کافه شهر

فیلم‌های منتخب نوزدهمین دوره جشنواره «سینما حقیقت» هم‌زمان با اکران در ۴۱ شهر کشور، در مشهد نیز به نمایش درمی‌آیند.

برگزاری «شب‌های بخارا» در دانشکده ادبیات مشهد با حضور علی دهباشی و استادان و دانشجویان دستاویزی شد تا درباره گذشته و اکنون دانشکده‌ای صحبت کنیم که هفت دهه از عمر آن می‌گذرد و همواره یکی از قطب‌های مهم مطالعات ادبی و زبان‌شناسی ایران بوده است.

امیراطهر سهیلی، فیلم‌ساز خراسانی و کارگردان فیلم «کاکالوتی» که سال‌هاست نگاهش به «سینمای بومی» گره خورده، وسط شلوغی و همهمه گروه دقایقی وقت می‌گذارد تا در مقابل دوربین «کافه شهر» درباره سینما، مشهد، دشواری‌ها و امید‌ها حرف بزند.

احسان خزاعی از چهره‌های فعال و پرتلاش تئاتر و سینمای مشهد است؛ هنرمندی که بخشی از مخاطبان او را با فیلم «روشنایی» می‌شناسند.

وقتی اسم جواد خواجوی می‌آید، اولین چیزی که در ذهن خیلی‌ها نقش می‌بندد، جوانی است که از دل مشهد بلند شد، در فضای مجازی شناخته شد، رفت تهران و پایش به تلویزیون و سینما باز شد. اما شاید کمتر کسی فکر می‌کرد اوج شلوغی کار در پایتخت باعث شود او دوباره دلش برای صحنه‌های تئاتر مشهد تنگ شود و برگردد شهر خودش، برای کاری که بوی رفاقت، عشق و اصالت می‌دهد.

سی‌وپنجمین جشنواره تئاتر استان خراسان رضوی (رضوان)، پرونده‌اش را بست؛ اما برای برخی گروه‌ها، این پایان آغاز مسیری تازه بود، مسیر رسیدن به جشنواره تئاتر فجر.

مهم‌ترین رویداد تئاتری استان خراسان رضوی در سال ۱۴۰۴ برگزار شد. جشنواره‌ای که طی روز‌های برگزاری­‌اش، سالن‌های نمایش شهر را به مرکز توجه هنرمندان، منتقدان و علاقه‌مندان تئاتر تبدیل کرد.

در نمایش «تاکسیدرمی» که این روزها در تماشاخانه استاد نوری روی صحنه است، خنده و درد در هم تنیده‌اند تا تماشاگر از نگاه حیوانات، زخم‌های جنگ را لمس کند.

عباسعلی سپاهی‌یونسی تو «۳۶۰ درجه» از روزایی گفت که اولین شعرش رو مثل یه قصه کودکانه نوشت؛ از روباه و خروسی که هنوز در ذهنش زنده‌ن. از پدربزرگی که اهل کتاب بود و ژنِ کلمه رو توی خونش گذاشت. گفت از دوچرخه‌سواری‌هاش، از کوه و جاده‌هایی که براش الهام بودن؛ از همون جاها بود که شعرهاش جوانه زد. اما پررنگ‌ترین بخش روایتش این بود: «شعر باید زندگی ما باشه؛ جدا از اون معنا نداره.» او قصه‌ی تلاش برای روشن نگه‌داشتن چراغ ادبیات کودک و نوجوان رو تعریف کرد؛ اینکه چطور شعر می‌تونه راهی باشه برای ارتباط با نسل تازه‌ای که دلشون پر از شعره، فقط باید کلمات درست به دستشون برسه. این‌بار در «۳۶۰ درجه»، روایت بی‌پرده‌ی عباسعلی‌ سپاهی‌یونسی رو بشنوید؛ شاعری که شعرش از دل جاده، کوه، دوچرخه و زندگی میاد.

«دل و دیوار» عنوان نمایشگاهی است که در یک خانه قدیمی برپا شده؛ جایی که خودِ فضا، بخشی از اثر است. در این رویداد، عکس‌های چند عکاس روی پارچه چاپ و بر دیوارها آویخته شده‌اند؛ تصاویری از خانه‌ها، اتاق‌ها و گذرهایی که انسان را نه‌فقط به‌عنوان سوژه، بلکه به‌مثابه حضور، بودن و ارتباط بازآفرینی می‌کنند.این نمایشگاه تلاشی است برای آنکه دیوارهای آشنا، بار دیگر روایتگر زندگی شوند؛ دیوارهایی که خاطرات را در خود نگه می‌دارند و با تصویرها دوباره زنده می‌شوند. اگر به تجربه‌های جمعی، هنر معاصر و بازگشت به ریشه‌های زیستن در خانه‌های قدیمی علاقه دارید، نمایشگاه «دل و دیوار» که در چهارراه بیسیم، جهاد پنج، کامیاب چهار، بن‌بست دوم سمت راست واقع شده را از دست ندهید.