به گزارش شهرآرانیوز؛ اگرچه نامش آرمین زارعی بود، اما با عنوان «آرمین ۲afm» می‌شناختندش. رَپِر بود یا آن‌طور که دیگر رَپِرها می‌گفتند خواننده‌ای نزدیک به جریان غالب موسیقی پاپ که در کنار دیگر متولدین اوایل و اواسط دهه شصت بخشی از نسل اول خوانندگان رپ فارسی را می‌ساخت. بخشی که مضامین قطعات‌شان با بخش دیگرِ این نسل که روایتی انتقادی داشت، متفاوت بود. این نسل کسانی را هم شامل می‌شد که رپ‌خوان‌های خیابانی می‌نامیدندشان و همچنین کسانی، چون یاسر بختیاری (یاس) که از ارزش‌های اجتماعی می‌گفتند. نسلی که بسیاری از آن‌ها یا از ایران مهاجرت کردند یا اگر در کشور خود ماندند نخواستند یا نتوانستند موفق به اخذ مجوز و رفتن زیر لوای دفتر موسیقی معاونت هنری وزارت ارشاد شوند جز یک نفر؛ آرمین زارعی یا آرمین ۲afm. اتفاقی که می‌توانست برای دیگران هم بیفتد اگر خطوط قرمزمان در این حد تنگ نبود تا این‌گونه دست کم، رفتن از وطن یا ماندن برای‌شان نه به اجبار که به گزینه‌ای اختیاری تبدیل شود.
۲afm مخفف اسمِ چهار دوست قدیمی دوران دبیرستان بود، یکی آرمین زارعی و دیگری علی که ۲a را درست کرد و در کنار فرهاد و مِهراد نشست. آرمین ۲afm یا آرمین زارعی از خانه‌شان در قلب تهران آغاز کرد و تا برگزاری کنسرت در کلوپی معروف در لندن پیش رفت.
او سال ۱۳۹۳ در گفت‌وگویی با «هفته‌نامه تماشاگران امروز» از آغاز فعالیت در عرصه خوانندگی از حدود ۱۰ سال پیش و هنگامی که دبیرستانی بود گفت. وقتی با دوستانش دور هم در خانه جمع می‌شدند، کار‌های خارجی را برمی‌داشتند و روی آن ترانه‌های ایرانی می‌نوشتند و می‌خواندند. بعد از آن بود که تصمیم گرفت به استودیو برود، با امیررضا طاری (رضایا) آشنا شد، «نازگل» را خواند و صدایش شنیده شد.
رضایا از ایران رفت، اما آرمین زارعی که در همان مصاحبه گفته بود «من پسر ایران هستم و دوست دارم با مجوز در ایران کار کنم» در برابر این سوال که «اگر برای دادن مجوز به تو، ایراد بگیرند که رپ‌خوان هستی حاضری سبک خواندنت را عوض کنی؟» گفت: «بله. سبک خواندن با کمی اصلاح از فضای رپ خارج می‌شود. امتحان کرده‌ام و خیالم راحت است.» در جای دیگری از همان گفتگو بود که اشاره کرد پس از اتفاقات سال ۸۸ ترسید و تا ۲ سال چیزی نخواند. ترسی که خودش این‌طور توصیفش کرد: «بی‌تجربه بودم، می‌ترسیدم، می‌گفتم زندانی می‌شوم، رفتار‌های بدی با من خواهد شد. اما بعد شجاعت پیدا کردم و آهنگ جدیدم را منتشر کردم.» آهنگی که انتشارش با تغییر قیافه و ظاهر آرمین ۲afm همزمان شد، سری که تراشیده شد و ترانه‌ای که به سمت موسیقی Dis Love رفت تا «مبارک باشه» را بسازد.
شهریور ۱۳۹۵ بود که آرمین زارعی از احضار شدن خود به دادسرای فرهنگ‌ورسانه خبر داد و در صفحه اینستاگرامش این‌طور نوشت: «به دلیل علاقه‌مندی‌ام به هنر، در طول این سال‌ها در این عرصه فعالیت می‌کنم و شما بنده حقیر را همیشه مورد لطف و محبت‌تان قرار داده‌اید که ممنون و دست‌بوس‌تان هستم، اما من هم مثل همه عزیزان به دلیل کوتاهی یا عدم توجه یا کم‌تجربگی دچار اشکالات یا اشتباهاتی شدم، نه به خواست خودم بلکه به دست افرادی به ظاهر دوست‌نما که در طول این سال‌ها در مسیر زندگی‌ام قرار گرفتند و با بی‌دقتی و از روی دوست داشتن، در بعضی از مسائل حاشیه‌ای برایم درست کردند. با توجه به ابلاغیه از سوی مراجع محترم قضایی ساعاتی پیش در شعبه دوم بازپرسی ویژه فرهنگ‌ورسانه حضور پیدا کردم که سرور ارجمند جناب آقای قاسم‌زاده، بازپرس محترم محبت فرموند و اجازه دادن از خودم دفاع کنم. می‌خواهم از همین طریق از دستگاه محترم قضایی و امنیتی کشورم و همچنین همه عزیزان و سرورانی که نگاهی پدرانه نسبت به این حقیر و برخوردی محترمانه داشتند کمال تشکر و قدردانی را کنم و امیدوارم لایق این بزرگواری‌شان باشم.»
سرانجام در اسفند ۱۳۹۸ بود که خبر آمد آرمین زارعی پس از ۳ سال و ۷ ماه سکوت، بالاخره موفق به اخذ مجوز فعالیت رسمی در کشور شده و اولین آهنگ مجازش به نام «رفت» را در همکاری با شرکت فرهنگی هنری ترانه شرقی به مدیریت محسن رجب‌پور منتشر کرده است.
اکنون مجوز برگزاری نخستین کنسرت این خواننده صادر شده و مخاطبان این هنرمند اسفند ۱۴۰۱ می‌توانند صدای او را زنده، روی صحنه بشنوند.