توی این دنیای پهناور هر کسی یک آسمان دارد
هر کسی یک خانه و کشور هر کسی خط و زبان دارد
بچه‌ی هندی نمی‌فهمد حرف‌های مادر من را
من نمی‌فهمم چه می‌گوید مادری در شاخ آفریقا
من زبانم فارسی، شیرین خطِ من زیبا، پسندیده است
طفلکی آن بچه‌ی چینی خطشان آن‌قدر پیچیده است
من نمی‌دانم چطوری او حفظ کرده آن الفبا را
باز هم گفتم خدایا شکر من در ایران آمدم دنیا
هر کسی هر جایِ این دنیا خانه‌اش باشد، همان‌جایی است
من زبانم فارسی اما بچه‌ی آلمان، اروپایی است
طیبه ثابت