مربی تیم ملی فوتسال از شانس بازگشت بازیکن باتجربه مشهدی به تیم ملی می‌گوید
در بین تمام چهره‌های پراضطراب روز دیدار ۲ تیم هیئت فوتبال خراسان رضوی و سایپای تهران در لیگ برتر فوتسال بانوان، یکی از بازیکنان شرایط متفاوت‌تری داشت؛ بازیکن مشهدی تیم سایپای تهران که بعد از یک سال قرار بود دوباره در شهر خود و در سالن بهشتی به میدان برود، آن‌هم مقابل تیم شهر خودش. فاطمه ارژنگی، بازیکن کهنه‌کار و باتجربه مشهد، که سال‌ها در تیم‌های ملی فوتبال و فوتسال بانوان حضور داشته و عضو اولین نسل ورزشکاران این رشته است، در روز بازی با نماینده مشهد با استرس چندین برابر روی نیمکت سایپا نشسته بود و با هر شوت به‌سمت دروازه تیمش نفس عمیقی می‌کشید و خودش را با انجام حرکاتی گرم می‌کرد. کمتر از یک دقیقه در نیمه اول در زمین بود و در ۲ دقیقه پایانی نیمه دوم، نیلوفر اردلان تصمیم گرفت از او استفاده کند. حرکاتش محتاطانه بود و با کمی ترس از نبرد‌های تن‌به‌تن دوری می‌کرد. اما بازیکن شماره ۴ نارنجی‌پوشان در ثانیه‌های پایانی نشان داد هنوز دود از کنده بلند می‌شود. ارژنگی در این صحنه توانست گل مهمی برای تیمش به ثمر برساند و این پیغام را رساند که هنوز بازیکن سی‌ودوساله مشهدی می‌تواند برای تیمش ستاره باشد و به این زودی‌ها تمام‌شدنی نیست. ارژنگی فصل گذشته عنوان خانم‌گلی لیگ را در رقابت با شیربیگی کسب کرد؛ اما در همان بازی‌های پایانی بالاخره دچار پارگی رباط صلیبی شد. او تن به جراحی داد و دوران نقاهت خود را آغاز کرد که مصادف شد با برگزاری اردو‌های تیم ملی که نامی از ارژنگی در فهرست نبود. با شروع فصل جدید لیگ باوجود اینکه هنوز نمی‌توانست بازی کند، با پیشنهاد تیم سایپا روبه‌رو شد و قرار شد از نیم‌فصل دوم برای این تیم تهرانی به میدان برود. او سومین بازی بود که روی نیمکت سایپا نشست و به میدان رفت. او به‌دلیل دوری چندماهه خود از میادین، در فهرست بازیکنان دعوت‌شده ازسوی یاری و شریف نیز حضور نداشت.
شاید دوباره در لباس تیم ملی
مربی تیم ملی درباره وضعیت ارژنگی و عملکردش در هفته‌های اخیر می‌گوید: باوجود بازی قابل‌قبول و گل خوبی که او در بازی با تیم مشهد به ثمر رساند، هنوز از شرایط ایده‌آل فاصله دارد. قطعا با بهبود شرایطش از حضور او در تیم ملی استفاده می‌کنیم. فاطمه شریف ادامه می‌دهد: ارژنگی با توجه به آسیبی که پشت‌سر گذاشته است، در بازی از برخورد‌های فیزیکی دوری می‌کرد و هنوز از آمادگی کامل برخوردار نیست. در ورزش حرفه‌ای آقایان که همه‌چیز حرفه‌ای‌تر و از نظر فیزیولوژی قوی‌تر هستند، کسی که رباط پاره می‌کند، بعد از ۸ ماه می‌تواند به شرایط تمرینی بازگردد؛ اما ارژنگی با عزم راسخ و انگیزه بالایی که داشت، در ۶ ماه توانست خود را میادین برساند. مربی تیم ملی تصریح می‌کند: این بازیکن مهره ارزشمندی برای خراسانی‌ها و البته تیم ملی است و در صورت رسیدن به آمادگی کامل، حتما از او در تیم ملی استفاده خواهیم کرد.