به گزارش شهرآرانیوز؛ فدراسیون اسکی از آن‌دسته فدراسیون‌هایی است که ماجرا‌ها و داستان‌های زیادی را تاکنون در دل خودش داشته و منشأ بسیاری از این حاشیه‌ها که به مشکلات عدیده‌ای هم انجامیده است، چیزی به‌جز هزارتوبودن روابط خانوادگی بین کارکنان این فدراسیون و موروثی‌شدن رهبری آن به‌دست اعضای یک خانواده معروف نیست. قطعا همه اسکی را در ایران با نام ساوه‌شمشکی‌ها می‌شناسند؛ خانواده‌ای عریض‌وطویل که از پیست و برف گرفته تا میز و فدراسیون، در جای‌جای اسکی ایران نفوذ چشمگیری داشته‌اند.
بروز پدیده ساوه‌شمشکیسم از روز‌هایی آغاز شد که عیسی ساوه‌شمشکی به‌عنوان رأس هرم این خانواده، حدود سه دهه صدارت و قدرت تمام در این فدراسیون و درواقع خانواده اسکی ایران را در دست داشت. فدراسیون به‌نحوی اداره می‌شد که اگر هر شخصی تصادفی وارد فدراسیون می‌شد و نام ساوه‌شمشکی را صدا می‌زد، همه افراد حاضر در آن ساختمان به‌سمت صدا برمی‌گشتند! آش تا جایی شور شد که سازمان بازرسی کل کشور و برخی نهاد‌های نظارتی به این مسئله وارد شدند تا از شدت حکمرانی عیسی ساوه‌شمشکی در فدراسیون اسکی بکاهند. رأس این هرم به‌علت قانون منع به‌کارگیری بازنشستگان از سمتش به‌ناچار کنار رفت، اما بی‌خیال اسکی نشد و پست ریاست انجمن پارااسکی را در دست گرفت تا نشان دهد به هیچ راهی راضی به خروج از اسکی و دنیای مدیریتی این ورزش زمستانی نیست.
با خروج عیسی ساوه‌شمشکی هم هنوز این فدراسیون از لوث ارتباطات خانوادگی رها نشده و انگار این موضوع به مرتضی ساوه‌شمشکی، دیگر عضو این خانواده واگذار شده است. وی که رئیس هیئت اسکی استان تهران هم هست، نایب‌رئیسی فدراسیون را با تبصره سرپرستی برعهده گرفته که شامل برخی محدودیت‌ها نباشد، اما این پایان ماجرای وارث تاج‌وتخت ساوه‌شمشکی‌ها نیست؛ او سمت‌های دیگری را هم در دست دارد.
مرتضی ساوه‌شمشکی اکنون سمت دبیری مجمع فدراسیون اسکواش را آن‌هم در آستانه برگزاری انتخابات این رشته راکتی در دست گرفته است تا احتمالا فدراسیون اسکواش هم به سرنوشتی مانند فدراسیون اسکی و ورزش‌های زمستانی دچار شود. گذشته از اینکه ساوه‌شمشکی اساسا نباید بیش از سه یا شش ماه سرپرست نایب‌رئیسی فدراسیون می‌بود و ریاست هیئت استانی هم سنخیتی با عضویت در هیئت‌رئیسه فدراسیون به‌عنوان نایب‌رئیس نداشته، وی دیگر از دوشغله‌بودن هم عبور کرده است و درحال درنوردیدن سمت‌های مختلف و متفاوت هم هست؛ با این تفاوت که او دیگر قائل به اسکی نیست و از وزارت گرفته تا اسکواش، دارای عناوین مهم و مؤثری شده است.
بی‌گمان هرکدام از این کرسی‌ها می‌توانست با هدایت کارشناسان معتبر، متعهد و جوان‌تری به‌سمت موفقیت و تأثیرگذاری پیش برود، اما اینکه پست‌های دائم و موقتی در دست یک فرد خاص با ارتباطات خانوادگی خاص‌تر قرار بگیرد، چیزی به‌جز درخواست انتفاع مالی و مزایا از سوی چنین افرادی حتی برای سمت‌های موقتی و نه‌چندان شفاف را هم درپی نخواهد داشت. این موضوع هم مشخص نیست که مگر قحط‌الرجال در اسکی یا اسکواش رخ داده است که همه پست‌ها باید در اختیار دنباله‌رو‌های پدیده ساوه‌شمشکیسم باشد.
منبع: طرفداری