گله مردم از نبود مسیر ماشین رو بر روی کانال امیرآباد که باعث جدایی ۲ بخش محله شده است.
لیلی رحمانی - کال بزرگی «امیرآباد» را به ۲ فضای کاملا متفاوت تقسیم کرده است، یک طرف امیرآباد غربی و طرف دیگر امیرآباد شرقی. امیرآباد غربی ترکیبی است از انبار‌های بزرگ مربوط به میدان بار رضوی، زمین‌های خالی، ساختمان‌های متروک و دیوار‌های مخروبه، اما در امیرآباد شرقی خانه‌های مسکونی و مغازه‌ها شانه به شانه هم ردیف شده اند و زندگی شهری جریان دارد. کال یا همان کانال آب امیرآباد پیشتر‌ها مشکلات زیادی داشت که با بهسازی آن در سال ۹۰ مسائل و مزاحمت‌های آن کمتر و شرایطی ایجاد شده است که مردم اکنون می‌توانند با مشکلات کمتری در کنار این کال زندگی کنند. اما هنوز مشکلات زیادی وجود دارد. از همان زمان مردم انتظار داشتند با سروسامان گرفتن کال و ایجاد فضای سبز در اطراف آن، فضایی دل نشین ایجاد شود. همچنین مردم انتظار داشتند با احداث پلی بر روی کانال برای تردد خودروها، موتور و دوچرخه، مشکل مهمشان یعنی طولانی بودن مسیر برای دور زدن کانال نیز حل شود. این مسئله در طول سال‌های بعد بار‌ها از سوی مردم پیگیری شد و حتی در جلسات مختلف شورای اجتماعی محلات و... مطرح شد، اما حالا که بعد از حدود ۸ سال به محل می‌رویم این مسائل همچنان باقی است و مردم هنوز درگیر چنین مسائلی هستند.
نبود پل تردد خودرو بر روی کال
نبود پلی برای تردد خودرو بر روی کانال مسئله‌ای است که اهالی بیشترین گله و شکایت را از آن دارند، چراکه اهالی با هر نوع وسیله نقلیه‌ای از دوچرخه گرفته تا خودروها نمی‌توانند از یک سمت امیرآباد به سمت دیگر آن بروند و برای عبور مجبورند از مسیر عبوری ابتدای امیرآباد استفاده کنند که فاصله زیادی تا انتهای امیرآباد دارد. انتهای این کال نیز به محل عبور قطار در شهرک شیرین برخورد می‌کند و به همین دلیل نمی‌توان معبری برای عبور یا دور زدن خودروها در آن ایجاد کرد. یکی از اهالی در این‌باره می‌گوید:سال‌هاست پیگیر احداث پلی فلزی بر روی کال بوده‌ایم تا خودروها بتوانند از آن عبور کنند. همان‌طورکه می‌بینید میدان باررضوی در امیرآباد غربی قرار دارد و اهالی امیرآباد شرقی برای رسیدن به آنجا یا باید پیاده بروند یا اینکه خودروها برای دور زدن مسافت زیادی را طی کنند.
او ادامه می‌دهد: تا کنون که فقط وعده داده‌اند امیدواریم بالاخره وعده‌هایشان عملی شود.
مسیری برای عبور ویلچر وجود ندارد
یکی از اهالی همسایه اش را نشانمان می‌دهد که با ویلچر رفت و آمد می‌کند و می‌گوید: از مهم‌ترین مشکلات ما همین است که ویلچر نمی‌تواند از معبر باریک و نامناسب روی کال عبور کند. کاری به خودرو و موتور ندارم، اما افرادی مانند این بنده خدا که نمی‌توانند به راحتی از روی کانال بگذرند برای عبور باید تا ابتدای خیابان بروند. هیچ یک از پل‌های عابرپیاده روی کال هم حتی یک رمپ ساده یا محلی برای عبور ویلچر‌ها ندارند. او ادامه می‌دهد: یعنی تنها عابران پیاده‌ای می‌توانند از روی کانال بگذرند که کاملا سالم باشند، اگر این طور باشد که نیازی به همین پل‌ها هم نیست.
آبراهه‌ای که زیرگذر است
انتهای خیابان با یک پل سیمانی سیاه مسدود شده که قسمتی از ریل راه آهن است. در طول حدود یک ساعت و ۳۰ دقیقه حضورمان در خیابان‌های امیر آباد، ۲ بار صدای عبور و سوت قطار را می‌شنویم. گویا همسایه‌ها دیگر به آن عادت کرده اند، اما هنوز نتوانسته اند با زیرگذر باریک این پل که برای رسیدن به شهرک شیرین باید از آن بگذرند کنار بیایند، تنگه‌ای تاریک و خوفناک که چند پله پایین می‌رود. یکی از اهالی در این باره می‌گوید: تنها مسیر عبور ما برای رسیدن به شهرک شیرین و آن طرف پل همین معبر است که هیچ امنیتی هم ندارد. اصلا امنیت بماند همین الان آن قدر آب درون آن جمع شده است که زمان عبور باید پاچه هایمان را هم بالا بزنیم و می‌شود گفت اینجا بیشتر آ براهه است، به ویژه در این روز‌ها که با باریدن برف و باران مثل رودخانه شده است.
مشکل شیب تند اطراف کانال
شیب تند ۲ طرف کانال از دیگر مسائل اهالی امیرآباد شرقی و عابران و کاسبان در امیرآباد غربی است. آن طور که اهالی می‌گویند این شیب تا کنون مشکلاتی ایجاد کرده که سرخوردن و افتادن کودکان در کانال یکی از آن هاست. آن‌ها از شهرداری خواهش کرده اند تا با کم کردن شیب این بخش‌ها و حتی یکسان کردن اطراف کال و سطح خیابان این مشکلات را حل کند. یکی از اهالی می‌گوید این شیب باعث شده است کسی نتواند از فضای سبز اطراف کال استفاده کند. عباس زاده، از دیگر اهالی، می‌گوید: ما اینجا هیچ پارکی نداریم، اما از همین فضا هم نمی‌شود استفاده کرد.
احداث ۲ عرشه فلزی بر روی کانال
برای پیگیری قسمتی از مشکلات این محله با معاون اجرایی شهرداری منطقه ۶ تماس می‌گیریم و هادی‌لکزی دراین باره بیان می‌کند: شیب و رمپ ایجادشده در کانال امیرآباد شیب انتظار نام دارد که کاربردش جلوگیری از ایجاد سیلاب است. در واقع امکان عملی احداث کانال به صورت هم سطح وجود ندارد.
او ادامه می‌دهد: کاشت فضای سبز این محدوده برای کمک به جلوگیری از سیلاب بوده است، این مسئله در گذشته نیز بررسی شده و طرح اجراشده نیز مطابق طرح نهایی اجرا شده است. لکزی در زمینه درخواست شهروندان برای احداث پل بر روی کانال برای عبور خودروها نیز بیان می‌کند: قرار است به زودی یک عرشه برای عبور خودروها احداث شود. در انتهای آن نیز بعد از تعیین حریم راه آهن یک عرشه دیگر نیز احداث خواهد شد، بنابراین در سال ۹۹ مشکل نبود پل تردد برای خودروها حل می‌شود. معاون اجرایی شهرداری منطقه ۶ همچنین در زمینه ایجاد راهی برای عبور موتور، دوچرخه و ویلچر بر روی پل‌های عابر پیاده نیز تأکید می‌کند:امکان عبور دوچرخه و موتور به دلیل وجود مسائل ایمنی وجود ندارد، اما برای مسئله عبور ویلچر موضوع را پیگیری و مشکل را حل می‌کنیم.
احداث فضای سبز ۵ هکتاری
لکزی همچنین وعده اختصاص یک قطعه زمین را در انتهای امیرآباد به فضای سبز می‌دهد و اضافه می‌کند:زمین مورد نظر با مساحت حدود ۵ هکتار، بر اساس طرح تفصیلی کاربری فضای سبز دارد و در اختیار آستان قدس است که طی مذاکراتی به نتایج خوبی رسیدیم. در صورت تأیید نهایی این زمین به فضای سبز تبدیل خواهد شد. به گفته لکزی مسیر عبور زیر پل راه آهن نیز در واقع یک آب راهه است نه معبر عبور و همچنین امکان احداث زیرگذر در زیر پل به دلیل مسائل امنیتی وجودندارد.