مرتضی اخوان | شهرآرانیوز؛ وضعیت اسفبار تیم فوتبال امید وحدت خراسان در لیگ دسته‌یک فوتبال حالا دیگر به یک آبروریزی تاریخی برای فوتبال مشهد بدل شده است. اتفاقی که خاطر همه اهالی ورزش و کارشناسان فوتبال استان را مکدر کرده و این روز‌ها صحبت بر سر این مسئله است که آیا بخشیدن عطای تیم‌داری این تیم به لقایش بهتر نیست؟ شهرآراورزشی با یک سؤال مشترک به‌سراغ کارشناسان و پیشکسوتان فوتبال خراسان رفته است تا درباره آینده این تیم و تصمیمی که مسئولان فوتبال استان باید برایش بگیرند، نظرخواهی کند: «به‌نظر شما سود و فایده ادامه مسیر با تیم امید وحدت در لیگ دسته‌یک بیشتر است یا منحل‌کردن آن؟»
در مسئله امید وحدت باید ابتدا سرمنشأ قضیه را پیدا کنیم. اصلا امتیاز این تیم متعلق به کیست؟ چوپانی می‌گوید امتیاز را گرفته، اما هنوز حق امضا با حمیداوی است. با این تفاسیر می‌توان گفت همچنان تیم مال حمیداوی است. معتقدم اگر قرار است با این سمت‌وسو کار پیش برود، همان بهتر است که تیم منحل شود؛ دست‌کم آبروریزی نمی‌شود. البته این را هم فراموش نکنید که با انحلال این تیم دیگر هیچی نخواهیم داشت. قرار بود قرارداد پنج‌شش بازیکن امید فصل قبل که بازیکنان خوبی بودند، تا نیم‌فصل تیم پیش برود، اما قرارداد همان‌ها را هم حمیداوی امضا نکرد تا شرایط تغییر نکند؛ وگرنه می‌شد کاری کرد. اگر این اتفاق بیفتد و همین چند بازیکن به تیم اضافه شوند، شاید بتوان تا نیم‌فصل یک کاری کرد، وگرنه همان بهتر که همین‌جا همه‌چیز تمام شود.
تا زمانی که مسئولان تراز اول استان به میدان پا نگذارند، شرایط بدتر هم می‌شود. استاندار، فرماندار، نمایندگان مردم در مجلس، دادستان و... همه باید پای کار بیایند. مگر یک زمانی دادستانی امتیاز را پس نگرفت و دوباره به حمیداوی داد، حالا هم بیاید و تیم را از حمیداوی پس بگیرد. حمیداوی سی بازیکن داشته، ۲۹ تای آن‌ها را فروخته و پولش را به جیب زده است. گرفتن امتیاز تیم از حمیداوی، راه‌حلی است که به‌نفع فوتبال خراسان خواهد بود. ما اسپانسر‌های خوبی در استان داریم که با دستور استانداری می‌توانند تیم را تحویل بگیرند. ادامه مسیر با این تیم به‌ضرر فوتبال استان خواهد بود. برای این مهم به یک همیت استانی نیاز است. همیتی که در استان‌هایی مثل کرمان که در مقایسه با خراسان هیچی ندارند، اتفاق می‌افتد. تیمی که امروز با نام خراسان به میدان می‌رود، چیزی به‌جز سرافکندگی ندارد.
این‌طور ادامه‌دادن امید وحدت را به صلاح نمی‌دانم و معتقدم اصلا فایده‌ای ندارد. منحل شود خیلی بهتر است. اصل قضیه این است که باید خود بزرگان فوتبال استان بیایند و دوباره همه‌چیز را به‌دست خراسانی‌ها بدهند. این مسیر که تیم را به خارج از استان و فردی غیربومی بدهند، از روز اول اشتباه بود. من همان روز اول گفتم این حمیداوی کیست؟ چرا می‌خواهند تیم را به او بدهند؟! این روند چیزی به‌جز حقارت برای فوتبال خراسان ندارد. به‌نظرم آقایان باید بروند و همان تیم لیگ‌دویی را که داریم، بگیرند و سامان بدهند. البته همان هم نباید در اختیار نفرات قبلی بگذارند، چون اگر این‌کاره بودند وضعیت پیام امروز این‌طور نبود! آنجا هم رفیق‌بازی بود و همین موجب ناکامی پیام شد.
تیمی که روز اول تشکیل شد، دارای هویت استانی نبود و این اولین و بزرگ‌ترین مشکل این تیم است. اگر این فرض را بگذاریم که تیمی که از خراسان در لیگ‌ها شرکت می‌کند، متعلق به مردم است، مردم امروز از این تیم فاصله گرفته‌اند و دیگر دوستش ندارند. چون هویت ندارد. با این وضعیت، این تیم همچنان روی هوا خواهد ماند. یک باشگاه تعاریف و ویژگی‌های خاصی دارد که این تیم هیچ‌کدام را ندارد. با این وضعیت به‌نظر من بود و نبود امید وحدت هیچ فرقی ندارد. یکی‌دو باخت دیگر، قضیه برای همه عادی می‌شود و فراموش می‌کنند. البته به‌نظرم این تیم نمی‌تواند تا آخر فصل پیش برود و به‌زودی از بین می‌رود. وضعیت امروز امید وحدت هشدار بزرگی برای فوتبال استان است. خانه را باید از نو ساخت و این به‌جز با تدبیر و اندیشه نمی‌شود.
سود و فایده باشگاهی مثل امید وحدت برای فوتبال استان می‌تواند استفاده از ظرفیت‌های بومی مربی و بازیکن باشد. این جزو اهداف جامعه فوتبال خراسان است که متأسفانه تصور من این است در وضعیت کنونی این مسئله محقق نمی‌شود و به اعتبار و برندینگ فوتبال استان که طی سال‌ها با زحمت فراوان حاصل شده است، خدشه وارد می‌شود. ادامه‌دادن امید وحدت با این وضع عقلانی نیست. یا امتیاز تیم را از مالک آن پس بگیرند و یک مدیرعامل خوب بگذارند و بعد نیرو‌های بومی خوب را سر تیم بگذارند تا اهداف فوتبال استان محقق شود، یا عطای این تیم را به لقایش ببخشند.
طبیعی است منحل‌کردن تیمی مثل امید وحدت برای فوتبال خراسان بهتر است. یک تیم وقتی شکل می‌گیرد، اول باید سازمان داشته باشد که این تیم ندارد. در وهله دوم باید ساختار مدیریتی درستی داشته باشد که ندارد و سوم هم اسپانسر و پول خوب برای کشاندن تیم تا آخر مسابقات باشد که آن هم وجود ندارد. آقایان یک ریال هم ندارند، چه برسد به اینکه بخواهند بدهی‌های داخلی و خارجی تیم را بدهند. پنجره که باز نیست، بازیکن هم که نداری، اصلا این تیم شرایط حضور در مسابقات را ندارد. این تیم هرچه زودتر منحل شود، آبروریزی‌اش کمتر است.
باتوجه‌به وضع حاکم، فوتبال خراسان با بودن این تیم صددرصد ضرر می‌کند. تیمی که هیچ تعلقی به استان ندارد و این وسط فقط استان از نامش هزینه می‌کند، چه فایده دارد؟ در ادامه هم مطمئن باشید مالکش استان نخواهد بود. همان مشکلی که برای ابومسلم و پیام در بحث مالکیتی به وجود آمد، اینجا هم وجود دارد. با حفظ این تیم ما خودزنی و خودسوزی می‌کنیم و برندمان را جایی که هیچ سودی ندارد، حرام می‌کنیم.
مطمئن باشید اگر مشکلات مالی این تیم حل شود، باز مالک قبلی متوقع می‌شود. این تیم عاریه است و متعلق به استان نیست. پس چرا باید جایی که ضرر است، هزینه کرد؟! مشکل و حلقه مفقوده فوتبال ما این است که تیم‌هایی داریم که مالکان غیربومی پشت‌سرشان هستند و هیچ اعتباری برای استان قائل نیستند. با این رویه یک جا کار را تعطیل کنیم خیلی بهتر است. این ماجرا برای فوتبال ما بازی باخت‌باخت است.