واکنش مادر می‌تواند تأثیر مستقیمی بر شکل‌گیری شخصیت کودک بگذارد.
احساس امنیت روانی پایه‌گذار اعتماد به نفس و سلامت روان در بزرگسالی است. حضور دائمی، حمایت عاطفی و رفتار‌های باثبات مادر، به کودک احساس امنیت می‌دهد و زمینه رشد سالم روانی او را فراهم می‌سازد. مادران با درک و پاسخ‌گویی به نیاز‌های عاطفی کودک، هوش هیجانی او را پرورش می‌دهند. زمانی که مادر با همدلی به گریه کودک پاسخ می‌دهد، یا در شادی‌های او سهیم می‌شود، کودک می‌آموزد که احساساتش ارزشمند و قابل بیان‌اند.
مادران نه تنها به‌عنوان مراقبان اصلی کودک شناخته می‌شوند، بلکه اولین معلمان زندگی فرزندان نیز به شمار می‌آیند. آنها با رفتار، زبان بدن، گفتار و حتی احساسات خود، کودک را تحت تأثیر قرار می‌دهند.
یکی از مؤثرترین ابزار‌های مادر برای تربیت و آموزش، بازی و قصه‌گویی است. این دو ابزار نه تنها باعث تقویت خلاقیت و یادگیری کودک می‌شوند، بلکه ارتباط عاطفی عمیقی بین مادر و فرزند برقرار می‌کنند. مادران با مطالعه کتاب های تربیتی مختلف می توانند علاوه بر یادگیری روشهای مناسب تربیتی کودک، با انواع شیوه های بازی و قصه گویی نیز آشنا شده و به پرورش رشد هیجانی کودک و مسئولیت پذیری او در زندگی بپردازند.
منبع: ایپنا