مرتضی اخوان | شهرآرانیوز؛ درست برخلاف ورزشگاه‌های بزرگ دنیا که در کنار زمین اصلی، یک زمین شماره ۲ با کیفیت کمتر وجود دارد، اینجا تختی شماره ۲ به‌مراتب تمیزتر و باکیفیت‌تر از تختی شماره‌یک است. این حکایت غریب مجموعه ورزشی پیر شهر است که این روز‌ها بی‌وقفه مورد استفاده فوتبال مشهد و استان است و همه مسابقات رده‌های پایه در آن برگزار می‌شود، بی‌توجه به فرسودگی‌ای که به جان این مجموعه می‌نشیند و برای ترمیم و بازسازی آن هم سال‌هاست که تدبیری اساسی نشده است.
ورزشگاه تختی مشهد که روزگاری تنها زمین استاندارد فوتبال مشهد بود و بازی‌های لیگ‌برتری این شهر در آن برگزار می‌شد و خیل عظیم هواداران یک نیمروز شهر را تمام فوتبال می‌کردند، حالا فرسوده و نیمه‌جان‌تر از هر زمانی نیازمند توجه ویژه مسئولان است. با این حال، در نگاه به زمین‌های شماره یک و دو تختی نمی‌توان از این واقعیت گذشت که زمین شماره ۲ به‌مراتب تمیزتر و باکیفیت‌تر است. اکنون پرسش کلیدی این است؛ چرا زمینی که در اختیار بخش خصوصی است، در مقابل زمین شماره‌یک که دست هیئت‌فوتبال استان است، چنین وضعیت مطلوب و متفاوتی دارد؟
زمین شماره‌یک مجموعه‌ورزشی تختی مشهد که روزگاری با بازی‌های ابومسلم و پیام در لیگ‌برتر فوتبال، مملو از تماشاگر می‌شد، چند سالی می‌شود که به زمینی پراستفاده و پرمخاطره بدل شده است؛ زمینی که چمن مصنوعی‌اش نزدیک به یک دهه تعویض نشده است و بیشتر به موکتی بی‌کیفیت شباهت دارد، سکوهایش رو به تخریب است و پیست تارتانش نیز دیگر برای دوندگان قابل‌استفاده نیست. برگزاری لیگ‌های مشهد و استان از کله سحر تا بوق شب را هم اضافه کنید!
زمین شماره ۲ مجموعه ورزشی تختی مشهد که از قدیم زمین تمرینی مسابقات رسمی بوده، حالا به زمین اصلی مجموعه پیر بدل شده است؛ زمینی که چمن مصنوعی‌اش نونوار شده، تور دروازه‌هایش جدید و سکوهایش سنگ شده است. تختی شماره ۲ در اختیار بخش خصوصی است و شاید همین موضوع سبب شده است تا به آن رسیدگی کامل شود و به زمینی‌تر و تمیز بدل شود. البته برگزاری شبانه‌روزی (!) مسابقات فوتبال مشهد و استان و مدارس فوتبال آسیبی است که به‌علت نبود زیرساخت‌های مناسب ورزشی در شهر، به این زمین هم سرایت کرده است.
تختی شماره ۲ در اختیار بخش خصوصی است و در مزایده اداره‌کل ورزش‌وجوانان اختیارش مشخص شده است. اما زمین شماره‌یک را اداره کل از مزایده خارج کرده و در اختیار هیئت‌فوتبال استان قرار گرفته است. محسن حیدری، دبیر هیئت‌فوتبال استان خراسان‌رضوی، در پاسخ به این مسئله که نقش این هیئت در بازسازی تختی چیست، گفت: «واقعیت این است که ما برخی امور جاری نگهداری زمین و ترمیم‌های جزئی را انجام می‌دهیم، اما برای تعویض چمن مصنوعی که یکی از مشکلات اصلی این زمین است، بودجه‌ای نداریم.
چندین‌بار گفته‌ایم که هم ما و هم چند باشگاه حاضرند مثل بخش خصوصی این زمین را به‌صورت بلندمدت (۵ ساله یا ۱۰ ساله) در اختیار بگیریم و آن وقت به ساخت‌وساز و تعویض چمن اقدام کنیم، اما با این مسئله موافقت نشده است.» وی تصریح کرد: «نمی‌شود زمین یک‌ساله در اختیار هیئت یا بخش خصوصی باشد و انتظار داشته باشیم طرف بیاید و ۶ میلیارد هزینه کند.»
زمان ریاست عباس چمنیان بر هیئت فوتبال استان خراسان‌رضوی بود که زمین چمن شماره‌یک تختی تعویض شد و زمین چمن مصنوعی بر کف تختی گذاشته شد؛ ۱۰ سالی که بی‌تردید زمان زیادی است و حالا چمن مصنوعی ساییده‌شده و رنگ‌ورو رفته تختی نیاز به تعویض دارد. حیدری، دبیر هیئت فوتبال، در این‌باره گفت: «پارسال از محل اعتبارات داخلی هیئت مبلغی هزینه کردیم و بخش‌هایی از چمن را ترمیم کردیم، ولی واقعیت این است که کار زمین شماره‌یک تختی از ترمیم چمن گذشته است و باید چمن اینجا عوض شود.»
برگزاری مداوم بازی‌های فوتبال رده‌های پایه در تختی شماره یک و دو یک دلیل بزرگ دارد و آن هم نبود زیرساخت‌های قوی، یعنی همان زمین‌های استاندارد فوتبال در مشهد است، چنان‌که به‌جز دو ورزشگاه شیک امام رضا (ع) و ثامن‌الائمه (ع) که مربوط به تیم‌های حرفه‌ای بزرگ‌سالان لیگ‌های مختلف است، هیچ زمینی برای برگزاری دیدار‌های پایه وجود ندارد؛ مسئله‌ای که بر فرسودگی و خستگی ورزشگاه تختی افزوده است و شاید لازم باشد علاوه بر برگرداندن تختی به حیات بانشاط و تعویض چمن مصنوعی زمین شماره‌یک و سامان‌دادن به اوضاع آشفته این مجموعه، زمین‌های استاندارد دیگری هم در مشهد ساخته شود تا بخشی از نیاز جامعه فوتبال استان را تأمین کند.