به گزارش شهرآرانیوز، چسبندگی رحم یک عارضه خطرناک برای زنان است که می‌تواند در زمان بارداری باعث آسیب به جنین شود. چسبندگی رحم که به آن چسبندگی داخل رحمی نیز گفته می‌شود می‌تواند از نظر شدت و نیاز به درمان متفاوت و مشکل ساز باشد. برای مثال به دیوار‌های اتاقی فکر کنید که ضخیم و ضخیم‌تر می‌شود و در نتیجه فضای وسط اتاق مدام کوچکتر و کوچکتر می‌شود.
این بیماری باعث می‌شود قسمت‌هایی از بدن که به طور معمول متصل نیستند به یکدیگر بچسبند. به عنوان مثال، روده ممکن است با چسبندگی به رحم متصل شود یا لوله فالوپ ممکن است به تخمدان بچسبد. این عارضه حرکت طبیعی اندام‌های لگنی را مختل می‌کند و می‌تواند باعث درد شود.
شایع‌ترین علت چسبندگی داخل رحمی، آسیب پس از یک عمل جراحی است که می‌تواند شامل حفره‌ای در رحم شود. اتساع و کورتاژ یک روش جراحی سرپایی است که در طی آن دهانۀ رحم یا گردن رحم باز یا کشیده می‌شود و محتوای بافت رحم برداشته می‌شود.
چسبندگی رحم ممکن است بر اثر عواملی همچون زایمان یا سقط جنین، خونریزی غیرطبیعی، عفونت‌های پوشش رحمی (آندومتریت)، جراحی فیبروم در حفرۀ رحم، سزارین و فرسایش آندومتر، ایجاد شود.
ممکن است زنان مبتلا به این بیماری، متوجه آن نشوند، چون هیچ علامت خاصی ندارد. اما به‌طور معمول، خانم‌ها باید با دیدن علائم زیر، سریعا برای معاینه به پزشک متخصص زنان مراجعه کنند. این علائم عبارتند، از:
احساس گرفتگی شدید یا درد لگن
قاعدگی دردناک
اختلال در چرخه قاعدگی
کاهش خونریزی رحم
داشتن رابطه جنسی دردناک
سقط جنین به طور مکرر
داشتن مشکل در باردار شدن یا باردار ماندن
باردار شدن در زمان چسبندگی رحم امکان‌پذیر است، اما چسبندگی دیواره‌های رحم جایی برای رشد جنین باقی نمی‌گذارد. این حالت باعث می‌شود احتمال سقط جنین یا مرده زایی برای زنان دارای این عارضه بیشتر از زنان بدون این عارضه باشد.
همچنین ممکن است باعث شود که جفت بیش از حد عمیق به دیواره رحم بچسبد که منجر به بارداری پرخطر می‌شود. پس از تولد، تمام یا بخشی از جفت چسبیده باقی می‌ماند و باعث خونریزی بیش از حد می‌شود.
به‌طور کلی از «هیستروسکوپ» برای از بین بردن چسبندگی داخل رحمی استفاده می‌شود، اگرچه هنوز داده‌های زیادی وجود ندارد که اثبات کند، درمان از طریق هیستروسکوپ باعث کاهش احتمال سقط جنین می‌شود.
«لاپاروسکوپی» نیز ممکن است برای دیدن سطح رحم انجام می‌شود. سونوگرافی با وضوح بالا به‌ویژه در ترکیب با هیستروسکوپی می‌تواند مفید باشد. در موارد شدید، ممکن است از روش‌های متعددی برای درمان موفقیت‌آمیز چسبندگی رحم استفاده شود. علاوه‌بر این، پزشک ممکن است برای جلوگیری از چسبندگی مجدد، دارو‌های ضدالتهابی غیر استروئیدی تجویز کند و گاهی اوقات جراح نیز به بیمار توصیه می‌کند که یک سوند پلاستیکی ساختاری را درون رحم برای چند روز یا حتی چند هفته نگه دارد، تا زمانی که بهبود کامل حاصل شود.
اگر پس از هیستروسکوپی چسبندگی رحم، حاملگی اتفاق بیفتد، احتمال بروز عوارضی از قبیل زایمان زودرس، خونریزی سه ماهۀ سوم و اتصال غیرطبیعی جفت به لایۀ رحم را افزایش می‌دهد.
معمولا نمی‌توان از چسبندگی رحم پیشگیری کرد، زیرا ابتلا به این عارضه اغلب به دلیل عوارض احتمالی دیگر روش‌های پزشکی ایجاد می‌شود.
بافت اسکار و یا زخمی که موجب ایجاد چسبندگی رحم می‌شود می‌تواند یک عارضه جانبی احتمالی ناشی از چندین روش پزشکی دیگر باشد.
با این‌حال مهم است که هر زمان که می‌توانید با پزشک متخصص زنان در مورد تمام خطرات احتمالی که ممکن است موجب ایجاد این عارضه شوند صحبت کنید.
