گروه ورزش | شهرآرانیوز، امیرقلعه نویی سالها است از بازی با روش ۲-۵-۳ سنتی دست کشیده و درتیمهای باشگاهی خود از روش ۲-۴-۴- یا ۳-۳-۴ استفاده میکند. گرچه ابتکارات تاکتیکی قلعه نویی درسالهای اخیر منجر به کسب جامی برای این مربی نشده و با وجود هزینههای بسیاری که در باشگاه گل گهر سیرجان شد، این مربی جامی را به دست نیاورد، اما به هرحال قلعه نویی تلاش کرده خودش را تا حدی به روز نگه دارد و بر اساس علم روز دنیا جلو برود.
قلعه نویی در فصل جاری با تیم گل گهر غالبا از روش ۲-۴-۴- استفاده کرد و علاقه بسیاری به بازی با این سیستم داشت. به احتمال زیاد با همین تاکتیک در تیم ملی به مربیگری ادامه خواهد داد.
هرچند که ابزار بازی نقشی تعیین کننده در انتخاب روش بازی دارد، اما قلعه نویی علاقه بسیاری به بازی با روش ۲-۴-۴ دارد و به احتمال زیاد در تیم ملی هم از این سبک استفاده خواهد کرد. البته بازی با روش ۱-۳-۲-۴ نیز میتواند یکی از انتخابهای سرمربی تیم ملی برای رویارویی با رقبای بین المللی باشد، اما آنچه همواره در تیمهای قلعه نویی مشهود بوده، استفاده حداکثری از قدرت هافبکهای دفاعی است.
قلعه نویی گرایش بسیاری به بازیکنانی دارد که در پست هافبک دفاعی بازی میکنند وهمواره بر این باور است که اگر هافبکهای دفاعی تیمش بتوانند درجنگهای تن به تن موفق باشند، تیم او از عهده گلزنی برخواهند آمد. دعوت از بازیکنانی همچون:روزبه چشمی، سعید عزت الهی، میلاد سرلک، امید نورافکن، احسان حاجی صفی و احمد نورالهی این گرایش را به اثبات میرساند.
ویژگی دیگر تیمهای قلعه نویی استفاده از مهاجمان بلند قامت است. دعوت از رضا اسدی از سوی امیر قلعه نویی این نکته را بار دیگر به اثبات میرساند که او همچنان دوست دارد از راه آسمان با استفاده از این بازیکنان به مقصود خود برسد.
حال اگر سردار آزمون هم به دایره ملیپوشان ملحق شود، جنس امیر در خط حمله جور خواهد شد واو میتواند از بازیکنان فیزیکی بیشتری بهره ببرد.
با این وجود، اما در بازی سوم فروردین ماه مقابل روسیه پرده از برخی تاکتیکهای سرمربی جدید تیم ملی برداشته خواهد شد. بدون شک قلعه نویی برای ایجاد تغییرات باید زمان قابل توجهی را صرف کند تا شاید اندیشههایش در تیم ملی غالب شده و او نتیجه تفکراتش را ببیند.