این گزارش تصویری نگاهی دارد به بخش قدیمی سیلوهای گندم مشهد؛ مجموعهای ۹ هکتاری که نزدیک به هشت دهه در خدمت تأمین و ذخیرهسازی گندم شهر بوده است. بررسی نقشهها و عکسهای هوایی نشان میدهد هسته اولیه این مجموعه، سیلوی قدیمی ۱۶ هزار تنی و ساختمانهای اداری و پشتیبانی آن است؛ سازههایی که از سال ۱۳۱۸ شمسی در برنامه مهندسان قرار داشته و امروز در دل مجموعه گسترده فعلی دیده میشود. در این بخش تاریخی، ساختمان تخلیه کامیونهای حمل گندم، مخازن بتنی ذخیرهسازی و واحد تأسیسات و تولید برق قرار دارد؛ بخشهایی که قلب تپنده زنجیره تأمین گندم مشهد بوده و اکنون نیز همچون سندی از تاریخ صنعتی شهر، روایتگر مسیر توسعه و تحول این مجموعه هستند.
زمینهای دشت میانجلگه در حوالی نیشابور، این روزها زیر سه موجِ همزمانِ آلودگی خم شدهاند؛ از زبالهگاهی که سالهاست برخلاف وعدهها موقت نمانده و خاک، آب و هوای منطقه را میبلعد، تا شهرک صنعتی عطار که با تخلیه خاکهای باطله کارخانه کنسانتره آهن و ضایعات و پسماند کارخانه کاغذ، لایههای سطحی زمین را آلوده کرده است. رهاسازی این پسماندهای حجیم در زمینهای اطراف، چهره دشت را مخدوش و کیفیت خاک را تهدید کرده است. در کنار اینها، برخی زمینهای کشاورزی نیز با فاضلاب شهری آبیاری میشوند؛ مسیری پنهان اما مداوم که آلودگی را از سطح خاک به محصول و سفره غذایی مردم منتقل میکند. این سه منبع آلودگی، همچون حلقههایی درهمتنیده، اکوسیستم میانجلگه را در معرض فرسودگی قرار دادهاند؛ جایی که اگر روند فعلی ادامه یابد، از یک دشت حاصلخیز به پهنهای بیمار و بیدفاع بدل خواهد شد.
دریاچه «اِلدانِ ساری» یا آببندان پِلِه، با وسعتی حدود ۱۷ هکتار که در فصل بارندگی به بیش از ۳۰ هکتار میرسد، در روستای الندان از بخش چهاردانگه شهرستان ساری قرار دارد و بهعنوان یک اثر طبیعی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این دریاچه تنها از نزولات آسمانی تغذیه میشود و بارشهای فصلی که از میان جنگلهای اطراف جاری میشوند، مهمترین منبع آب آن بهشمار میآیند. در فصلهای بهار و تابستان، بخش قابلتوجهی از آب دریاچه برای کشاورزی روستاهای اطراف برداشت میشود و خالیشدن نسبی آب تا اوایل پاییز معمولاً رخدادی طبیعی است. اما امسال، کاهش شدید بارش و افزایش قابلتوجه دما، روند خشکشدن دریاچه را به مرحلهای بیسابقه رسانده است؛ بهطوری که به گفته اهالی، چنین افت سطح آب در این زمان از سال سابقه نداشته است. بر اساس گزارش سازمان هواشناسی مازندران، میزان بارش ثبتشده در آبان امسال تنها ۲۵.۶ میلیمتر بوده؛ رقمی که نسبت به میانگین بلندمدت ۸۲.۱ میلیمتر، کاهش ۶۹ درصدی را نشان میدهد. همچنین میانگین دمای آبان ۱۴۰۴ به ۲۴.۷ درجه سانتیگراد رسیده است؛ عددی که ۲.۵ درجه گرمتر از نرمال بلندمدت و حدود ۱۱ درجه بیشتر از دمای سال گذشته است. این شرایط کمسابقه، آینده دریاچه الندان را بیش از هر زمان دیگری در معرض خطر خشکی قرار داده است.
مراسم تکریم و معارفه فرمانده ارشد نظامی ارتش در شمال شرق کشور و قرارگاه منطقهای شمال شرق نزاجا، روز گذشته با حضور فرمانده نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران در مشهد برگزار شد.
شیوع آنفولانزا در شهر، بار دیگر ماسک را به بخشی از پوشش روزمره مردم تبدیل کرده است. در این گزارش، از نگاه لنز دوربین، به خیابان سرک میکشیم تا لحظات واقعی و انسانی این همزیستی مسالمتآمیز با ویروس را به تصویر بکشیم. تصاویری که بیکلام از تصمیمی جمعی برای محافظت میگویند.
مراسم افتتاح و بهره برداری از ایستگاه مترو مریم مقدس (س)، عصر شنبه (۸ آذر ۱۴۰۴) با حضور «علیرضا زاکانی» شهردار تهران، مسئولان شهری و جمعی از میهمانان خارجی و اسقف های اقلیت دینی بویژه ارامنه برگزار شد.این ایستگاه یکی از ایستگاههای خط ۶ متروی تهران است که ساخت آن در سال ۱۳۹۴ آغاز شده در تقاطع خیابانهای نجاتاللهی و کریمخان زند و در نزدیکی کلیسای سرکیس مقدس قرار دارد.
پاییز رنگارنگ در روستای تاریخی ابیانه درحالی با همان شکوه همیشگیاش خودنمایی میکند که سکوت پررنگتر از هر رنگی در این روستا دیده میشود.
کوچهها خلوت و درها بسته است. کمتر عابری است که زیر پای گام هایش با صدای خش خش برگ ها سکوت روستا را بشکند.
سالهاست که جمعیت ابیانه رو به کاهش است و بسیاری از ساکنان آن به شهرهای بزرگ همچون اصفهان، کاشان و تهران مهاجرت کردهاند.
در این گزارش تصویری نبود انسان یک گزینش زیباییشناسانه نیست بلکه رویکردی انتخابی برای نشان دادن مفهوم مهاجرت از روستاها به شهرهاست.
خلیج گرگان، بزرگترین خلیج دریای خزر، در سایه پیشروی شبهجزیره میانکاله شکل گرفته و میان مازندران و گلستان گسترده شده است. اما بیش از ۱۵ سال است که آب در این خلیج آرام، آرام عقبنشینی میکند؛ تا جایی که در بندرگز، خط ساحل نزدیک به یک کیلومتر پس رفته است. قایقرانان برای ادامه کار، اسکلهای چوبی به همین طول ساختند تا گردشگران هنوز راهی به قایقها داشته باشند. سال ۱۴۰۰ طرحی ۴۰۰ میلیاردی برای رسوببرداری اجرا شد؛ اما نتیجه برعکس بود: پسروی سریعتر شد، سواحل دورتر، و بسیاری از فضاهای تفریحی بیاستفاده و متروکه ماندند. مشاغل وابسته به گردشگری یکییکی از بین رفت. امروز، اگر این روند ادامه پیدا کند، خلیج گرگان میتواند در آیندهای نهچندان دور به یکی از کانونهای گرد و غبار شمال کشور تبدیل شود. کاهش بارشها، سدسازی بر ورودیهای آبی خلیج و برداشت بیرویه آبهای زیرزمینی در کشاورزی، از مهمترین دلایل این تغییرند. خلیجی که هر روز کمی بیشتر عقب مینشیند.