برزیل از همان پیش از شروع کوپا‌آمریکای2019 شانس اول قهرمانی به حساب می‌آمد. تیمی‌که تیته درست کرده موفق شده است سال‌های تلخ‌وتاریک اسکولاری و دونگا را پشت‌سر بگذارد، بدون اتکای بیش‌ازحد به هیچ ستاره‌ای. در سوی دیگر فینال امشب اما پرو قرار دارد؛ تیمی‌که 3سال پیش هم به نیمه‌نهایی کوپا سنتناریو (جشن صدسالگی کوپاآمریکا) رسید و سال گذشته، بعد از 36 سال، موفق شد به جام جهانی بازگردد. برزیل و پرو در یک گروه قرار داشتند. برزیل در بازی اول به لطف 3 گل نیمه دوم، بولیوی را از پیش‌رو برداشت و در بازی دوم به نتیجه‌ای بهتر از تساوی بدون گل مقابل ونزوئلا نرسید. پرو هم نتیجه‌ای مشابه برابر ونزوئلا گرفت و موفق شد 3بر1 بولیوی را شکست دهد؛ اما در بازی پایانی دور گروهی رویارویی 2تیم، شکست سنگین 5بر0 را برای شاگردان ریکاردو گارکا به‌همراه داشت. دور یک‌چهارم نهایی 2 تساوی بدون گل دیگر برای 2 فینالیست امسال به‌همراه آورد و پیروزی نهایی در ضربات پنالتی. پرو در راه صعود به نیمه‌نهایی فقط و فقط در یکی از 4بازی‌اش گل زده بود و مقابل تیم شیلی قرار می‌گرفت که به نظر می‌رسید با رینالدو روئدا روی نیمکتش به فرمولی کارساز برای استفاده از ستاره‌های سن‌وسال‌دارش رسیده بود؛ اما شاگردان گارکا در این بازی بهترین نمایششان در تورنمنت امسال را داشتند و شگفتی بزرگ کوپا2019 را آفریدند و با نتیجه 3بر0 به پیروزی رسیدند. در سوی دیگر جدول سوپرکلاسیکوی آمریکای جنوبی هم با پیروزی 2بر0 برزیل به پایان رسید، در جدالی که خود VAR بخشی از جنجال‌های رخ‌داده در زمین بود. برزیل درنهایت پیروز این بازی بود. بدین‌ترتیب امشب در ورزشگاه تاریخی ماراکانا، پرو اولین فینال قاره‌ای‌اش از سال 1975 به بعد را تجربه خواهد کرد و برزیل بعد از 12 سال دوباره آماده بالابردن این جام خواهد شد. آخرین باری که سلسائو در قدیمی‌ترین تورنمنت ملی تاریخ فوتبال تاج‌گذاری کرد، به سال2007 برمی‌گردد. از آن تیم که آرژانتین را در فینال با نتیجه 3بر0 شکست داد، همچنان یک بازیکن باقی مانده؛ بازیکنی که در طول دوران شکوهمند فوتبالش 39 بار مدال طلا به گردنش آویخته است: دنی آلوز. 12 سال پیش آلوز در فینال گل سوم را وارد دروازه آلبی‌سلسته کرد و هفته پیش رو گل اول تیمش برابر همین دشمن قدیمی‌هم نقشی کاملا تأثیرگذار داشت. آلوز بخشی از خط دفاعی مستحکم برزیل است، دژ نفوذناپذیری متشکل از 3ستاره پاری‌سن‌ژرمن و شاید بهترین گلر تاریخ فوتبال این کشور. آلیسون بعد از اینکه نقشی کلیدی در قهرمانی لیورپول در چمپیونزلیگ داشت، حالا در آستانه رسیدن به یک افتخار بزرگ دیگر در انتهای فصل 2019-2018 است. آخرین باری که دروازه دروازه‌بان سابق رم در بازی‌های ملی باز شد، به ماه مارس برمی‌گردد. در سوی دیگر زمین پرو با اینکه جفرسون فارفان را در همان شکست سنگین برابر برزیل به‌دلیل مصدومیت از دست داد، اما همچنان باتجربه‌ترین و شاید کلیدی‌ترین مهره‌اش را در اختیار دارد. پائولو گررو بهترین گل‌زن تاریخ فوتبال پروست و در جمع بهترین گل‌زنان تاریخ کوپاآمریکا هم فقط 4 بازیکن را بالای سر خودش می‌بیند. مصدومیت فارفان باعث شد تا گارکا رو به استفاده از مهره‌های پرانرژی‌تری چون آندره کاریو و ادیسون فلورس، به عنوان بال‌های هجومی‌تیمش روی بیاورد. ترکیب سرعت این بازیکنان با تجربه گررو می‌تواند مشکلاتی برای خط دفاعی برزیل پدید بیاورد.