به گزارش شهرآرانیوز؛ همسو بااهمیت فراوانی که جایزه اسکاربرترین فیلم سال دارد، انتخاب بهترین کارگردان و برترین بازیگران مرد و زن سال نیز همواره توجه زیادی را برمی‌انگیزد و در نهایت سبب کسب اعتباری ماندگار برای افراد پیروز این رده‌ها می‌شود.
اختتامیه نود و پنجمین دوره جوایز اسکار ساعت چهار صبح دوشنبه ۲۲ اسفند به وقت تهران و همچون ادوار گذشته در سالن دالبی تئاتر «لس آنجلس» برگزار می‌شود. در این مراسم تقریباً چهار ساعته برندگان تمامی ۲۴ شاخه اسکار مشخص شده و جوایز خود را دریافت می‌کنند. با توجه به اینکه کدام فیلم‌ها بیش از سایرین توجه مردم و منتقدان را به خود جلب کرده‌اند می‌توان از همین حالا نیز تا حدی نتایج را پیش‌بینی کرد، اینکه کدام هنرمندان شانس بیشتری برای فتح این مجسمه‌های طلایی دارند.
در میان کارگردان‌هایی که می‌توان آنان را در زمره حداقل نامزد‌های احتمالی و چه بسا که برندگان اسکار امسال دانست نام هنرمندان تراز اولی همچون «گی یرمو دل تورو»، کارگردان مکزیکی که یک نسخه کارتونی جدید از پینوکیو را ارائه کرده و همچنین «رایان هانسون» کارگردان قسمت دوم فیلم جنایی «چاقو کشی» خودنمایی می‌کند، البته نباید فقط به این دو هنرمند محدود شد و باید به سمت و سو‌های دیگری نیز نگریست و خالقان فیلم‌های متفاوتی را هم زیرنظر گرفت.
با چنین شرط و نگرشی «تاد فیلد» که فیلم «تار» را ساخته و همچنین «آنتوان فوکوا» با فیلم «Emancipation»، «چینا پرینس بیت وود» که فیلم «پادشاه زن» را عرضه کرده و البته «استیون اسپیلبرگ» کهنه کار که در ۷۷ سالگی اش، فیلم زندگی‌نامه‌ای «خانواده فیبلمن» را روانه سینما‌های جهان کرده، برای حضور درجمع پنج کاندیدای دریافت جایزه اسکار کارگردانی بخت بیشتری دارند.
«مارتین مک دوناف» بریتانیایی هم با ساخته جدیدش به نام «بانشی‌های اینیشرین» یکی از پدیده‌های بزرگ سینمایی امسال جهان بوده و نه فقط در قسمت فیلمنامه‌نویسی، کاندیدای اسکار خواهد شد بلکه نامزدی‌اش برای جایزه برترین کارگردانی هم تقریباً قطعی به نظر می‌رسد. برای «بازلورمن» خالق استرالیایی فیلم «الویس» و «دانیل کوان» و سازنده فیلم «همه چیز، همه جا، به طور همزمان» هم می‌توان شانس‌های اندکی متصور شد، اما اندک وآن‌ها به وضوح به جمع شانس‌داران درجه دوم وسوم تعلق دارند.
برای تصاحب اسکار برترین بازیگر مرد نقش اول، دست کم ۱۰ هنرپیشه صاحب اقبالی مساعد هستند و حذف هریک از آن‌ها و حک نام یکی از رقبای آن‌ها درلیست نامزد‌ها امری متصور است. با وجود این می‌شود پنج نفراز این جمع را قدری بالاتر از پنج گزینه دیگر قرار داد و امکان پیروزی آن‌ها را بیشتر دانست.
یکی از آن‌ها کالین فارل ایرلندی است که درفیلم غیر متعارف و خبر ساز «بانشی‌های اینیشرین» بازی درخشانی را ارائه داده است ودیگری آستین باتلر بازیگر تازه کار و جوان امریکایی که در فیلم «الویس» درقالب الویس پریسلی خواننده فقید و پرطرفدار دهه‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۰ امریکا به خوبی جا افتاده و تقریباً تبدیل به نقش و همان فرد مورد نظر پریسلی شده است.
دیگر کاندیدای احتمالی اسکار بهترین بازیگر مرد نقش اول، برندان فریزر استرالیایی به سبب بازی حرفه خود در رل اصلی فیلم «نهنگ» است و پس از او به هیوجکمن هموطن مشهور فریزر می‌رسیم که در فیلم «پسر» چشم‌ها را خیره کرده و البته او همانی است که سال‌ها درسری فیلم‌های کمیک بوکی «مردان ایکس» در رل ولورین ظاهر شده است. بیل نیگی هنرپیشه قدیمی و صاحب سبک بریتانیایی که سابقه غنی و طولانی تئاتری دارد، به دلیل بازی پخته‌اش در فیلم «زندگی» (یا «زندگی کردن») دیگر گزینه بسیار محتمل برای اسکار است.
برای کسب اسکار بهترین بازیگر زن نقش اول هم، رقابت شدیدی برقرار است و هیچ یک از کاندیدا‌های احتمالی برتری زیادی بر سایرین ندارند و احتمال پیروزی آن‌ها برابر است.
یکی از آن‌ها ویولا لیویس هنرپیشه سیاهپوست امریکایی است که از ۲۰۰۸ به بعد تقریباً هرسال مطرح و موفق بوده و یا کاندیدای اسکار شده و یا تا یک قدمی آن پیش رفته است.
دیویس که قبل‌تر سابقه فتح اسکار نقش دوم زن را داشته، این بار برای بازی موفق و تازه‌اش در فیلم «پادشاه زن» که محصول کمپانی سونی پیکچرز است، به صف پیشتازان پیوسته و نامزدی دیگری را برای خود بسیار محتمل کرده است.
رقبای درجه اول او که می‌توانند چهار جای دیگر را درفهرست پنج کاندیدای نهایی این شاخه پرکنند عبارت‌اند از: «کیت بلانشت استرالیایی و دارنده دو اسکار، به سبب حضور حرفه‌ای خود در فیلم «تار» ساخته تاد فیلد، دنیل رد وایلر به دلیل درخشش‌اش در فیلم «تاز زمانی که» (TiLL)، میشل ویلیامز برای بازی در فیلم «مانگا» و میشل یوا مالزیایی و پرسابقه به علت درخشش درفیلم علمی – تخیلی و حادثه‌ای «همه چیز، همه جا به طور همزمان»، فرانسیس مک دورماند، مسن و امریکایی، درهفت- هشت سال اخیر دائماً درکورس این جایزه قرار داشته و دو بار در سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۲۰ به آن دست یافته و اسکار اولش را درسال ۱۹۹۶ برای بازی درفیلم «فارگو» بدست آورده بود، اما امسال فروغ خاصی نداشته و درحالی که سال پیش برای بازی درنسخه تازه‌ای از «مکبث» نمایش جاودان شکسپیر مورد توجه مجدد قرار گرفته بود، امسال از چنین وضع و وصفی بی‌بهره است و به نظر می‌رسد که کاملاً از مسیر اسکار‌های ۲۰۲۳ دست کم در زمینه بازیگری دورمانده است.
البته همه برآورد‌های فوق، حساب و کتاب‌هایی است که براساس شرایط موجود و با نگاه به احتمال‌ها و در نظر گرفتن کم وکیف نامزد‌های محتمل صورت می‌پذیرد و قطعیتی برصحت تمامی این رایزنی‌ها، متصور نیست و برای هرگونه برآورد قطعی و پایانی، باید تا زمان اعلام رسمی لیست کاندیدا‌ها صبر کرد. به واقع جوایز اسکار و هر جایزه مهم دیگری درهنرسینما به خاطر همین احتمال‌ها و برآورد‌های متنوع و وقوع تغییرات مکرر درآن‌ها و شگفتی‌هایی که با حذف برخی مدعیان اصلی و بزرگ پیش می‌آید، جذابیت پیدا می‌کند و در زمینه جذب مخاطبین وهنردوستان به درجات بالاتری می‌رسد.
منبع: خبرآنلاین