به گزارش شهرآرانیوز، زنان قبیله بنی‌اسد، قبیله‌ای که ۳ روز بعد از عاشورای سال ۶۱ هجری و به‌شهادت‌رسیدن امام‌حسین(ع) برای انجام مراسم کفن‌ودفن امام‌حسین(ع) و یارانش وارد کربلا شده بودند، ۱۴ قرن پس از آن روز تاریخی در یک حرکت نمادین باز هم وارد حرم ایشان شدند و آنجا را برای عزاداری قرق کردند.
زنان این قبیله درحالی‌که زنبیل‌های حصیری بر سر داشته که در داخل آن کفن و بوریا وجود دارد، برسر‌وصورت‌زنان وارد حرم امام سوم شیعیان جهان شده و با فریاد‌های خود شهادت آن امام همام را به پیامبراکرم(ص) و خاندان مطهرش تسلیت می‌گویند.
در دستان این زنان دست‌نوشته‌هایی به چشم می‌خورد که روی آن نوشته شده "ابد والله یا زهراء ما ننسی حسینا" (یا زهرا ما هرگز حسین تو را فراموش نخواهیم کرد).
خادمین حرم امام‌حسین(ع) برای عزاداری زنان قبیله بنی‌اسد ضریح حرم امام‌حسین(ع) و تمام محوطه بیرونی آن را قرق کرده تا زنان این قبیله بتوانند کاملاً دور ضریح طواف کنند.
قرق حرم امام‌حسین(ع) برای زنان سالی یک بار و در زمان حضور زنان این قبیله تاریخی در حرم اتفاق می‌افتد.
«بنی‌اسد» نام تیرهای از قبایل عرب، از فرزندان اسد بن خزیمه بن مدرکه است. این قبیله توفیق و افتخار دفن پیکر مطهر حضرت سیدالشهدا(ع) و انصار آن حضرت را پس از واقعه کربلا در سال ۶۱ ه.ق داشتند. جمعی از اصحاب، علما، شعرا و زعمای امامیه از این قبیله برخاستهاند. بعضی از همسران پیامبراکرم(ص) نیز از همین قبیله بودهاند. این قبیله در سال ۱۹ هجری از بلاد حجاز به عراق رفته، در کوفه و غاضریه از نواحی کربلا سکونت کردند و از قبایل سلحشور عرب محسوب میگردند. هنگام بنای کوفه، این قبیله محله خاصی را در جنوب مسجد کوفه به خویش اختصاص دادند. در سال ۳۶ هجری در جنگ جمل، با علی(ع) بیعت کردند و در کنار آن حضرت جنگیدند. در قیام عاشورا در سال ۶۱، به سه دسته تقسیم شدند: موافق با حضرت و مخالف و بیطرف. حبیب‌بن‌مظاهر، انسبنحرث، مسلم‌بن‌عوسجه، قیس‌بن‌مسهر، موقع‌بن‌ثمامه و عمروبن‌خالد صیداوی از سران موافق بودند و حرملة‌بن‌کاهل اسدی، قاتل طفل شیرخوار، از سران مخالف بود. گروهی از دسته سوم (بیطرفها) پس از شهادت امام‌حسین(ع)، زنانشان بر میدان جنگ گذر کردند و اجساد را دیدند و تحت تاثیر قرار گرفتند و به سرزمین خود رفته، مردان را جهت دفن اجساد، خبر کردند. ابتدا زنان بیل و کلنگ به دست گرفته به طرف کربلا روان شدند. پس از مدتی وجدان مردان بنی‌اسد بیدار گشت و به خود آمدند و به دنبال زنان راه افتادند و به دفن اجساد امام و یارانش پرداختند. در این هنگام امام‌سجاد(ع) به‌صورت ناشناس در جمع آنان حاضر و یکی‌یکی بدن‌ها را به بنی‌اسد معرفی کرده و آنها بدن‌ها را دفن می‌کردند. پس از دفن شهدا، حضرت امام‌سجاد(ع) خود را به آنان معرفی کردند. فداکاری افراد این قبیله سبب شهرت آنان شد و از آن پس شیعیان به نظر احترام و محبت، به قبیله بنی‌اسد مینگرند.
منبع: مهر