ساحل کریمی | شهرآرانیوز؛ آغاز زندگی مشترک پیامبر اکرم (ص) با حضرت خدیجه را می‌توان شروع زندگی تماما الهی و آسمانی نامید. هر چند که در ظاهر امر یک رکن این خانواده معنوی، معصوم نیست؛ اما در قامت مسلمانی تمام قد بی کمترین، چون و چرایی در کنار همسر و پیامبر حاضر می‌شود.
حتی می‌توان شک کرد که مبادا حضرت خدیجه معصوم بوده است. محسن ادیب بهروز، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران و استاد حوزه، در گفتگو با شهرآرا نگاهی دارد به جزییات زندگی که نمونه‌ترین زندگی برای عالم و آدم تا قیام قیامت شده است و تحلیلی دارد بر آنچه این زندگی را متفاوت از زندگی‌هایی می‌کند که ما در کانون خانواده‌های متعددی مشاهده می‌کنیم.
اساسا در تاریخ زندگی پیامبر (ص) و اهل بیت معتقدیم برخی از رفتار‌های مربوط به این بزرگان امکان بهره برداری دارد. این نکته درباره زندگی مشترک پیامبر اکرم (ص) و حضرت خدیجه نیز حکم می‌کند؛ بنابراین ما در طول زندگی تلاش می‌کنیم با الگوبرداری از شخصیت و منش ایشان خود را اصلاح کنیم. پیامبران و معصومین برای راهنمایی بشر و هدایت جامعه انسانی آفریده شده اند و منش، اخلاق، بیان و همه وجود ایشان برای ما درس و آموزه محسوب می‌شود. رفتار‌های ایشان قابل الگوبرداری است همان طور که در فرمایشات معصومین این موضوع تصریح شده است.
تشکیل خانواده توسط پیامبر (ص) و حضرت خدیجه را در چند محور می‌توان بررسی کرد، به طوری که از دل هر محور بخش‌هایی حاصل می‌شود که یکایک آن‌ها الگو‌های بسیار مفید و کاربردی برای زندگی همه مسلمانان است. یکی از آموزه‌های ما از تشکیل این خانواده توجه به شناخت نسبی از طرف مقابل است. وقتی دو فرد به دنبال تشکیل زندگی مشترک هستند بهتر است هم سطح هم باشند ضمن اینکه داشتن شناخت نسبی به کاهش چالش‌های مختلف در زندگی منجر می‌شود. به همین دلیل با نگاهی عمیق و مطالعه زندگی پیامبر و حضرت خدیجه در می‌یابیم که وجود حضرت خدیجه برای پیامبر کاملا شناخته شده بود، چرا که آن‌ها در یک قبیله زندگی می‌کردند و شناخت کاملی نسبت به هم داشتند.
بله این موارد رد می‌شود به این دلیل که در فرهنگ قبیله‌ای عربستان، خاندان بنی هاشم به عنوان یک فامیل بزرگ در یک محله زندگی می‌کردند، ضمن اینکه حضرت خدیجه، دخترعموی پیامبر از جد بزرگ ایشان بودند. پس در این موضوع شکی وجود ندارد که حضرت خدیجه، پیامبر (ص) را به درستی می‌شناخت، بنابراین گزارش‌های روایت شده در این موضوع دروغ محض است یا بالعکس که غلام حضرت خدیجه رابط این آشنایی شد.
در روایت‌های دیگری نیز آمده که برخی از مردم مکه ویژگی‌های پیامبر (ص) را برای حضرت خدیجه نقل کردند یا اینکه عالم یهودی در این موضوع تأثیرگذار بوده است. تمام این روایت‌ها کذب است. این دو بزرگوار از کودکی در یک محله پرورش یافته بودند، به طوری که فاصله خانه هایشان کم بوده است. با توجه به اینکه در نظام الهی معمولا فامیل ارتباط پیوسته‌ای با هم دارند برخلاف نظام بشری که فامیل ممکن است سال به سال از هم شناختی نداشته باشند. پس اولین رکن تشکیل خانواده الهی پیامبر اکرم (ص) و حضرت خدیجه (س) شناخت کامل از یکدیگر بوده است.
حضرت خدیجه (س) توسط جناب ابوطالب برای حضرت محمد (ص) خواستگاری شدند. درباره مهریه می‌توان گفت حضرت خدیجه پایه گذار مهریه‌ای است به نام مهر السنه که به نام حضرت فاطمه در بین اهل سنت مشهور شده، اما پایه گذار مهرالسنه حضرت خدیجه است. مهریه‌ای حداقلی که از نظر ایشان نه آن قدر کم است که نزدیک به صفر باشد نه آن قدر بالا که از توانایی پرداخت همسر خارج باشد.
با توجه به شناختی که حضرت خدیجه از پیامبر اکرم (ص) داشتند در همان روز اول زندگی بنا به نقل قول‌های معتبر در کتب و منابع تاریخی فرمودند: وجود، تمام دارایی و اموال من فدای شما. این جمله پیامی دارد که در زندگی مبارک بیست و پنج ساله آن دو بزرگوار به منصه ظهور رسید. به این معنا که حضرت خدیجه در پیامبر ذوب شد و تمام ثروت و دار و ندار خود را در ملکیت پیامبر قرار داد.
این موضوع حاوی پیام بسیار ظریفی برای همسران است. به این معنا که اگر همسران از هم شناخت نسبی داشته باشند و براساس شناخت همدیگر را پیدا کرده باشند و زندگی را براساس ایثار شروع کنند، چون ایثار در یک مرتبه اعلی قرار دارد در زندگی‌های انسان‌های غیر الهی، رعایت و اجرای مرتبه‌های پایین‌تر ایثار نسبت به آنچه در مرتبه اعلی در زندگی معصوم دیده شده است به رفع چالش‌هایی منجر می‌شود که امروز مسبب جدایی و سردی و تیرگی روابط برخی از خانواده‌ها شده است.