شهرآرانیوز؛ می‌گویند کافیست چشم‌هایت را ببندی و فاتحه‌ای برایش بخوانی و نیت کنی و بعد دیوان را باز کنی... تا با غزلی حال دلت را رو به راه کند.
هنوز هم کسی نمی‌داند لسان الغیب چطور از سر و حال درون انسان پس از قرن‌ها با خبر می‌شود. اگر چه برخی جنبه سرگرمی‌اش را می‌بینند اما بزرگانی چون بهاءالدین‌خرمشاهی دیوان حافظ را قدسی می‌داند و باخبر از سرّ درون.
حافظ از لسان الغیب بودن تا نام‌های دیگری، چون تَرجُمانُ الْاَسرار، لِسانُ‌الْعُرَفا و ناظِمُ‌الاُولیاء شهرت داشت. در سال ۷۲۶ هجری قمری در شیراز چشم به جهان گشود، اما غزلسرایی و دیوان معروفش او را نه تنها در زمان حیات بلکه در قرن‌ها بعد نیز به پرآوازه‌ترین شاعر پارسی‌گوی مشهور کرد و آوازه این شهرت در جهان نیز شعرا و بزرگان بسیاری، چون گوته، شکسپیر را دلباخته‌اش کرد.
دیوان حافظ سال‌هاست با دل و روح و لحظه‌های شادی و غم ما ایرانی‌ها عجین است. سال‌هاست که دلتنگی‌ها، عاشقی‌ها، وصال‌ها و فراق‌ها را با غزل‌های او مرهم گذاشته‌ایم... غزل حافظ، گویی به واسطه قرآنی که در سینه دارد شفای دل است و به رمز و رازی که در کلام دارد به سبکبالی دعای سحرخیزان است و نویدبخش امید و روشنایی است.
در روز بزرگداشت این شاعر گرانقدر شما را به تماشای این کلیپ دعوت می‌کنیم.
شاعری با دلدادگانی در جهان
ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ