آزاده چشمه سنگی | شهرآرانیوز - خبر، زمانی به درستی در گیرنده دریافت می‌شود که متناسب با منظور فرستنده باشد. چنین انتقالی را گوینده خبر برعهده دارد. درستی اجرا هم منوط به تجربه و ویژگی‌هایی است که مستلزم سال‌ها پرورش و تجربه است. اینکه ضرباهنگ خوانش خبر چگونه تغییر کند، لحن و احساس گوینده به موازات محتوا منعطف باشد، اما دستخوش جانبداری یا قضاوت نشود، کجا سکوت کند، کجا عبور کند، از تپق‌ها بگذرد و زمان را مدیریت کند، تنها بخش کوچکی از ریزه کاری‌های حرفه گویندگی است. سرمایه هر رسانه، اعتماد مخاطب است. قسمت زیادی از این اعتمادآفرینی را بخش خبری هر رسانه بر دوش دارد.
مهم است چه کسی خبر می‌خواند، چطور می‌خواند، با چه تسلطی می‌خواند؛ برای همین هم از سخت‌ترین فیلتر‌های رسانه ملی، جذب مجریان خبری است. پس از انقلاب اسلامی که رسانه، میزبان نیرو‌های انقلابی شد، کسانی مقابل دوربین صداوسیما قرار گرفتند که نه تنها از آزمون‌های علمی و عملی عبور کرده بودند که در سال‌های پیش از انقلاب بی آنکه قرار باشد رزومه‌ای برای روزگار پس از انقلاب جمع وجور کنند، در صف اول مبارزه علیه طاغوت ایستاده بودند.
قاسم افشار، از آن نیرو‌های صداوسیما بود که در روز‌های تظاهرات علیه پهلوی، طوری خانه را به مقصد خیابان ترک می‌کرد که همسرش هربار دعا می‌کرد تا موعد دنیا آمدن دخترشان، خداوند او را حفظ کند. افتخارسادات آل داوود، خواهر دوست قاسم بود؛ دوستی که با یکدیگر روزگار پرالتهاب پیش از انقلاب را سپری کردند و با این وصلت، پس از پیروزی انقلاب اسلامی نسبت خانوادگی هم پیدا کردند.
قاسم افشار که ۱۳ آبان ۱۳۳۰ به دنیا آمده بوددر سال‌های پیش از انقلاب، یک بار در آزمون صدا قبول شد، اما به خاطر مادرش از حضور در تلویزیون شاهنشاهی امتناع کرد. پس از انقلاب با تشویق و اصرار همسرش، بار دیگر در آزمون گویندگی شرکت کرد و هم زمان با محمدرضا حیاتی وارد عرصه گویندگی شد. او که مجموعه کم نقصی از صدا، بیان، چهره و کاریزمای اجتماعی بود، به دلیل اطلاعات عمومی اش در زمینه‌های مختلف، تسلط چشمگیری در حرفه خود داشت. آرام و شمرده و کلاسیک خبر می‌گفت.
چه بسیار اخباری که از سرنوشت جنگ و فرازوفرود‌های آن گفته بود تا اعلام کوپن و سایر خبر‌هایی که ۳۰ سال تمام در واحد خبر سیاسی شبکه یک سیما در ساعات ۱۴ و ۲۱ به سمع ونظر بینندگان رسانده بود. دلپذیرترین اخبار برایش، گزارش سازندگی و رشد کشور بود و آرزو داشت خبر سقوط صدام حسین را او اعلام کند؛ روزی که حضرت امام خمینی رحلت کرد، از معدود روز‌هایی بود که آقای افشار از حضور مقابل دوربین گریزان شد. این سخت‌ترین خبری بود که انتظار می‌رفت عهده دار شود، ولی دست آخر دشواری اش را بر شانه‌های محمدرضا حیاتی گذاشت.
قاسم افشار که گویندگی خبر را رسالتی همچون پیامبران می‌دانست و اعتقاد داشت که باید پیام آور درستی و حقیقت باشد، ۹ سال پیش از آنکه از دنیا برود، در شرایطی با دنیای خبر خداحافظی کرد که بیماری دیابت، سوی چشمانش را کم کرده بود و دلش می‌خواست در اوج توانمندی هایش، از اجرا کناره گیری کند.
۲۶ اردیبهشت ۹۷، مردی که برای سه دهه راوی اخبار تلخ و شیرین بود، تیتر تلخ اخبار هم میهنانش شد و بر اثر سکته قلبی دار فانی را وداع گفت.