به گزارش شهرآرانیوز، محققان برای جلوگیری از انقراض کوآلاها، پرورش در باغ وحش‌ها را افزایش می‌دهند. متأسفانه، پرورش در اسارت با دو چالش عمده گران بودن و حفظ تنوع ژنتیکی دشوار، روبرو است. برای مقابله با هر دو موضوع، مطالعه مدل سازی جدید محققان از رویکرد بانک زیستی و انجماد اسپرم کوالا و تکنیک‌های کمک باروری مناسب پشتیبانی می‌کند. محققان دریافتند که این تکنیک‌ها منجر به کاهش پنج برابری هزینه‌های اجرای برنامه‌های پرورش در اسارت می‌شود.
در حیوانات، بیوبانکینگ به انجماد و ذخیره اسپرم، تخمک و جنین و همچنین سایر سلول‌ها و بافت‌های بدن اشاره دارد. این تکنیک‌ها مدت‌هاست که در دامداری و کشاورزی برای ذخیره اسپرم ارزشمند از گاو‌های نر و محصولات زراعی در بانک‌های بذر استفاده می‌شود.
لاچلان جی. هاول (Lachlan G. Howell) پژوهشگر فوق دکتری در مرکز اکولوژی دانشگاه دیکین و رایان آر ویت و محقق ارشد این مطالعات می‌گوید: بسیاری از مردم از لقاح آزمایشگاهی (IVF) که یک فناوری رایج کمک باروری است آگاه هستند، اما گزینه‌های دیگری مانند لقاح مصنوعی و تزریق مستقیم اسپرم به تخمک نیز وجود دارد. در انسان، IVF و تزریق اسپرم به طور چشمگیری باروری را بهبود بخشیده است در حالی که لقاح مصنوعی انقلابی در پرورش دام ایجاد کرده است.
او می‌افزاید: ما برنامه‌های معمولی اصلاح نژاد طبیعی را با برنامه‌هایی مقایسه کردیم که پرورش طبیعی را با اسپرم منجمد کوالای وحشی و با لقاح مصنوعی یا تزریق مستقیم اسپرم انجام می‌دادند. ما دریافتیم که تکمیل پرورش در اسارت با اسپرم منجمد به طور چشمگیری نرخ همخونی را کاهش داده و حیواناتی از نظر ژنتیکی سالم‌تر تولید می‌کند و به حیوانات کمتری نیاز دارد که در کلونی‌های پرورش دهنده نگهداری شوند.
محققان بر این باورند که در حالی که این فناوری‌ها ارزش خود را برای انسان‌ها و دام‌ها ثابت کرده اند، ما تا حد زیادی آن‌ها را در بازیابی حیات وحش استفاده نکرده ایم. هاول می‌گوید، ما معتقدیم که این فرصتی از دست رفته برای کاهش هزینه‌ها و تقویت تنوع ژنتیکی است. معدود برنامه‌هایی که از این تکنیک‌ها استقبال کرده اند موفقیت آمیز بوده اند. موش سر سیاه آمریکای شمالی در حال بازگشت از لبه انقراض است که تا حدی به کمک تکنیک‌های تولید مثل با حیات بازگشته است.
به گفته هاول، این فناوری‌ها برای بررسی سلامت ژنتیکی جمعیت‌های کوالا مفید هستند. اما آن‌ها نمی‌توانند به ما در بازگرداندن تنوع ژنتیکی از دست رفته به جمعیت‌های وحشی کمک کنند، زیرا نمونه‌های بافت منجمد را نمی‌توان به حیوانات زنده تبدیل کرد.
هاول توضیح می‌دهد: در حالی که ما شاهد پیشرفت‌هایی در مناسب سازی این فناوری‌ها برای کوالا‌ها بوده ایم، کار‌های بیشتری برای انجام دادن وجود دارد. تا به امروز، ۳۴ کوآلا با استفاده از لقاح مصنوعی در باغ وحش متولد شده اند. با این حال، این کوآلاها از اسپرم تازه ونه منجمد شده به دست آمدند. استفاده از اسپرم منجمد و سایر روش‌ها مانند انتقال جنین و انجماد اسپرم نیاز به تحقیق و توسعه فناوری بیشتری دارد.
به گفته کارشناسان اگر این تکنیک‌ها و فناوری‌ها را کامل کنیم، می‌توانیم امکانات جدیدی برای حفاظت از کوالا‌ها ببینیم. این امر شامل استفاده از بافت‌های ژنتیکی کوالا‌های مرده یا بیمار می‌شود که در غیر این صورت از بین می‌روند. همچنین ایجاد و حفظ استخر‌های ژنی از جمعیت‌های مهم ژنتیکی کوالا‌های در معرض خطر انقراض می‌تواند مفید واقع شود.
حفاظت از گونه‌ها در برابر حوادث فاجعه بار در طبیعت مرتبط با تغییرات آب و هوایی، بیماری‌ها و آتش سوزی‌های جنگلی، که می‌تواند باعث تلفات ژنتیکی عمده شود نیز یکی از این اقدامات به شمار می‌رود. کاهش همخونی در برنامه‌های اصلاح نژاد و تولید کوالا‌های مناسب ژنتیکی برای رهاسازی در طبیعت جز اقدامات مهم دیگر محسوب می‌شوند.
منبع: سیناپرس