شهرآرانیوز؛ امین حیایی که امروز شاید نامی درخشان برای اعتبار به هر فیلمی باشد، زندگی هنری خود را مدیون ثریا قاسمی است که سال ۱۳۷۰ به او اعتماد کرد و در تئاتری که برای کودکان ساخته شده بود، او را برای نخستین بار به شکل حرفه ای‌تر به اهالی هنر نزدیک کرد.
او که از دوران تحصیل و پس از آن نیز در دوران خدمت، هرگز از صحنه نمایش فاصله نگرفته بود، در آغاز دهه ۷۰ با حضور در فیلم سینمایی «دو همسفر» اثر اصغر هاشمی موفق شد نخستین تجربه خود را برابر دوربین‌های سینمایی پشت سر بگذارد و پس از چهارسال تلاش و پشتکار، در سال ۱۳۷۴ توانست به عنوان نقش دوم فیلم «براده‌های خورشید» بر پرده سینما ظاهر شود و در همان سال برای این فیلم در پانزدهمین جشنواره فیلم فجر برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد شود، اما چهارسال پس از آن بود که نوبت به او رسید تا برای نقش اول یک فیلم سینمایی هنرنمایی کند و این بار با اعتماد سعید اسدی نقش مقابل نیکی کریمی شد و در فیلم «سیب سرخ حوا» داشته هایش را در زمینه بازیگری عرضه کرد.
به موازات فعالیت در سینما، از حضور در رسانه ملی نیز غافل نشد و در سال ۱۳۷۷ با بازی در سریال «روزگار جوانی» به کارگردانی شاپور قریب، به ستاره جوان پسند و خوش پوش آن روز‌ها بدل شد که در قالب یک دانشجوی امروزی با نام افشین، تا مدتی الگوی جوانان دهه ۷۰ بود، اما سال ۸۱، اوج پیشرفت‌ها و فعالیت‌های او در سینما بود که با شش فیلم «مزاحم»، «مانی و ندا»، «مونس»، «اثیری»، «رز زرد» و «بوی بهشت» بر پرده نقره‌ای ظاهر شد و بیش از هر نام دیگری، در کنار سایر چهره‌های نام آشنای آن ایام، بر سر زبان‌ها افتاد.
پس از آن در سال ۸۲ با حضور در فیلم کمدی و موفق «کما» زوج هنری محبوبی را با محمدرضا گلزار تشکیل داد و در حوزه کمدی با بداهه گویی، صداسازی، لحن و استایل بدنی خاص خودش، امضای متفاوتی برای بازی در نقش‌های طنز رقم زد. در همان سال با ایفای نقش دکتر در فیلم سینمایی «مهمان مامان»، به نقشی دوست داشتنی و صمیمی در کنار سایر بازیگران درخشان این اثر مهرجویی تبدیل شد.
سال ۱۳۸۶ نیز با فیلم «شب» اثری از رسول صدرعاملی، توانست در کنار بزرگانی همچون خسرو شکیبایی و عزت ا... انتظامی در نقش سربازی ساده و درون گرا، جوری به ایفای نقش بپردازد که در جشنواره فیلم فجر شایسته دریافت سیمرغ بلورین شود و در سال ۱۴۰۰ نیز برای فیلم «برف آخر»، بار دیگر با سیمرغی بلورین مورد تشویق قرار گرفت. او که در سه گانه اخراجی‌های مسعود ده نمکی نقاط قوت خود را در حوزه کمدی اثبات کرده بود، در سال‌های اخیر نیز با فیلم‌هایی همچون «شعله ور»، «درخونگاه» و «قاتل و وحشی»، با قدرت تمام تجربیات خود را در طول سه دهه فعالیت در حوزه بازیگری به هواداران و اهالی هنر و بازیگری اثبات کرد. حیایی ۱۹ خرداد امسال پنجاه وسه ساله می‌شود.
امین حیایی کارنامه پر و پیمانی در عرصه بازیگری دارد. او در ژانر‌های گوناگون از سینما گرفته تا تلویزیون خوش درخشیده است. اما بی شک بازی حیایی در «برف آخر»، «شعله ور» و «اخراجی ها» جزو اولین نقش‌های اوست که به ذهن متبادر می‌شود.
«برف آخر»
امین حیایی در این فیلم به کارگردانی امیرحسن عسکری نقش اصلی را ایفا می‌کرد. او نقش دام پزشکی را داشت که برای کمک به گرگ‌ها دچار تعارض شده بود... حیایی برای بازی در این فیلم موفق شد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد را از چهلمین جشنواره فیلم فجر به خانه ببرد.
«شعله ور»
بازی درخشان حیایی در «شعله ور» بار دیگر هنر او را در عرصه بازیگری به مخاطب اثبات می‌کند. او که با پسرش دارا حیایی در این فیلم نقش پدر و پسر را ایفا می‌کنند خیلی خوب توانسته اتللو وار نقش مردی حسود را بازی کند و در آتش همین حسادت بسوزد.
«اخراجی ها»
حیایی در «اخراجی ها» با لحن و گویش و مدل راه رفتنش وجهه‌ای متمایز و کمدی از خود به نمایش می‌گذارد. او در این فیلم در نقش بیژن مرتضوی که همه او را (بیژن بزغاله) صدا می‌زنند مردی را بازی می‌کند که دست تقدیر او را به جبهه کشانده و در نهایت از او آدم دیگری می‌سازد.