فرزانه عمادی | شهرآرانیوز - ضرب‌وجرح از طرف همسر می‌تواند حق طلاق را برای زوجه ایجاد کند، اما برای استفاده از این حق باید شرایطی هم وجود داشته باشد. در بسیاری از پرونده‌های طلاق زوجه با مراجعه به پزشکی‌قانونی و دریافت نامه از آن مرجع مبنی بر اینکه از جانب زوج مورد ضرب‌وجرح قرار گرفته است، از ادامه پیگیری پرونده خودداری می‌کند و منتظر رأی دادگاه و حکم محکومیت شوهر و طلاق از جانب دادگاه می‌ماند، درحالی‌که پس از تأییدیه پزشکی‌قانونی درباره ایراد ضرب‌وجرح، باید آن را در دادگاه ثابت کند که این صدمه و ایراد ضرب‌وجرح از ناحیه شوهر اتفاق افتاده است؛ بنابراین در کنار گواهی پزشکی‌قانونی که تأیید مناسبی برای ضرب‌وجرح از ناحیه همسر است، شهادت شهود به‌خصوص شهادت فرزندان بالغ که هنگام نزاع و درگیری کنار پدر و مادر حضور داشته‌اند، می‌تواند از دلایل مثبته ادعای زوجه قرار گیرد.
همچنین اقرار مرد می‌تواند در اثبات ادعای زوجه و دریافت حق طلاق مؤثر باشد. از آنجا که هرگونه ضرب‌وجرح از ناحیه همسر ضمانت اجرای کیفری را دربردارد، زوجه این حق را دارد که در کنار شکایت کیفری، طرح دعوای حقوقی را مطرح کند که درواقع نوعی درخواست طلاق از جانب زن است.
نکته مهم این است که چنانچه زوج با ایجاد ضرب‌وجرح علیه همسرش موجبات خروج او را از خانه فراهم کند، دیگر نمی‌تواند الزام به تمکین را از دادگاه درخواست کند. زیرا در چنین وضعیتی الزام به تمکین علاوه بر اینکه موجب تشدید بحران می‌شود، با بطلان درخواست تمکین از طرف دادگاه روبه‌رو خواهد شد و زوجه می‌تواند حق طلاق را بدون نیاز به بخشش مهریه یا بخشش مال به همسرش به دست آورد و علاوه بر آن درباره هرگونه صدمه بدنی از جانب همسر طبق قانون مجازات اسلامی، قاضی این حق را دارد که دیه، قصاص یا حبس و جریمه نقدی را برای ضارب تعیین کند.