ریحانه عامل نیک | شهرآرانیوز؛ حجت الاسلام والمسلمین حاج سیدجعفر طباطبایی، استاد حوزه علمیه خراسان و خطیب مشهدی و امام جماعت حرم مطهر حضرت رضا (ع) صبح دیروز چهارشنبه هجدهم آبان دار فانی را وداع گفت. این خطیب توانا سال۱۳۱۷ در رفسنجان تولد یافت و از نوجوانی برای فراگیری علوم دینی راهی حوزه علمیه مشهد شد. او سال‌ها به تحصیل و تهذیب و تدریس مبادرت ورزید.
مرحوم طباطبایی، معلم اخلاق و مدرس در دانشگاه علوم اسلامی رضوی، از شاگردان مرحوم آیت ا... حاج شیخ هاشم و آیت ا... حاج شیخ مجتبی قزوینی بود و پای درس بزرگان این حوزه تربیت یافت و در دوران پربرکت زندگی اش در وعظ و مجالس اهل بیت (ع) و بیان معارف ایشان بسیار کوشا بود. شهرآرا در گفتگو با حجت الاسلام والمسلمین علی خیاط، رئیس حوزه علمیه مشهد، به جایگاه ایشان در میان مردم و زوایای مختلف شخصیت ایشان پرداخته است. در ادامه این گفتگو را می‌خوانید.
مرحوم حاج آقای طباطبایی از شخصیت‌های علمی و اخلاقی بود که در چند دهه گذشته در چندین نسل از طلاب حوزه علمیه و دانشگاه در میان دانشجویان رشته‌های معارفی تأثیرات فراوانی داشت. ایشان در طول سه دهه در دانشگاه رضوی هم صبح و هم ظهر و عصر نماز اقامه می‌کرد و پس از نماز یک مسئله از احکام می‌گفت و یک روایت هم ذکر می‌کرد و به تفسیر آن مشغول می‌شد و این از سیره ایشان بود. ایشان در طول سال‌های متمادی افراد خوش فکر و باسوادی را تربیت کرد و طلاب زیادی از درس اخلاق ایشان فراوان بهره بردند.
در دوران زندگی پربارش اخلاق ندریس می‌کرد البته ایشان بیشتر درس اخلاق برای طلاب ارائه می‌کرد و مثلا در ماه‌های رمضان سخنرانی‌های اخلاقی ارزشمندی داشت که مورد توجه عزیزان قرار می‌گرفت و طلابی که در این سه دهه خدمت ایشان رفت وآمد می‌کردند، از علم و دانش ایشان بهره می‌بردند. در مدارس علمیه دیگر هم ایشان درس اخلاق داشت و طلبه‌ها از محضرش استفاده می‌کردند. ایشان تجارب بسیار ارزشمندش در مسیر تربیت اخلاقی طلاب را به نسل‌های جدید و دوستانی که امروز مسئول هستند، منقل کرد تا همه بتوانند از این تجربه‌ها استفاده کنند.
مردم از ایشان استفاده‌های فراوانی کرده اند. ایشان خطیبی توانا بود که در مجالس حسینی و فاطمی سخنرانی می‌کرد. چه در مشهدمقدس و چه در شهر‌های دیگر، در سال‌های متمادی از عمر پربرکت و شریفش خدمات زیادی به شیفتگان اهل بیت و خاندان عصمت و طهارت ارائه کرد و افراد زیادی پای منبر ایشان نشسته و از علوم و معارف ایشان درباره اهل بیت (ع) معرفت آموخته اند.
ایشان روحانی کاروان حج هم بود و سال‌ها بر این امر اهتمام داشت. شاید بیش از پنجاه سفر در خدمت زائران عتبات عالیات بود و من مطمئنم زائرانی که در این سفر معنوی و گهربار همراه ایشان بودند، حظ معنوی و معرفتی زیادی از این همراهی و هم سفری برده اند و از محضر ایشان فیض برده اند و خاطرات خوش و به یادماندنی زیادی از این سفر با خود دارند. سال‌های پایانی که ایشان می‌توانست به عنوان روحانی کاروان حج و زیارت عتبات عالیات همراه با زائران باشد، هیئت پزشکی جمهوری اسلامی را در حج همراهی می‌کرد. علم و تسط ایشان به تاریخ و روایت به گونه‌ای بود که همراهان از سفر با ایشان از منظر معرفتی، معنوی و علمی سود فراوانی می‌بردند.
ایشان عالمی بصیر و آگاه بود. در بزنگاه‌های حساس اقدامات به موقع و مناسبی اتخاذ می‌کرد و چه در اوایل انقلاب اسلامی و بحبوحه آشوب‌های آن دوران، چه در زمان جنگ تحمیلی و اتفاقات آن زمان که جامعه و مردم با فتنه‌های بسیاری روبه رو بودند و چه در دوره‌های پس از آن، از خصوصیت‌های بارز ایشان روشنگری بود. نگاه دقیق و تشخیص درست ایشان ازجمله اخلاقیات ایشان بود. در زمان‌های حساس رفتار مناسب و درست را انتخاب می‌کرد و در میان مردم نیز این امر را ترویج می‌کرد و اجازه نمی‌داد که جامعه دچار غفلت شود.
فقدان ایشان مصیبت و کمبودی جدی در مجموعه‌های حوزوی و علمی ایجاد می‌کند. نفس گرم ایشان بسیار مؤثر بود و ازدست دادن ایشان ضایعه اسفناکی به حساب می‌آید و من این امر را به مردم و همه شاگردان و طلاب ایشان که سال‌ها از درس و بحث و منبر ایشان استفاده می‌کردند، تسلیت عرض می‌کنم.