به گزارش شهرآرانیوز،گاهی زندگی پر از بحران‌هایی است که از کنترل ما خارج‌اند؛ از مشکلات شغلی گرفته تا فقدان‌ها و ناامیدی‌ها. اما آنچه تفاوت ایجاد می‌کند، «تاب‌آوری» ماست؛ یعنی توانِ ایستادن، سازگار شدن و رشد کردن در دل سختی‌ها.
با یادگیری چند راهکار ساده، می‌توانیم این توان را در خود و خانواده‌مان تقویت کنیم.
هر فرد باید علایق خود را بداند؛ از رنگ و عطر گرفته تا موسیقی یا خوراکی مورد علاقه.
به‌کارگیری این علایق، حس خوب و آرامش ایجاد می‌کند.
شناخت علایق دیگر اعضای خانواده نیز ارتباط عاطفی را تقویت می‌کند.
مثال: استفاده از رنگ یا رایحهٔ مورد علاقه در خانه یا وسایل شخصی.
یادگیری از گذشته و داشتن چشم‌انداز برای آینده ارزشمند است، اما تمرکز بیش از حد بر آن‌ها ذهن را فرسوده می‌کند.
وقتی در لحظهٔ حال زندگی می‌کنیم، انرژی روانی‌مان حفظ می‌شود، حسرت‌ها و اضطراب‌ها کاهش می‌یابد و تاب‌آوری‌مان در برابر سختی‌ها بیشتر می‌شود.
تمرین: روزانه ۱ تا ۱۵ دقیقه تمرکز یا مدیتیشن انجام دهید تا ذهن آرام‌تر و متمرکزتر شود.
داشتن یک مکان امن و خاطره‌ساز، مثل طبیعت، کافه یا اتاق شخصی، تاب‌آوری را افزایش می‌دهد. این پناهگاه می‌تواند فردی یا خانوادگی باشد و نیازی نیست برای همه مشترک باشد. حضور در این مکان، حس امنیت، آرامش و انرژی دوباره ایجاد می‌کند. انتخاب یک روز خاص برای رفتن به پناهگاه، به ایجاد عادت مثبت کمک می‌کند.
گاهی لازم است کنار کارهای جدی، زمانی برای تفریح سبک و بی‌دغدغه داشته باشیم. چنین تفریحاتی ذهن را تازه می‌کند و خستگی را می‌برد، بدون اینکه حسرت یا احساس عقب‌ماندگی ایجاد کند.
مثال‌ها: دیدن فیلم کمدی، خوردن بستنی با دوست، گفتن جوک یا بازی فوتبال بدون وسواس نسبت به نتیجه.
پرهیز: از فعالیت‌هایی دوری کنید که بعد از آن اضطراب، حسرت یا مقایسه ایجاد می‌کنند؛ مثل گشت‌وگذار زیاد در فضای مجازی.
هر فرد بهتر است یک مهارت فنی، هنری یا تولیدی داشته باشد. این مهارت می‌تواند درآمدزا باشد یا صرفاً قابلیت ارائه و لذت شخصی داشته باشد.
مثال‌ها: نقاشی، خوشنویسی، خیاطی، آشپزی، معرق‌کاری، داستان‌نویسی.
نتیجه: افزایش احساس توانمندی، خلاقیت و معنا در زندگی.
ورزش، اکسیژن‌رسانی به مغز را افزایش می‌دهد و اضطراب را کاهش می‌دهد.
هرچه ورزش منظم‌تر باشد، تاب‌آوری بیشتر می‌شود.
لازم نیست فعالیت حرفه‌ای باشد؛ حتی پیاده‌روی روزانه مؤثر است.
مثال: روزانه ۳۰ دقیقه دویدن آرام، دوچرخه‌سواری یا ورزش‌های هوازی سبک.
تمرکز بر اعضای بدن همراه با تنفس عمیق، اضطراب را کاهش و آگاهی بدنی را افزایش می‌دهد.
روش ساده:
۱. هنگام دم، تصور کن اکسیژن را به بخش موردنظر بدن می‌فرستی.
۲. نفس را ۳ تا ۴ شماره نگه دار.
۳. در بازدم (۴ شماره)، تنش را از آن بخش رها کن.
۴. این تمرین را برای همهٔ اعضای بدن تکرار کن.
نتیجه: آرامش فوری، کاهش استرس و افزایش حس حضور در بدن.
منبع: فرارو