گروه ورزش/شهرآرانیوز، در گزارش سایت فدراسیون جهانی بسکتبال (فیبا) آمده است: حتی حامد حدادی هم نمیتوانست باور کند که او اکنون در هشتمین دوره متوالی جام فیبا آسیا شرکت میکند. او بارها در این تورنمنت قارهای شرکت کرده است، سفری که برای یک مرد ۳۷ ساله در سال ۲۰۰۵ در قطر آغاز شد.
حدادی در این باره میگوید: «میدانید، من بسیار افتخار میکنم که برای تیم ملی خود بازی میکنم. خوشحالم که هر بار برای تیم ملی بازی میکنم.
او در ادامه میگوید: این هشتمین من است؟ من نمیدانستم. من خیلی احساس غرور میکنم که برای کشورم بازی میکنم. هر زمانی که کشورم مرا بخواهد، حاضر میشوم. من برای مردمم بازی میکنم و فقط میخواهم آنها را خوشحال کنم.»
در این هشت دوره، حدادی و ایران با سه بار طلا به خانه بازگشتند، از جمله عناوین متوالی در سالهای ۲۰۰۷ و ۲۰۰۹ تا اولین تیمی باشند که از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۵ پیروز شدهاند.
این میتوانست در مجموع چهار عنوان قهرمانی باشد، اما آنها در سال ۲۰۱۷ پس از شکست توسط استرالیا که اولین بار در آن زمان با نتیجه ۷۹-۵۶ در فینال شکست خوردند، به قهرمانی نرسیدند.
مطمئناً، هدف بازگشت به اوج پس از آن دلخراش است، اما برای حدادی، گفتن این کار آسانتر از انجام آن است، با اشاره به اینکه ایران در جام ملتهای آسیا با سوریه، قزاقستان و ژاپن در «گروهی سخت و سخت» قرار گرفته است.
بازیکن سابق NBA گفت: «تیمهای زیادی تغییر کرده اند. بسیاری از تیمها با قویترین فهرست خود آمده اند. آنها میخواهند نتایج خوبی کسب کنند و فکر میکنم ما حتی در گروه خود کار سخت و دشواری داریم.»
ایران، اما چهارشنبه شب موفق شد اولین آزمایش خود را انجام دهد و سوریه را با نتیجه ۸۰ بر ۶۷ شکست دهد تا مبارزات خود را پیروزمندانه آغاز کند.
حدادی حتی به یک نقطه عطف شخصی دست یافت. او با کسب ۱۱ امتیاز، اکنون بیش از ۸۰۰ امتیاز در جام ملتهای آسیا دارد. اما این اسطوره همیشه به عنوان بازیکن تیم، اعتبار زیادی را به هم تیمیهای خود داده است.
حدادیمی گوید: «من دوست دارم هر بار مسابقه بدهم. برای هر تورنمنتی هیجانزده هستم. تمام تلاشم را میکنم تا در هر بازی شرکت کنم، ۱۰۰ درصد در بازی حاضر شوم و هم تیمیهایم را به سمت دفاع و حمله بهتر [بازی کردن]تشویق کنم.
وی افزود: من کمی پیر شده ام، نیاز دارم که بازیکنان جوانم به من کمکم کنند و البته در این بازیها خیلی به من کمک کردند.»
حدادی چندین نسل از استعدادها را دیده است که در تیم ملی آمده و میروند، و او در حال حاضر برای جوانترها هیجانزده است ومی گوید: «بچهها بازیهای زیادی میبینند، بازیها را تماشا میکنند و از بازیهای خوب، بازیهای بزرگ یاد میگیرند. من فکر میکنم این برای بازیکنان جوان خوب است که به اینجا بیایند و بازی کنند و بازیها را تماشا کنند و از آنها یاد بگیرند.».
اما آیا هرگز او را برای نهمین بار در جام ملتهای آسیا خواهیم دید؟
او با لبخند میگوید: «نمی دانم، مرد. میدانید، من بسیار افتخار میکنم که برای تیم ملی خود بازی میکنم. خوشحالم که هر بار برای تیم ملی بازی میکنم و امیداورام همچنان بتوانم کمک کنم.»