به گزارش شهرآرانیوز، مستند بلند «آقا نعمت» ساخته علی تک روستا ماجرای کوهنوردی به نام نعمت است که تصمیم گرفته در یک روز قله دماوند را از چهار ضلع صعود کند و رکورد جدیدی را به ثبت برساند؛ آن هم در فصل زمستان.
یک فیلم موقعیت محور در ژانر کوهستان که احتمالاً میتواند بسیار پرتنش و دراماتیک باشد. اما هرچه پیش می‌رود بیشتر در می‌یابیم که با یک فرم ساده و نزدیک به کلیشه‌ها رو به رو هستیم. کپشن ابتدای فیلم تقریباً همه ماجرا را لو می‌دهد: «آقا نعمت» قرار است در یک روز از چهار جهت به قله دماوند صعود کند». درصورتی که می‌توانستیم هدف شخصیت را در خلال فیلم متوجه شویم. می‌توانستیم ببینیم. می‌شد به تدریج افشا کرد و نشان داد.
در ادامه نیز فیلم، غیر از اندکی، فاقد لحظات درگیرکننده است؛ و اتفاقات را از حد گزارش فراتر نمی‌برد. نکته دیگر کند بودن ریتم قصه (تمپو) و عدم تعادل زمانی در سکانس‌ها در طول این ۸۴ دقیقه است. سکانس مهیجِ تاخیر آقا نعمت در فرود از کوه و احتمال مفقودی وی، کوتاه است و سریع پایان می‌یابد، اما سکانس‌های معرفی ابتدای فیلم پرتعداد و طولانی هستند؛ که این مسئله باعث می‌شود به تعبیر مصطلح، فیلم دیر شروع شود.
از حیث محتوا و موضوع، اما با فیلمی شریف و امیدبخش رو به رو هستیم. یک ورزشکار فعال، خستگی ناپذیر و هدفمند که برای برداشتن موانع راهش از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کند. ورزشکاری که با افتخاری که کسب می‌کند، امید و نشاط و اعتماد به نفس را به جامعه مخاطبین‌اش تزریق می‌کند.
«آقا نعمت» علاوه بر بازنمایی زیبایی‌های چشمنواز طبیعت ایران و همچنین روحیه بانشاط ایرانی، میتواند با استفاده از ظرفیت عرصه ورزش و تبیین مرام پهلوانی و ورزشکاری، زمینه‌ای را برای الگوپذیری جوانان نیز فراهم کند.
حسین نژادموسی - فیلمساز و منتقد