تبن بندر کوچکی است در ساحل دریای خلیج فارس که ۲۰۰ متر از دریا فاصله دارد، و ارتفاعش از سطح آب ۵ متر می‌باشد و بیشتر ساکنانش ماهی گیر هستند. تبن در زبان محلی به معنی کاه است و دلیل این نام گذاری این است که ساکنان این منطقه در گذشته به کشورهای حاشیه خلیج فارس کاه صادر می‌کردند.
ساحل تبن در بخش‌های صخره‌ای و باریکه‌های شنی نمودار است که چشم اندازهای خارق‌العاده و زیبایی را به وجود آورده است همچنین این مکان محل پهلو گرفتن قایق‌های کوچک ماهیگیری است همچنین وجود کوه‌های زیبای مریخی در کرانه ساحل تبن و تلاقی امواج خروشان خلیج فارس با سواحل صخره‌ای، ماسه‌ای و مرجانی، جلوه‌های زیبایی از خلیج فارس را به نمایش گذاشته است.
وجود روستایی کوچک به نام «تبن» در کرانه همین ساحل زیبا نشان از روح زندگی در این نقطه دور افتاده از استان هرمزگان داشته اما با گذشت زمان و به روز نشدن بندر و توسعه کشتیرانی، روزهای اوج و عظمت این بندر تاریخی از بین رفته و هم‌اکنون تنها به فعالیت‌های صیادی اکتفا کرده است. ساکنان بندر تبن از ابتدایی‌ترین زیر ساخت عمرانی نظیر جاده مناسب محرومند و به دلیل قرار گرفتن بندرگاه در موقعیت جغرافیایی فرسایش در معرض خطر می‌باشند لذا بارش‌های سیل آسای فصلی و غیرقابل پیش بینی امنیت جاده و ساکنان منطقه را به شدت تهدید می‌کند.
