مشق پادگان سرمشق مدیریت کلان

همه با هم برای مردم، برای خدمت به مردمی که حقشان زندگی بهتر است. هر روز بهتر از دیروز. این مؤمنانه‌ترین تعبیری است که می‌توان برای زیست مؤمنانه بیان کرد. یکایک مردم از لحاظ زندگی معرفتی، اخلاقی، ایمانی و علمی خود باید در محور هر روز بهتر از دیروز حرکت کنند، مسئولان و کارگزاران نظام هم باید بستر را برای حرکتی چنین فراهم کنند.

دست به دست دادن متولیان با هدف خدمت به مردم می‌تواند مصداق «قصد قربت» الهی باشد که، چون دست روی دست هم می‌گذارند، دست خدا را هم در میان خویش می‌بینند که «یدا... مع الجماعه» امیدبخش تعاونگران مؤمن است.

در کنار هم می‌توان گره‌هایی را گشود و موانعی را از سر راه برداشت که با یک دست هرگز محقق نمی‌شود. آنچه در ماجرای پادگان لشکر ۷۷ اتفاق افتاد، اقدامی بزرگ بود برای رفاه شهروندان و خدمتی کلان و ماندگار به مشهدالرضا (ع) که خانه خورشید است.

اگر خدمت در دیگر شهر‌ها فقط جنبه مردمی دارد، در مشهد خدمت به امام مردم هم است. این وجه تمایز این دیار است که می‌تواند شوق برانگیز و همت افزا هم بشود. هم افزایی توان ها، جمع شدن اراده‌ها و اقدام میدانی که در جریان انتقال پادگان اتفاق افتاد، نباید در یک پروژه خلاصه شود.

باید به عنوان یک مدل در حکمرانی بدان نگاه کرد و در دیگر موضوعات هم به عمل درآورد. مشهد کار کم ندارد که هم افزایی توان‌ها را می‌طلبد. «همدلی به نفع مردم» باید به راهبرد عملیاتی در شهر تبدیل شود تا «نمی شود» از فرهنگ واژگانی مدیریت حذف شود.

مشهد فقط یک شهر نیست؛ پیشانی نظام و ویترین پرشکوهی است که به چشم میلیون‌ها زائر خارجی هم می‌آید. جایگاهی چنین می‌طلبد که مطابق با شأن مشهد کار کنیم؛ همه کنار هم، همه برای مشهد، همه برای مردم، همه برای امام رضا (ع).

در این راهبرد می‌توان به بافت فرسوده هم جانی تازه بخشید. می‌شود زندان مشهد را هم به مکانی تازه برد. می‌شود فرودگاه بین المللی را هم در زمانی کمتر در مکانی تازه از طرح به واقعیت تبدیل کرد. می‌شود حاشیه شهر را چنان سامان داد که با متن شهر هم راستا و هم داستان شود.

پای کارآمدن همه مسئولان کشوری و لشکری و استانی و شهری و آنچه را در انتقال پادگان اتفاق افتاد، به عنوان سرمشق مدیریتی ببینیم و در دیگر پروژه‌ها هم به همین شیوه کار کنیم. این گونه می‌توان کاری کرد که نه تنها برنامه‌ها زودتر به تحقق برسد که آرزو‌های دردل مانده نیز راه به کاغذ طرح و برنامه باز کند.

این شدنی است اگر همه ظرفیت‌ها هم افزا شوند، اگر همه با نیت خدمت به مردم قصد قربت به خدای مردم داشته باشند، اگر دانش علمی و توان مدیریتی ۲۴ ساعته شود. این شدنی است، اگر مشق پادگان سرلوحه همه صفحات دفتر مدیریتی باشد. چنین باد ان شاءا...