طیبه ثابت - پس از یاد خدای عزیز و مهربان، سلامی به طراوت این روزهای میانی اسفند به همه‌ی شما خوانندگان کودک و نوجوان کوله‌پشتی. امیدوارم حال و احوالتان خوب باشد و مثل درخت‌ها، دلتان پر از جوانه‌های امیدواری.
گفتیم امیدواری. هیچ می‌دانید امیدواری همان احساس خوب و رضایتمندی است که شما کودکان و نوجوانان، بیش از آدم‌بزرگ‌ها در وجودتان دارید؟ پس قدر این حال خوب دلتان را بدانید.
هیچ می‌دانید در بین ماه‌های سال، این ماه زیبای اسفند است که بیش از هر ماهی به دل ما و طبیعت احساس امیدواری به آینده می‌دهد؟
بله، اسفند می‌آید و دست بر کوه و دشت و طبیعت و حتی دل‌های ما می‌کشد. اسفند مثل مادری مهربان همه را از خواب بیدار می‌کند که بهار در راه است. باید قبل از آمدن بهار، همه‌چیز پاک و تمیز شود!
انگار یکی به برف‌های نشسته بر صخره‌ها می‌گوید: «حالا وقتش رسیده است که جویبار شوید!» و به جویبارها می‌گوید: «رود شوید و به دشت بدوید.»
انگار یکی به بادهای بازیگوش می‌گوید: «آرام‌تر باشید! بهار دارد می‌رسد. بهتر است متین و باوقار در گوش تک‌تک درختان اذان بگویید تا دوباره به برگ بنشینند.»
خوب نگاه کنید! از کوه و دشت وجنگل که بگذریم و به شهرها برسیم، همه به تکاپو افتاده‌اند. همه دست‌به‌کار شده‌اند تا آیین زیبای خانه‌تکانی انجام شود.
دوباره یادمان می‌افتد به روییدن چمن‌ها و گل‌ها با تفکر نگاه کنیم و به زبردست‌ترین هنرمند هستی، یعنی خدای زیبا، احسنت بگوییم. چه حال و هوای خوبی! یک فرصت دیگر برای زندگی!